Η δημοσκοπική άνοδος που εμφανίζει το «ναι» των Σκωτσέζων στην απόσχιση από το Ηνωμένο Βασίλειο, δέκα μέρες μέχρι να ανοίξουν οι κάλπες, έχει προκαλέσει έντονη ανησυχία στην πολιτική και οικονομική ελίτ του Λονδίνου, με την απαίτηση των Σκωτσέζων να γίνουν ανεξάρτητοι, αλλά να κρατήσουν τη λίρα και την βασίλισσα Ελισάβετ Β', να έχουν φέρει εκνευρισμό και στους υπόλοιπους κατοίκους της Βρετανίας.
Ο υπουργός Οικονομικών Τζορτζ Όσμπορν υποσχέθηκε περισσότερη αυτονομία στη Σκωτία, αν παραμείνει στη χώρα, θέση που συμμερίστηκε και ο ηγέτης των Εργατικών Εντ Μίλιμπαντ. Παράλληλα, το Λονδίνο έχει ήδη ανακοινώσει ένα γενικό σχέδιο για την παραχώρηση μεγαλύτερης αυτονομίας στην Σκωτία, σε περίπτωση που οι πολίτες της αποφασίσουν να παραμείνουν στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Eνώ πριν λίγους μήνες επικρατούσε το "όχι", μετά τις δύο τηλεμαχίες μεταξύ του επικεφαλής της σκωτσέζικης κυβέρνησης Άλεξ Σάλμοντ και του επικεφαλής της εκστρατείας Better Together, Άλιστερ Ντάρλινγκ τα πράγματα άλλαξαν. Ειδικότερα, η νίκη του Σάλμοντ στη δεύτερη τηλεμαχία, έδωσε άλλο αέρα στο κίνημα υπέρ της ανεξαρτησίας, όπως έδειξε δημοσκόπηση, σύμφωνα με την οποία πλέον "ναι" δηλώνει το 51% και το "όχι" το 49%.
Ο τέως πρωθυπουργός της Βρετανίας Γκόρντον Μπράουν έγραψε πρόσφατα άρθρο στο οποίο «έδειξε» τους δράστες της αλλαγής κλίματος: η κυβέρνηση Κάμερον, η πολιτική της σε θέματα οικονομίας και φορολογίας. Αλλά και οι Times έγραψαν ότι σε περίπτωση που η Σκωτία αποχαιρετήσει το Ηνωμένο Βασίλειο, ο Ντέιβιντ Κάμερον οφείλει να παραιτηθεί.
Γιατί προηγείται πλέον το "ναι" στην ανεξαρτησία της Σκωτίας
Η έρευνα της Yougov που δίνει το οριακό προβάδισμα στο «ναι», εξηγεί σε μεγάλο βαθμό γιατί η εικόνα αντιστράφηκε. Οι σκωτσέζοι ηγέτες αντιμετωπίζονται από τους ψηφοφόρους με θετικότερα αισθήματα από τους αντίστοιχους πολιτικούς του Λονδίνου. Οι θετικές απόψεις για τον Σάλμοντ κινούνται στο 42%, ενώ για τον Άλιστερ Ντάρλινγκ (ο οποίος υπήρξε και υπουργός Οικονομικών) φτάνουν το 33%. Ακόμα πιο χαμηλά το ποσοστό δημοτικότητας για τον πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον: μόλις 23%. Επιπλέον, οι απειλές, η απαισιοδοξία και η «καταστροφολογία» που συνοδεύουν το λόγο των πολιτικών του Λονδίνου αντιμετωπίζονται αρνητικά από την συντριπτική πλειοψηφία των σκωτσέζων.
Επιπλέον, η καμπάνια του “Όχι” στηρίχθηκε στον εκφοβισμό, ενώ το “Ναι” πρόβαλλε ως επιλογή ελπίδας. Το “Όχι” ταυτίσθηκε με την υπάρχουσα κατάσταση πραγμάτων, ενώ το “Ναι” με την αλλαγή και την δημοκρατική ενδυνάμωση των πολιτών.
Παράλληλα, οι σκωτσέζοι ηγέτες αντιμετωπίζονται από τους ψηφοφόρους με θετικότερα αισθήματα από τους πολιτικούς του Λονδίνου. Απο τη μεριά τους οι Άγγλοι ζητούν πιο σκληρή στάση έναντι των Σκωτσέζων σε περίπτωση που αποσχιστούν από τη Βρετανία, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ, ενώ αν τελικά μείνουν, απαιτούν αντίστοιχα ακόμα σκληρότερη αντιμετώπιση.