Ο κ. Μπεγλίτης ανέφερε ότι σε μια περίοδο βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, «δεν μπορούμε στο χώρο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, να προχωρήσουμε με λογικές, συμπεριφορές και πρακτικές, που ήταν γνωστές εδώ και πάρα πολλά χρόνια και οδήγησαν σε αδιέξοδα».
Επισήμανε ότι αποτελεί στοίχημα ο εξορθολογισμός των δαπανών, τόσο στο λειτουργικό σκέλος, όσο και στο σκέλος των αμυντικών εξοπλισμών, για τη μείωση των αμυντικών δαπανών, χωρίς συγχρόνως να επηρεαστεί αρνητικά το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων.
Υπογράμμισε πως μεγάλο ποσοστό των δαπανών των Ενόπλων Δυνάμεων είναι ανελαστικές δαπάνες και απορροφάται από μισθούς και συντάξεις, αλλά υπογράμμισε πως «δεν μπορούμε πλέον ούτε στο ένστολο προσωπικό, ούτε στο πολιτικό προσωπικό να μιλάμε για περαιτέρω περικοπές».
Ο Π. Μπεγλίτης επεσήμανε, επίσης, ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις «αποτέλεσαν πάντα ένα ταμπού για όλες τις πολιτικές δυνάμεις και κυρίως τις δυνάμεις που άσκησαν εξουσία: ένας χώρος ερμητικά κλειστός, ένας χώρος έξω από κάθε στοιχειώδη δημοκρατικό, κοινοβουλευτικό έλεγχο, στο όνομα του απορρήτου, της εμπιστευτικότητας, των εθνικών συμφερόντων της χώρας».
Πρόσθεσε ότι ο εν λόγω τομέας «για πολλά χρόνια και για εξηγήσιμους λόγους, απορρόφησε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του εθνικού προϋπολογισμού, δηλαδή πάνω από το 5%-5,5%, για πάρα πολλά χρόνια».
Ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Αμύνης αναφέρθηκε διεξοδικά στα των αμυντικών βιομηχανιών στην Ελλάδα, στα προβλήματα και τα χρέη τους, καθώς και στο «τρομακτικό πρόβλημα» -όπως είπε- ρευστότητας που αντιμετωπίζουν, και επεσήμανε ότι μόνο μέσα από ανατροπές, μόνο μέσα από πλήρη αλλαγή της αντίληψής μας για τις κρατικές αμυντικές βιομηχανίες, μπορεί να υπάρχει διέξοδος.