Το θέμα γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρον, καθώς ο κ. Τσίπρας δηλώνει πως δεν θα την καταθέσει αμέσως (όπως έχει δηλώσει η κ. Παπαρήγα, σε περίπτωση που το ΚΚΕ θα ήταν στην τρίτη θέση), αλλ’ ότι θα προσπαθήσει να σχηματίσει κυβέρνηση!
Ιδού ποιο είναι το σενάριο: Ο κ. Τσίπρας θα ζητήσει συνεργασία από το ΚΚΕ τη ΔΗΜΑΡ και τους Οικολόγους για να συγκυβερνησουν. Αν αυτό επιτευχθεί, η νέα κυβέρνηση θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης ή/και ανοχής από τη Βουλή. Τότε «όλες οι ψήφοι της Βουλής θα είναι καλοδεχούμενες» από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, λένε κορυφαία στελέχη του κόμματος στο «R».
Ωστόσο, τουλάχιστον αυτή την ώρα, το ενδεχόμενο μιας βιώσιμης αριστερής κυβέρνησης - με βάση το προηγούμενο, ή οποιοδήποτε άλλο σενάριο - θα πρέπει να θεωρείται απίθανο. Ανεξάρτητα από οποιουσδήποτε άλλους λόγους, δεν βγαίνουν και τα νούμερα – ακόμη κι αν σύσσωμοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης σε μια κυβέρνηση Τσίπρα. Φυσικά δεν τίθεται θέμα υποστήριξης μιας τέτοιας κυβέρνησης από τη ΝΔ ή τα κόμματα της άκρας δεξιάς.
Σε κάθε περίπτωση αυτό που επιδιώκουν στο ΣΥΡΙΖΑ εν όψει των εξελίξεων έχει τρείς άξονες: Παραμονή της Ελλάδας στην Ευρώπη, χωρίς το μνημόνιο. Αγώνας μέσα στην κοινότητα για αλλαγές στην ΕΕ. Πίεση για ενότητα στο χώρο της αριστεράς στο εσωτερικό της χώρας.
Ξέρουν στην ηγετική ομάδα ότι μια κυβέρνηση της μαρξιστικής αριστεράς είναι ένα μακρινό όραμά τους. Όμως αν γίνει μια παπόπειρα σχηματισμού της μετά τις εκλογές αυτές, «η προσπάθεια θα συνιστά μια μεγάλη ανατροπή του πολιτικού σκηνικού, γιατί α) θα ασκήσει πίεση στο ΚΚΕ να εγκαταλείψει την πολιτική της άρνησης και β) θα αναγκάσει τη ΔΗΜΑΡ να ξεκαθαρίσει την επαμφοτερίζουσα στάση της».
Στην πλατεία Κουμουνδούρου, ηγετικό στέλεχος μιλάει με ρεαλιστική γλώσσα: «Θα είμαστε, μάλλον το τρίτο κόμμα. Και η πιθανότητα να φτάσει η εντολή σε μας είναι πολύ μικρή…Το πιθανότερο είναι ότι θα είμαστε στη Βουλή αξιωματική αντιπολίτευση». Για την αναμενόμενη εκλογική άνοδο της αριστεράς: « Έχουμε μια ανοδική δυναμική, αλλά ξέρουμε ότι οι ψηφοφόροι που μας έρχονται δεν είναι δεδομένοι. Δεν τους έχουμε στο τσεπάκι.
Μας τους έστειλαν οι άλλοι. Είναι μια ψήφος υπό δοκιμήν και δεν πρέπει να την διαψεύσουμε. Πρέπει, άρα, να αποφύγουμε φαινόμενα αλλαζονίας». Και προπαντός αυτό που θέλουν είναι να μην κατηγορηθούν ότι «είπαμε κάτι και δεν το κάναμε».
Κάτι τελευταίο και αρκετά σημαντικό, που επισημαίνει ιστορικό στέλεχος είναι, ότι για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια η μαρξιστική αριστερά βγαίνει από το καβούκι της και από την ασφάλεια που της παρέχει η θέση της μόνιμης αντιπολίτευσης και αναλαμβάνει ευθύνες – έστω σε επίπεδο προθέσεων – για το θέμα της διακυβέρνησης της χώρας.