Οι χθεσινές δηλώσεις των ηγετών των περισσότερων κομμάτων, που έγιναν στο πλαίσιο των μεταξύ τους επαφών, έχουν τη χροιά της αποφυγής του κομματικού κόστους και στοχεύουν κατά μεγάλο ποσοστό στην μετάθεση των ευθυνών για την αποτυχία σχηματισμού κυβέρνησης στους αντιπάλους τους και γενικότερα στο να αποκτήσουν κάποια πλεονεκτήματα εν όψει εκλογών.
Οι εκλογές όντως ήρθαν πιο κοντά, μετά την έναρξη των επαφών που είχε την Τρίτη ό πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξης Τσίπρας και τις δηλώσεις ιδίως του ίδιου του κ. Τσίπρα και του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά, οι οποίοι φάνηκε ότι ήθελαν να κόψουν τις όποιες γέφυρες υπήρχαν για μια ενδεχόμενη κυβερνητική συνεργασία.
Ο κ. Τσίπρας έθεσε όρο στους κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλο να στείλουν επιστολές στην Τρόικα, με τις οποίες θα αναιρούν τις προηγούμενες επιστολές και τις υπογραφές με τις οποίες είχαν δεσμευτεί για την τήρηση των όρων του μνημονίου. Η απάντηση του κ. Σαμαρά στην πρόταση Τσίπρα ήταν σε πολύ ψηλούς τόνους και μάλιστα ο αρχηγός της ΝΔ επέκρινε τον κ. Τσίπρα σε προσωπικό επίπεδο, καλώντας τον «να συνέλθει».
Χαμηλούς τόνους κράτησε σε δηλώσεις του ο κ. Βενιζέλος ο οποίος κατηγόρησε τα άλλα κόμματα για «κομματικές σκοπιμότητες» προσθέτοντας ότι η συνάντησή του το απόγευμα της Τετάρτης με τον κ. Τσίπρα θα είναι ενδιαφέρουσα.
Πληροφορίες από το ΠΑΣΟΚ αναφέρουν ότι ο κ. Βενιζέλος θέλει να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια για σχηματισμό κυβέρνησης και μάλιστα μπορεί να προτείνει για το αξίωμα του πρωθυπουργού κάποια πρόσωπα από τον χώρο της αριστεράς, όπως είναι ο κ. Δραγασάκης ή ο κ. Κουβέλης. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο κ. Βενιζέλος θα προσέλθει στην συνάντησή του με τον Τσίπρα με έναν και μοναδικό όρο: Να υπάρξει δέσμευση ότι σε κάθε περίπτωση θα παραμείνει η χώρα στο ευρώ.
Υπέρ της προσπάθειας σχηματισμού κυβέρνησης τάχθηκε και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ κ. Φώτης Κουβέλης μετά την συνάντηση που είχε το μεσημέρι της Τρίτης με τον κ. Τσίπρα.
Η γραμματέας του ΚΚΕ κυρία Παπαρήγα αρνήθηκε να συναντηθεί με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος διεύρυνε τον κύκλο των συναντήσεών του και με ηγέτες κομμάτων που δεν μπόρεσαν να μπούν στη Βουλή (Οικολόγοι, Κοινωνική Συμμαχία) καθώς και με εκπροσώπους επιστημονικών και άλλων κοινωνικών φορέων.
Οι συναντήσεις αυτές δεν μπορούν να ενταχθούν στο πλαίσιο της διερευνητικής εντολής, δεδομένου ότι τα κόμματα αυτά και οι φορείς δεν έχουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Κατά μία εκδοχή θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι οι επαφές αυτές έχουν επίσης προεκλογικό χαρακτήρα.