Αποκλειστικές πληροφορίες του Reporter αναφέρουν ότι ο Δημήτρης Αβραμόπουλος φέρεται να είναι ο εκλεκτός του Μεγάρου Μαξίμου για τη θέση του Έλληνα Επιτρόπου. Ο ίδιος έχει πολύ καλή σχέση με τον Αντώνη Σαμαρά, ήδη από την εποχή των εσωκομματικών εκλογών, τότε που ο νυν υπουργός Άμυνας άνοιξε το θέμα της απευθείας εκλογής προέδρου του κόμματος από τη βάση, φέρνοντας προ απρόοπτου την Ντόρα Μπακογιάννη.
Επίσης διαθέτει "διαύλους" επικοινωνίας με την Αριστερά λόγω της σχετικά ουδέτερης στάσης του σε σειρά ζητημάτων, όπως π.χ. τα υποβρύχια. Έτσι φαντάζει ως μια- πολιτικά συμφέρουσα για το Μαξίμου- "εθνική υποψηφιότητα", για την εκπροσώπηση της χώρας στην Επιτροπή.
Σημειώνεται ότι ο ίδιος κατά τη συγκρότηση της κυβέρνησης μετά τις τελευταίες εκλογές, είχε κάπως "πικραθεί", καθώς αναγκάστηκε να αφήσει το αγαπημένο του χαρτοφυλάκιο των Εξωτερικών προς χάριν του "καλού" φίλου του Ευάγγελου Βενιζέλου. Έτσι η θέση του Επιτρόπου δίνει την ευκαιρία στον Αντ. Σαμαρά να "επανορθώσει", αλλά και να προτείνει ένα πρόσωπο με αποδεδειγμένα καλές σχέσεις με την Ουάσιγκτον και την Ιταλία, λόγω της συνεισφοράς του στην προώθηση υλοποίησης του αγωγού ΤΑΡ.
Οι καλοί δίαυλοι με την νυν προεδρεύουσα χώρα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, κρίνονται απαραίτητοι, δε, καθώς ο Έλληνας εκπρόσωπος στην Επιτροπή κατά πάσα πιθανότητα θα λάβει το χαρτοφυλάκιο που μέχρι σήμερα είχε η εκ Σουηδίας C. Malmstrom, αυτό των Εσωτερικών Υποθέσεων, δηλαδή της διαχείρισης της παράνομης μετανάστευσης, του χώρου Σέγκεν κλπ. Μάλιστα το χαρτοφυλάκιο αυτό έχει και σημαντικά χρηματοδοτικά εργαλεία με τα Ταμεία Εξωτερικών συνόρων, το Ταμείο Επιστροφών κλπ, που μπορούν να αποτελέσουν χρήσιμους μοχλούς για τη διαχείριση των εντεινόμενων κυμάτων μεταναστευτικών ροών από τη Μ.Ανατολή.
Τα πολιτικά συμφραζόμενα της επιλογής
Παράλληλα, η μετακόμιση του Δ. Αβραμόπουλου στις Βρυξέλλες δίνει τη δυνατότητα, στον ίδιο να παραμείνει ουδέτερος σε μια σκληρή πολιτική μάχη, εφόσον γίνουν εκλογές ακόμη και τον Οκτώβρη. Αυτό μπορεί να αποτελέσει χρήσιμη "προίκα" σε δύο περιπτώσεις.
Η πρώτη έχει να κάνει με την περίπτωση δημιουργίας κυβέρνησης ευρύτερης συνεργασίας, όπου ένας πολιτικός με προφίλ Ευρωπαϊκό, χωρίς φθορές από εσωτερικές κόντρες, μπορεί να συσπειρώσει ευρύτερες δυνάμεις (κάτι σαν την περίπτωση Μόντι, με δεδομένες τις τεράστιες διαφορές ανάμεσα στους δύο). Η δεύτερη έχει να κάνει με την ηγεσία της Ν.Δ., όπου κι εκεί η προίκα μιας έστω και σύντομης θητείας στις Βρυξέλλες μπορεί να είναι χρήσιμη.
Κι όλα αυτά παρά τις εντατικές προσπάθειες της Ντόρας Μπακογιάννη να πλασαριστεί σε κάποια θέση στην Ευρωπαϊκή γραφειοκρατία. Οι διασυνδέσεις της, αν και υψηλότατες σε Βερολίνο και Βρυξέλλες δε φαίνεται προς στιγμήν να της δίνουν το χαρτοφυλάκιο της λαίδης Άστον. Παράλληλα, φαίνεται να της μειώνει τις πιθανότητες εκλογής ο φόβος του Μαξίμου, ότι η ίδια ούσα στην πρωτεύουσα της Ευρωζώνης, ως Επίτροπος και με δυνατότητες συνεχών παρεμβάσεων στα εσωτερικά της χώρας, θα δημιουργεί εσωτερικά ζητήματα ση σημερινή ηγετική ομάδα της Ν.Δ.
"Ποιος στο Μαξίμου θα ήθελε κάποιον με δυνατή προσωπική ατζέντα, που θα ζητούσε καθημερινά με συνεντεύξεις κλπ να παρεμβαίνει από τις Βρυξέλλες στα εσωτερικά της χώρας", αναφέρει με νόημα στο Reporter καλά πληροφορημένη πηγή των Βρυξελλών, αποτυπώνοντας τα ενδεχόμενα πολιτικά προβλήματα που θα μπορούσαν να ενσκήψουν για τον Αντώνη Σαμαρά σε μια κρίσιμη περίοδο για την προσωπική του πολιτική πορεία.
Πάντως κοντός ψαλμός αλληλούια ....
