Τουτέστιν η ψαλίδα είναι πολύ μικρή και πρέπει να ανοίξει. Είπαμε ακόμη ότι ουσιαστικά έχουν ηττηθεί, αφού τώρα σχεδόν εκλιπαρούντην κυβέρνηση να κάνει μία χειρονομία για να μη γυρίσουν ταπεινωμένοι στις τάξεις. Και είπαμε ακόμη ότι ήταν λάθος να προσωποποιήσουν τον αγώνα τους και να στραφούν εναντίον της υπουργού Παιδείας.
Εκείνο που δεν είπαμε βέβαια, γιατί δεν μπορούσαμε να το φαντασθούμε, ήταν ότι η κα Γιαννάκου παίζει ρόλο «προβοκάτορα». Όχι επειδή κρατάει σκληρή και άκαμπτη στάση, όσο γιαυτά που λέει και δηλώνει, ρίχνοντας συνεχώς «λάδι στη φωτιά». Δεν γνωρίζουμε αν το κάνει επίτηδες ή της ξεφεύγουν λόγω χαρακτήρα οι εμπρηστικές δηλώσεις, αλλά το βέβαιο είναι ότι με αυτές θρέφει την απεργία και την απερίγραπτη κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία. Κατάσταση που είναι σε βάρος των χιλιάδων παιδιών και των γονιών τους.
Αν η υπουργός Παιδείας επίτηδες «προβοκάρει» τους δασκάλους μπορούμε να υποθέσουμε ότι εκφράζει την πολιτική της κυβέρνησης, αλλά δεν μπορούμε να καταλάβουμε σε τι αποσκοπεί κάτι τέτοιο και ποιο είναι τελικά το όφελος. Δεν μπορούμε δηλαδή να δούμε σε τι ωφελεί την κυβέρνηση η δημιουργία ενός αγεφύρωτου χάσματος με τους δασκάλους. Αν πάλι, η κα Γιαννάκου μόνη της αποφασίζει να χρησιμοποιήσει εκφράσεις όπως «η κυβέρνηση δεν μασάει», ή να χαρακτηρίζει «φασιστική» την συμπεριφορά των δασκάλων και των καθηγητών, τότε σημαίνει ότι εκλαμβάνει ως προσωπική προσβολή τις κινητοποιήσεις. Σ΄αυτή όμως την περίπτωση κάποιος, κατά προτίμηση ο πρωθυπουργός κ. Καραμανλής, πρέπει να της πει να αλλάξει ύφος στις δηλώσεις της.
Αν ισχύει η τρίτη περίπτωση και της ξεφεύγουν τέτοιες διατυπώσεις της υπουργού Παιδείας, είναι επίσης αναγκαία η παρέμβαση του κ. Καραμανλή. Να ζητήσει από την υπουργό Παιδείας να σταματήσει τις δηλώσεις, αφού δεν μπορεί να πιο διπλωματική, περισσότερο πολιτική. Το θηρίο δεν το εγκλωβίζεις στη γωνία χωρίς να του δίνεις κάποια οδό διαφυγής, εκτός και να θέλεις να το αιχμαλωτίσεις ή να το σκοτώσεις. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να «αιχμαλωτίσει» τους δασκάλους, ούτε και να τους «σκοτώσει». Είναι υποχρεωμένη να δουλέψει μαζί τους, ακόμη και αν προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις. Αλλιώς οι δάσκαλοι θα γυρίσουν μεν στις τάξεις, αλλά ουσιαστικά θα είναι απόντες, οπότε οι επιπτώσεις στα παιδιά θα είναι ακόμη χειρότερες.
Φυσικά, ο κ. Καραμανλής έχει τη δυνατότητα να αποπέμψει την κα Γιαννάκου από τη θέση της. Αν το κάνει τώρα και όχι στο πλαίσιο ενός ευρύτερου ανασχηματισμού, θα φανεί σαν οπισθοχώρηση της κυβέρνησης, οπότε είναι αναγκασμένος να περιμένει. Από την άλλη πλευρά θα είναι κρίμα γιατί η κα Γιαννάκου έχει τα κότσια να προωθήσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία. Αρκεί η κυβέρνηση-όχι μόνο η σημερινήαλλά η κάθε κυβέρνηση-να παραδεχθεί το αυτονόητο. Ότι οι μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία, στο Ασφαλιστικό και στο Δημόσιο απαιτούν τη συναίνεση τουλάχιστον του άλλου κόμματος εξουσίας. Απαιτούν επίσης περίτεχνους χειρισμούς για να μη γιγαντωθούν ξαφνικά τα φοβερά, λεγόμενα αριστερά κόμματα.
Αγγελος Στάγκος