Πιο συγκεκριμένα πρόκειται να βρεθεί στην Ουάσιγκτον περί τα τέλη Ιανουαρίου, όπου θα παραστεί σε εκδήλωση στο Ινστιτούτο Brookings, του οποίου επικεφαλής είναι ο Τούρκος, πρώην στέλεχος του ΔΝΤ και υπουργός Οικονομικών, Κεμάλ Ντερβίς. Ο κ. Τσίπρας, θα μιλήσει για τις οικονομικές και κοινωνικές προοπτικές της Ελλάδας, τη σχέση μεταξύ Ελλάδας και Ευρώπης και τις αλλαγές που πρέπει να πραγματοποιηθούν για να βγει η Ευρωπαϊκή Ένωση από την κρίση, καθώς και για το ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών στη προσπάθεια αυτή.
Επίσης ο κ. Τσίπρας θα επισκεφθεί τη Νέα Υόρκη στις 25 και 26 Ιανουαρίου. Ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει το πρόγραμμα του κ. Τσίπρα, ωστόσο είναι βέβαιο ότι θα έχει συναντήσεις με παράγοντες της ομογένειας, αλλά και της αμερικανικής ακαδημαϊκής και δημοσιογραφικής ελίτ.
Θετικά επιφυλακτικό το αμερικανικό κατεστημένο
Ερώτημα αποτελεί το εάν το αμερικανικό πολιτικό κατεστημένο θα τον υποδεχτεί με τρόπο που θα στέλνει συμβολικό μήνυμα στο... Βερολίνο. Παρά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν θετικά τον έντονα κριτικό λόγο που ασκεί ο κ. Τσίπρας στη Γερμανία και στην πολιτική που ακολουθεί, δεν μπορούν όμως να τον αποδεχτούν εύκολα. Δεν έχουν πειστεί ακόμα ότι αποτελεί «καθεστωτική» λύση απέναντι στον Αντώνη Σαμαρά. Κι αυτό έστω κι αν αντιμετωπίζουν τον Έλληνα Πρωθυπουργό με έντονο σκεπτικισμό για τις σχέσεις του με Γερμανία και Ρωσία.
Δεν είναι τυχαίο, ότι παρά τη δυσφορία που επικρατεί στις ΗΠΑ για επιλογές της κυβέρνησης (στενή σχέση με Βερολίνο, φλερτ με Gazprom για ΔΕΠΑ) ο κ. Τσίπρας δεν αντιμετωπίζεται ακόμα ως δυνάμει Πρωθυπουργός. Μάλιστα σε σχετικές εισηγήσεις του State Department ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται «ακραίο αριστερό» κόμμα (ultra left), με ριζοσπαστικό λόγο - «radical discourse» με ειδικές παραπομπές στις τοποθετήσεις του σε θέματα λειτουργίας της αγοράς, σχέσεις με τον αντιεξουσιαστικό χώρο, αλλά και διεθνών σχέσεων με αιχμή το Ισραήλ.
Σε κάθε περίπτωση ο κ. Τσίπρας έχει ξεκάθαρο στόχο να χτίσει προφίλ «κυβερνησιμότητας» αλλά και να στείλει ένα μήνυμα εντός κι εκτός ότι έχει σοβαρό εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης, που είναι πολύ κοντά στο αντίστοιχο του προέδρου Ομπάμα, ο οποίος επιμένει στις λογικές της δημοσιονομικής επέκτασης, κι όχι της αυστηρής δημοσιονομικής προσαρμογής. Μάλιστα στις εκεί τοποθετήσεις του αναμένεται να επιμείνει στην ανάγκη νέο - κεϋνσιανών πολιτικών, στον αντίποδα των νεοφιλελεύθερων, με αναφορές και στις σχετικές αναφορές του κορυφαίου οικονομολόγου του ΔΝΤ Olivier Blanchard, που επιμένει ότι σε περιόδους ύφεσης η περιοριστική πολιτική είναι καταστροφική.
Το ταξίδι αυτό πάντως έρχεται μετά τη νέα οικονομική ρητορική, που εγκαινίασε Αλέξης Τσίπρας, στην "Ώρα της οικονομίας" του ελληνοαμερικάνικου επιμελητηρίου το περασμένο φθινόπωρο. Είναι σαφές ότι ο κ. Τσίπρας θέλει να καθησυχάσει ως προς το μοντέλο πολιτικής που θα ασκήσει και να καταδείξει ότι έχει συνομιλητές εκτός...
Γ. Αλεξάκης
.