Με το πρωτογενες πλεόνασμα να είναι, έστω και με "δημιουργικό" τρόπο, πραγματικότητα, άλλα με το συνολικό έλλειμμα στα ύψη, το λόγο χρέους προς ΑΕΠ να θέτει απο μόνος του το ερώτημα για τη βιωσιμότητα του χρέους, με τις ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις να αναζητούνται ακόμα, άλλα και με τα εθνικά θέματα πάντα ανοικτά το πολιτικό σύστημα αναμένεται να μπει και πάλι σε φάση έντονης αναταραχής. Πως αλλιώς άλλωστε όταν η χώρα βιώνει μια άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση, όταν είναι  σε εξέλιξη τεκτονικές αλλαγές στον κοινωνικό ιστό, όπου το παλιό σύστημα άλλα και θεσμικό οικοδόμημα αδυνατούν να εκφράσουν. Κύριο χαρακτηριστικό που διατρέχει οριζόντια το σύστημα είναι ο κατακερματισμός και οι κεντρόφυγες τάσεις.

Τόσο στα κόμματα της συγκυβέρνησης, δηλαδή της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στη ΔΗΜΑΡ και στους ΑΝΕΛ η εσωκομματική κατάσταση είναι ιδιαίτερα ρευστή και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα σηματοδοτήσουν τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών και των ευρωεκλογών για τη συνοχή τους την “επόμενη μέρα” και ενόψει των εθνικών εκλογών.

Ειδικότερα:

• στη Νέα Δημοκρατία, οι παραδοσιακοί πυλώνες της παράταξης, οι εκφραστές του κοινωνικού ριζοσπαστισμού “καραμανλικοί”, αλλά και οι φιλελεύθεροι, (βλ.Ντόρα Μπακογιάννη) παρά το γεγονός ότι συμφωνούν ουσιαστικά με την ασκούμενη μνημονιακή πολιτική, αμφισβητούν ανοιχτά την ηγεσία Σαμαρά για την “δεξιά” στροφή με αφορμή και την υπόθεση Μπαλτάκου, επιχειρώντας να επαναφέρουν το τιμόνι της παράταξης προς τον “μεσαίο” χώρο

• στο ΠΑΣΟΚ και ευρύτερα στο χώρο της κεντροαριστεράς, η σπουδή Βενιζέλου να προχωρήσει στο εγχείρημα της “Ελιάς” έχει προκαλέσει την μήνη της ιστορικής ηγεσίας, με τον Γιώργο Παπανδρέου επικεφαλής αφενός να “φλερτάρει” με την ΔΗΜΑΡ και αφετέρου να προετοιμάζει το έδαφος για δυναμική παρέμβαση μετά τις ευρωεκλογές ειδικά να το αποτέλεσμα καταδεικνύει την την εξαέρωση του ΠΑΣΟΚ ή της “Ελιάς”

• στον ΣΥΡΙΖΑ, η πολιτικη ανωριμότητα στο επιπεδο των εθνικών θεμάτων, η ισορροπία της ηγεσίας πάνω στον άξονα ”ευρώ-δραχμή” και το μπρα ντε φερ Τσίπρα-Λαφαζάνη καθηλώνει την δυναμική του κόμματος ενόψει των εκλογών θέτοντας σε αμφισβήτηση το συνολικό πλαίσιο της στρατηγικής του για το μέλλον της χώρας προκαλώντας σύγχυση στη κομματική και εκλογική του βάση

• στην ΔΗΜΑΡ, το δίλημμα “Ελιά” ή ΣΥΡΙΖΑ κυριαρχεί με τα στελέχη να είναι διχασμένα και την ηγεσία να επιχειρεί να ενισχύσει το προφίλ μιας εθνικά υπεύθυνης και κυβερνώσας Αριστεράς προκειμένου να καθησυχάσει στελέχη όπως οι κ. Λυκούδης, Παπαδόπουλος και Ψαριανός και από την άλλη να κλείνει το μάτι από τον Γιώργο Παπανδρέου μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ(!)

• στους Ανεξάρτητους Έλληνες, η ηγεσία Καμμένου αμφισβητείται εντόνως με κάποια στελέχη να ψάχνουν θέση στη “δεξιά" πολυκατοικία και άλλα να “φλερτάρουν” με τον ΣΥΡΙΖΑ όπως η κ. Ραχήλ Μακρή

• στο ΚΚΕ, η κατάσταση φαίνεται να είναι υπό έλεγχο κάτω από τη ηγεσία Κουτσούμπα. Ωστοσο εκεί τα ζητήματα θα τεθούν μετεκλογικά εάν και εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ αποκτήσει σημαντικό προβάδισμα. Ηδη στις οργανώσεις του κόμματος ανά την Ελλάδα υπάρχουν έντονες ζυμώσεις για το μέλλον του κόμματος και για την ανάγκη ενδεχόμενης συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο μιας κυβέρνησης της Αριστεράς

• στη Χρυσή Αυγή, η οποία μπορεί να εξακλολουθεί να απολαμβάνει υψηλά δημοσκοπικά ποσοστά, υπάρχουν όμως έντονες παρασκηνιακές ζυμώσεις για την μετατροπή της σε ένα... “συνταγματικό” ακροδεξιό κόμμα, που δυνητικά μπορεί να αποτελέσει κυβερνητικό εταίρο μιας δεξιάς κυβέρνησης.

  "Το Ποτάμι” του Σταύρου Θεοδωράκη, αλλά και η υποψηφιότητα Μώραλη στον Πειραιά όπου για πρώτη φορά επιχειρηματίεs κατέρχονται στον πολιτικό στιβο αποτελούν μια άκρωs ενδιαφέρουσα παραμετρο για τιs εκλογές, καθώς τα ποσοστά που θα συγκεντρώσουν μπορεί να γείρουν την πλάστιγγα των εξελίξεων και των πολιτικών ερμηνειών για την επόμενη μέρα της 25 Μαϊου.

  Σε λιγότερο από ένα μήνα εν τέλει οι πολίτες καλούνται να αποφασίσουν και να δώσουν μια πρώτη γεύση του νέου συσχετισμού δυνάμεων. Το θέμα είναι εάν θα συμμετάσχουν στη γιορτή αυτή της δημοκρατίας σε μια Ελλάδα που πλέον απέχει παρασάγγας αυτής του 2010..

   

  Γ.Α.