«Μια ανάκαμψη που θα στηρίζεται μόνο στα δημόσια οικονομικά θα έχει δυσβάσταχτο κοινωνικό κόστος», είπε. Εκανε λόγο για «κίβδηλα success story» και υπογράμμισε πως τους επόμενους 10-15 μήνες θα ληφθούν αποφάσεις που θα δεσμεύουν τη χώρα για δεκαετίες, προσθέτοντας χαρακτηριστικά πως «η Ελλάδα μπορεί να βρεθεί σε μια Β΄ κατηγορία».

Η δέσμη πέντε προτάσεων που κατέθεσε, περιλαμβάνει:

•     Την ανάκτηση της όποιας δύναμης είχε η χώρα. «Μια χώρα σε πτώχευση είναι μια χώρα ηττημένη», είπε και ζήτησε «να δούμε κατάματα την ήττα» με αναστοχασμό και σκληρή δουλειά.
•     Αλληλεγγύη στη βάση εφαρμογής των συνταγματικών και άλλων κανόνων. Ομοιοι κανόνες, καμία ειδική μεταχείριση σε πληθυσμιακές ομάδες, πάταξη της φοροδιαφυγής και των πελατειακών σχέσεων, πολιτικές ενάντια στην ανεργία και στη φτώχεια.
•     Αναδιοργάνωση Δημόσιας Διοίκησης.
•     Ανακατάκτηση του δημόσιου χώρου και των συλλογικών αξιών.
•     Ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης.

«Έφταιξαν και πρόσωπα, αλλά κυρίως πολιτικές, και το θέμα δεν είναι να αλλάξουν μόνο τα πρόσωπα και να μείνουν ίδιες οι πολιτικές» επισήμανε ο κ. Γιαννίτσης. Τόνισε πως «ακόμα και σήμερα διατυπώνονται δημόσια, χωρίς καμιά αιδώ, φαύλες, κατάφωρα άδικες και εξοργιστικές, για τον χειμαζόμενο Έλληνα, προτάσεις ή εφαρμόζονται αντίστοιχες πολιτικές.

Έτσι, η κοινωνία πολώνεται, καθώς από τη μια στοιχίζονται πολυποίκιλες πολιτικές δυνάμεις, από ευρύτερους κοινωνικούς και ιδεολογικούς χώρους, που έχουν καταλάβει ότι ήταν εγκλωβισμένες και, από την άλλη, εμβρόντητοι παρακολουθούμε το ανούσιο θέαμα όσων δεν κατάλαβαν ακόμα τίποτα ή δεν έχουν να προτείνουν τίποτα ή γενικολογούν ή διχάζουν ή αποδομούν τη δημοκρατία με αδιέξοδες ακόμα και διεφθαρμένες πρακτικές».

«Πρέπει να πούμε μια φράση: Μέχρι εδώ. Το παιγνίδι τελείωσε. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τους λογαριασμούς μας με το παρελθόν και να κερδίσουμε την αίσθηση μιας νέας συλλογικότητας για τα συμφέροντα της χώρας», σημείωσε ο κ. Γιαννίτσης.

Και πρόσθεσε: « Είναι αναγκαίο να ξαναδούμε το ιδεολογικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο πρέπει να στηρίξουμε την πολιτική για την αντιμετώπιση της κρίσης. Οποιαδήποτε εκδοχή Αριστεράς, οποιαδήποτε εκδοχή δημιουργικών δυνάμεων, έχει να απαντήσει στο δίλημμα ποιο είναι το μεγαλύτερο διακύβευμα.

Το πώς θα ξεφύγει η κοινωνία και η χώρα από την κρίση και πως θα εξυπηρετηθεί καλύτερα το συλλογικό, το κοινωνικό και το εθνικό συμφέρον ή πως θα διασωθούν δογματισμοί και στερεότυπα που έχουν στοιχειώσει και απλώς περιμένουν να δώσουν τη θέση τους σε νέα».

Τόνισε πως υπάρχει και το «απελπιστικό σενάριο», να παρακαμφθεί τελικά η κρίση, αλλά η κοινωνία να μείνει σε ένα κυμαινόμενο τέλμα ανεργίας που θα στηρίζεται σε περικοπές μισθών και συντάξεων, στην επιβολή φόρων σε όσους πληρώνουν φόρους, στις νέες μορφές φτώχειας, στο δεύτερο μεγάλο μεταναστευτικό κύμα φυγής νέων στο εξωτερικό και στην πολιτική αδιαφορία για την πραγματικότητα που διαμορφώνεται.

Για την Κίνηση των «58» είπε ότι είναι μια θετική πρωτοβουλία. Το τι ρόλο θα παίξει, θα εξαρτηθεί από το βαθμό ανταπόκρισης και των πολιτικών δυνάμεων, που θεωρούν ότι μπορούν να συμπράξουν στην πρωτοβουλία, και από το βαθμό ανταπόκρισης της κοινωνίας. «Αυτά δεν γίνονται από τα πάνω», είπε χαρακτηριστικά.

Σε ερώτηση αν υπάρχει το ενδεχόμενο κοινής καθόδου στις ευρωεκλογές του 2014 απάντησε ότι δεν μπορεί να συζητήσει για τέτοια σενάρια.

Η μεταρρύθμιση

Ο κ. Γιαννίτσης ρωτήθηκε από πολίτη για την επίμαχη μεταρρύθμιση και δεν έκρυψε τα λόγια του. «Δεν θέλω να συζητώ για την ιστορία με το ασφαλιστικό και το πρόσωπό μου, αλλά σκεφτείτε πόσοι από σας ήσασταν τότε κατά της μεταρρύθμισης», είπε απευθυνόμενος στο ακροατήριο που τον χειροκροτούσε, ενώ υπενθύμισε πως είχε ξεσηκωθεί θύελλα εναντίον των προτάσεών του, που δεν προερχόταν μόνο από τους συνδικαλιστές.

«Δεν υπήρξε ένα κόμμα να τις στηρίξει, μια κοινωνική δύναμη, ούτε στελέχη της κυβέρνησης, ούτε καν υπουργοί, με εξαίρεση τον πρωθυπουργό και κάποιους υπουργούς μετρημένους στα δάχτυλα», είπε και προσέθεσε: «Φανταστείτε να θέλει ένας υπουργός, ξιπασμένος, φαντασμένος ή -πώς το είπε ο Σκανδαλίδης- καλαμοκαβαλάρης να επιβάλει κάτι σε μια κοινωνία που ουρλιάζει», είπε χαρακτηριστικά.

Ο πρώην υπουργός επισήμανε πως έπρεπε τότε να αλλάξει το καθεστώς που προέβλεπε συντάξεις ακόμα και στο 110% του μισθού και κατέληξε λέγοντας πως αν κάτι προκύπτει ως συμπέρασμα είναι πως «όταν έχεις μεγάλα, ανοιχτά, δύσκολα προβλήματα, δεν πρέπει να πετάς την μπάλα στην εξέδρα γιατί θα τα βρεις μπροστά σου».