Η γερμανική κυβέρνηση τονίζει καθημερινά ότι την Παρασκευή δεν πρόκειται να ληφθεί καμία απόφαση και ότι σε κάθε περίπτωση αποφάσεις δεν θα ληφθούν πριν από την ολοκλήρωση της έκθεσης της τρόικας. «Οι γρήγορες αποφάσεις ανταποκρίνονται μόνο στην εσωτερική συζήτηση» που γίνεται στην Γερμανία, δήλωσε ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε μετά την συνάντησή του, προχθές, με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, ενώ οι Γερμανοί πολιτικοί, επισήμως και ανεπισήμως δεν παραλείπουν να τονίζουν ότι, αν φθάσει η ώρα της δύσκολης απόφασης, αυτή δεν θα την λάβει το Βερολίνο, αλλά η ίδια η Αθήνα.

Η Καγκελάριος δεν έχει, επί της ουσίας, τίποτα να πει στον Αντώνη Σαμαρά. Τίποτα τουλάχιστον που δεν του έχει ξαναπεί. Θέλει να ακούσει κατ’ αρχήν εκείνον. Θα ζητήσει ωστόσο πιστή εφαρμογή των συμφωνηθέντων, θα εξάρει τα καλά της δημοσιονομικής πειθαρχίας και της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, ενώ δεν αποκλείεται και να προσγειώσει τις υπέρμετρες ελπίδες κάποιων για χαλάρωση των μέτρων.

Ο κ. Σαμαράς είναι πάντως σήμερα το μικρότερο από τα προβλήματα της κυρίας Μέρκελ. Η Ισπανία και η Ιταλία την ανησυχούν περισσότερο, καθώς μπορούν, καταρρέοντας, να επιφέρουν μεγαλύτερη ζημιά στην δική της χώρα. Οι δύο μικροί κυβερνητικοί εταίροι πιέζουν στην κατεύθυνση της εγκατάλειψης της υπερχρεωμένης Ελλάδας στην τύχη της, ενώ, την ίδια ώρα, η πολιτική τάξη της χώρας διχάζεται ανάμεσα στην σκληρή γραμμή και στην ελάφρυνση των προγραμμάτων λιτότητας, με την Άγκελα Μέρκελ να παίζει τις ...καθυστερήσεις. Ακόμη όμως και αν υπάρξουν ελαφρύνσεις, ακόμη και αν η κυβέρνηση στην Ελλάδα τις πανηγυρίσει, πολύ δύσκολα θα πρόκειται για κάτι περισσότερο από «κοσμητικού» χαρακτήρα αλλαγές.

Όλες οι πληροφορίες οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η απόφαση για την Ελλάδα δεν έχει ληφθεί. Θα ληφθεί όταν θα υπάρχει απάντηση στο ερώτημα «αν θυσιαστεί η Ελλάδα σώζεται η Ισπανία;» και τότε οι επιδόσεις της Ελλάδας – που θεωρούνται από τους Γερμανούς λίγο έως πολύ προδιαγεγραμμένες – δεν θα έχουν ιδιαίτερη σημασία.

Στην συνάντηση της Παρασκευής η Καγκελάριος δεν έχει λόγο να είναι – τουλάχιστον δημοσίως – αυστηρή με τον κ. Σαμαρά. Είναι πολύ νωρίς ακόμη. Άλλωστε ο Έλληνας ομόλογός της πριν ξεκινήσει τις σημαντικές ευρωπαϊκές του επαφές, φρόντισε να σφραγίσει διαβατήριο αξίας άνω των 11,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Επιπλέον, καμία από τις δύο πλευρές δεν έχει συμφέρον από την υποδαύλιση των λαϊκιστικών τάσεων. Το πολιτισμένο κλίμα λοιπόν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο. «Ευρωπαίοι άλλωστε είμαστε όλοι», όπως είπε και ο κ. Βεστερβέλε – «θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο».