Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Παπανδρέου «έφαγε» τον κ. Παπαντωνίου εν ψυχρώ για πολλούς και διάφορους λόγους και οι δηλώσεις του τελευταίου για την Εμπορική έδωσαν την αφορμή. Βρισκόταν στο στόχαστρο σχεδόν από την στιγμή που το ΠΑΣΟΚ άλλαξε ηγεσία και ο ίδιος αρκετές φορές είχε εκφράσει δημόσια τη δυσαρέσκειά του, αλλά και διαφορετικές απόψεις από εκείνες του κόμματος. Τη δυσαρέσκειά του γιατί ένοιωθε ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τον κρατούσε σε απόσταση και εκτός οργάνων ή περιβάλλοντος και τις διαφορετικές απόψεις γιατί έβλεπε ότι το σημερινόΠΑΣΟΚ δεν υπερασπίζεται τις θέσεις καιτα επιτεύγματα του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ.
Είναι γεγονός ότι ο κ. Γ. Παπαντωνίου δεν ιδιαίτερα αγαπητός μέσα στο ΠΑΣΟΚ, ούτε και ιδιαίτερα δημοφιλής μεταξύ των ψηφοφόρων. Ισως είναι το ύφος και το στυλ του τέτοιο, αλλά κυρίως επειδή του αποδίδουν το φιάσκο του Χρηματιστηρίου, αν και βεβαίως δεν ήταν αυτός υπεύθυνος που διάφοροι έχασαν τα λεφτά τους, είτε λόγω απληστίας, είτε λόγω άγνοιας, είτε λόγω απύθμενης βλακείας. Αυτό ίσως έχει μικρή σημασία, καθώς ο κ. Παπανδρέου έδειχνε ότι θα ήθελε να τον «φάει» στο πλαίσιο επίδειξης «κάθαρσης», αλλά να το έκανε θα ήταν σαν να παραδεχόταν ότι η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε ευθύνες για το χρηματιστηριακό φιάσκο.
Τώρα βρήκε την ευκαιρία και την άρπαξε απ΄τα μαλλιά, όχι όμως επειδή ο κ. Παπαντωνίου βαρύνεται με αμαρτίες του παρελθόντος. Ο κ. Παπανδρέου έδιωξε τον κ. Παπαντωνίου για λόγους που έχουν να κάνουν με το παρόν και το μέλλον του ιδίου και του ΠΑΣΟΚ. Και κατ΄αρχήν τον έδιωξε για να στείλει ένα μήνυμα μέσα και έξω ότι ο Γιώργος που ήξεραν ως τώρα, τελείωσε. Από τώρα και εμπρός δεν θα σηκώνει μύγα στο σπαθί του, ό,τι λέει θα γίνεται και δεν πρόκειται να ανέχεται πλέονπαρεκκλίσεις. Ταυτόχρονα θα ακολουθεί σκληρή αντιπολιτευτική τακτική κατά της κυβέρνησης, κάτι που ήδη κάνει. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η δραστηριότητα που επέδειξε ο ίδιος ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μέσα στο καλοκαίρι, αρχικά με επισκέψεις στην επαρχία και τώρα με πρωτοβουλίες στο εξωτερικό για τον πόλεμο του Λιβάνου.
Η αλλαγή αυτή οφείλεται στον προβληματισμό, πιθανώς και τρόμο- που προκάλεσαν οι απανωτές πτώσεις στις τελευταίες προ θέρους δημοσκοπήσεις. Ο κ. Παπανδρέου αποφάσισε ότι ούτε ο ίδιος, ούτε το ΠΑΣΟΚ θα μπορούν να ξεπεράσουν εύκολα ίδια φαινόμενα και στις δημοσκοπήσεις που θα αρχίσουν από τον Σεπτέμβριο και η σκλήρυνση του προφίλ του, καθώς και της αντιπολιτευτικής τακτικής εντάσσονται στην προσπάθεια βελτίωσης των ποσοστών τους. Αυτός λοιπόν είναι ένας λόγος αποκεφαλισμού του κ. Παπαντωνίου και απόδειξη είναι ότι οκ. Βενιζέλος που είχε μυριστεί «τα βρώμικα» έχει λουφάξει.
Η εκδίωξη όμως του κ. Παπαντωνίου ανοίγει πιθανώς και νέες προοπτικές. Όπως ότι δεν αποκλείεται στις εκλογές να κόψει ο κ. Παπανδρέου και άλλα ονόματα σημερινών βουλευτών του ΠΑΣΟΚ από τις λίστες. Η σε περίπτωση ήττας μετά τις εκλογές να ζητήσει από όσους και όποιους τον αμφισβητήσουν να «κατεβούν από το τραίνο του ΠΑΣΟΚ». Γιατί είναι φανερό πλέον ότι εκείνο που βασικά τον ενδιαφέρει είναι να ανανεώσει εντελώς το ΠΑΣΟΚ και να το καταστήσει δικό του κόμμα. Το ζήτημα όμως είναι να βρει και να προωθήσει στελέχη, καλύτερα από τα παλιά, καθώς εκεί θα κριθεί η επιτυχία ή η αποτυχία της ανανέωσης.
Στο μεταξύ πάντως, έστω και άθελα, το μήνυμα που πέρασε με την εκδίωξη του κ. Παπαντωνίου ήταν ότι το σημερινό ΠΑΣΟΚ αποστασιοποιείται ακόμη περισσότερο από τα πεπραγμένα των κυβερνήσεων Σημίτη και παράλληλα ταυτίζεται όλο και πιο πολύ με τους συνδικαλιστές. Οσο για την γραμμή που αποφασίζεται στα αρμόδια κομματικά όργανα όπως τονίζεται στις αντιδράσεις του επίσημου ΠΑΣΟΚ για να δικαιολογηθεί η εκδίωξη του κ. Παπαντωνίου-η αλληλοεπικάλυψη που παρατηρείται λόγω του αριθμού τους και η πολυπροσωπεία τους, την καθιστά ιδιαίτερη θολή και ασαφή. Αλλωστε το μέλλον θα δείξει αν ήταν η σωστήαπόφαση για την ανάκαμψη του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Αγγελος Στάγκος