Για το ποία θα πρέπει να είναι η διάρκεια της κυβέρνησης Παπαδήμου, ο κ.Καρχιμάκης δήλωσε ότι « θα πρέπει να πάρει το χρόνο εκείνο που της χρειάζεται ώστε να ολοκληρώσει το έργο για το οποίο σχηματίστηκε.»
Αναλυτικά η συνέντευξη του γραμματέα του ΠΑ.ΣΟ.Κ στο «R» και τον Αλέξανδρο Βελμαχο:
Κύριε Καρχιμάκη, ο Γιώργος Παπανδρέου θα πρέπει να παραμείνει στην ηγεσία του κόμματος;
Την άποψή μου την έχω δηλώσει επανειλημμένως. Ο Παπανδρέου είναι αυτός που άνοιξε δρόμους μέσα στο χάος της Ευρωπαϊκής ρευστότητας η οποία επικρατούσε το 2010 και έτσι φτάσαμε σε Μηχανισμούς Στήριξης-πρωτόγνωρης κοπής μέχρι τότε-αφού και η Ευρώπη με δική του επιμονή κατάλαβε ότι το πρόβλημα δεν ήταν ελληνικό, αλλά ευρωπαϊκό. Μηχανισμούς, στους οποίους μπήκε η Ελλάδα, γλύτωσε την χρεοκοπία το Μάη
του 2010, κάτι που επιμένουν να ξεχνούν κάποιοι έχοντας πάθει επιλεκτική αμνησία. Μηχανισμούς, μέσα και χάρη στους οποίους η χώρα μας σήμερα εξακολουθεί να είναι όρθια και να έχει το δικαίωμα να ελπίζει και να παλεύει για την αμετάκλητη πορεία της προς την έξοδο από την κρίση. Κάτι που εμφαντικά αναγνώρισε και ο σημερινός πρωθυπουργός όταν ανέλαβε και ευχαρίστησε τον Γιώργο Παπανδρέου για την μεγάλη πρόοδο της τελευταίας διετίας, όπως υπογράμμισε. Ας το θυμηθούν αυτό όλοι και ας αφήσουν κατά μέρος την εργολαβία της πολιτικής λήθης, που μόνο εθνικά συμφέρουσα δεν είναι και στην οποία σκανδαλωδώς, επενδύουν.
Τα ποσοστά του ΠΑ.ΣΟ.Κ στις τελευταίες δημοσκοπήσεις θα παραμείνουν τόσο χαμηλά, μετά και από τις εσωκομματικές εκλογές;
Όπως έχω ξαναπεί, οι δημοσκοπήσεις είναι ένας φωτογραφικός φακός σε μια έκλαμψή του. Αποτυπώνει μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή, με τα πολιτικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά της. Το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου κατά μοναδική συγκυρία, μετά τις εκλογές του ’09, δεν είχαν την πολυτέλεια να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας, με την προσδοκία να της χαρίσουν μέρες προόδου και ευημερίας, αφού έπρεπε πρωτίστως, κυριολεκτικά να τη σώσουν από την καταστροφή, στα πρόθυρα της οποίας την είχε οδηγήσει η παρέα των Καραμανλή-Σαμαρά, όπως όλοι σε Ελλάδα και εξωτερικό, ξέρουμε. Αυτό απαίτησε από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, μία ξεχωριστή πολιτική γενναιότητα. Να αψηφήσει το τεράστιο πολιτικό κόστος που σήμαιναν οι αποφάσεις και οι επιλογές της κυβέρνησής του. Το πήρε, όμως, καθώς οποιοσδήποτε άλλος δρόμος, θα οδηγούσε στην εθνική καταστροφή, όπως πολύ εύλογα έστω και καθυστερημένα, αντιλήφθηκε και ο κ. Σαμαράς. Όπως, άλλωστε, απέδειξε, εναγκαλιζόμενος με το δήθεν μισητό του Μνημόνιο. Πιστεύω βαθιά, ότι όταν ο κόσμος δει πιο καθαρά σε βάθος χρόνου, την πραγματικότητα αυτή και αφού το ΠΑΣΟΚ, μιλήσει μαζί του, ανταλλάξει τα επιχειρήματά του με τον πιεσμένο πολίτη, θα αλλάξει και η δημοσκοπική εικόνα του Κινήματός μας.
