Τα οποία από την μια μεριά (για όσους μπορούν να διαβάζουν τους αριθμούς) δείχνουν σημαντικές αποκλίσεις από τους στόχους και από την άλλη ενισχύουν την άποψη πως επί της ουσίας τους τελευταίους μήνες δεν έχει γίνει τίποτα.

Εν τω μεταξύ κύκλοι της αγοράς χαριτολογώντας αναρωτιούνται πως ακριβώς θα μεταφράσουν στους δανειστές μας την δήλωση του υφυπουργού ανάπτυξης Ο. Κωνσταντινόπουλου πως «δεν θα κατεβάσουμε τα παντελόνια στην τρόικα».

Αλλά ταυτόχρονα προσθέτουν πως το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας εξακολουθεί να μην αντιλαμβάνεται το οικονομικό περιβάλλον όπως αυτό διαμορφώνεται τις τελευταίες ώρες και σε εσωτερικό επίπεδο και σε Ευρωπαϊκό.

Παρά το γεγονός ότι το Μαξίμου και το ΥΠΟΙΚ επιμένουν πως η ιστορία θα επαναληφθεί και στο τέλος θα υπάρξει συμφωνία, προτάσσοντας ως επιχείρημα το ότι η Ε.Ε. και το ΔΝΤ τελικά θα «υποκύψουν» προκειμένου η νέα χρονιά να τους βρει με ένα νέο «συμβόλαιο» με την Ελλάδα σε ισχύ, εντούτοις στην πραγματικότητα τέτοιο διαπραγματευτικό χαρτί δεν υπάρχει.

Για την ακρίβεια ναι μεν όλοι θέλουν να έχουμε τελειώσει μέχρι το γύρισμα του χρόνου αλλά η Κυβέρνηση παραγνωρίζει πως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει πια τα «κλειδιά» των εγχώριων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και ανά πάσα στιγμή μπορεί να πιέσει αφόρητα και χωρίς να δίνει εναλλακτικές επιλογές.

Με πιο απλά λόγια οι κυβερνώντες φαίνεται να μην κατανοούν πως από την ώρα που το τραπεζικό σύστημα έχει παραδοθεί στον έλεγχο της ΕΚΤ, η τρόικα διαθέτει ένα όπλο που δεν είναι καθόλου εύκολο να αντιμετωπιστεί, αν όχι αδύνατο.

Α.Τάντουλος