Στο Πολιτικό Συμβούλιο της Τετάρτης, κορυφαία στελέχη του κόμματος, μίλησαν σε πολύ υψηλούς τόνους και κάποιοι έθεσαν θέμα ηγεσίας στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. Πώς επηρεάζει αυτό το κλίμα «ανταρσίας» τη συνοχή του κινήματος;
Δεν αποτυπώθηκε το παραμικρό ίχνος ανταρσίας, όπως λέτε. Το εν λόγω Πολιτικό Συμβούλιο, με διευρυμένη σύνθεση, έγινε μετά από μια δύσκολη διακυβέρνηση της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, κατά την πιο κρίσιμη διετία της νεώτερης Ιστορίας της Ελλάδας. Μιας διετίας όπου καταγράφηκαν αστοχίες, παραλείψεις, καθυστερήσεις, αλλά σημαδεύτηκε από μία μεγάλη πρόκληση. Τη δυνατότητα της χώρας να είναι ακόμη όρθια και να μπορεί να παλεύει.
Ως εκ τούτου, καταλαβαίνετε, ότι η αγωνία, η ανησυχία και η όποια φόρτιση, δεν θα ‘ταν αφύσικη σε μία τέτοια συνεδρίαση.
Βεβαίως, κάποιοι, θεωρούν ότι σε ό,τι αφορά τις ευθύνες, θα πρέπει να βαρύνουν μόνο ένα πρόσωπο και αυτή τους η λογική, φυσικά, θα κριθεί.
Πότε πιστεύετε πως θα πρέπει να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για την «επόμενη μέρα» στο ΠΑ.ΣΟ.Κ;
Κατ’ αρχάς, δεν έχει να κάνει με το τι πιστεύω εγώ ή κάποιο άλλο στέλεχος, προσωπικά. Υπάρχει μπροστά μας, ένα ακόμα πολιτικό Συμβούλιο, κατά το οποίο αναμένεται να συζητήσει το τοπίο σχετικά με το μέλλον και τις διαδικασίες και φυσικά, με απόλυτο γνώμονα την πορεία της χώρας προς τους αδιαπραγμάτευτους στόχους της κυβέρνησης. Μία πορεία, που θα πρέπει να διαφυλαχθεί εντελώς, απαλλαγμένη από πιθανό περισπασμό των υπουργών της σε εσωκομματικές έννοιες.
Επιπλέον, θέλω να κάνω μία αναγκαία επισήμανση:
Ο Παπανδρέου ΚΑΙ δικαιούται ΚΑΙ υποχρεούται απέναντι σε έναν κόσμο που τον ψήφισε για τέσσερα χρόνια, να κριθεί απ’ αυτόν και μόνο απ’ αυτόν, για τα δύο χρόνια διακυβέρνησης, παρά τις πρωτόγνωρες δυσκολίες. Δεν μπορώ, όμως, να αντιληφθώ τους παραλογισμούς κάποιων που λύσσαξαν να αποχωρήσει από πρωθυπουργός.
Μήπως μετά την αποχώρησή του, άλλαξε η πολιτική της Κυβέρνησης; Ή μήπως επιδείχθηκε μεγαλύτερη ένταση δουλειάς ή αποτελεσματικότητας, κυρίως στα καυτά ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες στην καθημερινότητά τους και όχι μόνο;
Αν όλα αυτά έχουν διαπιστωθεί, να τα συζητήσουμε και να τα συζητήσουμε όλα.
Και ο νοών, νοείτω...
Για την κυβέρνηση Παπαδήμου:
Θα πρέπει ο Λουκάς Παπαδήμος να προχωρήσει σε ανασχηματισμό της κυβέρνησης;
Θα πρέπει να γίνει ό,τι ο πρωθυπουργός πιστεύει και αισθάνεται ότι είναι προς το συμφέρον της κρίσιμης αυτής εθνικής πορείας μας. Από την άλλη, τα συγκυβερνώντα κόμματα, έχουν την ευθύνη να του παράσχουν ό,τι χρειάζεται, ώστε η κυβέρνηση Παπαδήμου, με ηρεμία και με συστηματικό τρόπο, να ολοκληρώσει το έργο που έχει αναλάβει. Και το λιγότερο που μπορούν να κάνουν τα κόμματα γι’ αυτό, είναι να παραμερίσουν τις μικροκομματικές τους αγωνίες που σήμερα πηγάζουν κυρίως από το ντέρτι του κ. Σαμαρά για εκλογές και να δώσουν το χρόνο και την άνεση στη ίδια τη χώρα να απαλλαχθεί απ’ αυτό τον εφιάλτη που ζει.
Η κυβέρνηση Παπαδήμου να εξαντλήσει την τετραετία;
Θα έλεγα, να πάρει το χρόνο εκείνο που της χρειάζεται, ώστε απερίσπαστη από την πίεση εκείνων που μυρίστηκαν πρωθυπουργική καρέκλα και αδιαφορούν για τα εθνικά συμφέροντα, να ολοκληρώσει το έργο για το οποίο σχηματίστηκε.