Η ανακοίνωση έχει ως εξής:
«Όταν η ανευθυνότητα και το «εγώ» κυριαρχεί στην κορυφή, η ευθύνη μεταφέρεται, δυστυχώς, εξ ολοκλήρου στη βάση, στο «εμείς». Και εξατομικεύεται από καθέναν υπεύθυνο πολίτη μπροστά στην κάλπη. Το πρώτο σημαίνει «ενός ανδρός αρχή», το δεύτερο σημαίνει λαϊκή κυριαρχία, Δημοκρατία. Καιρός ήταν.
Η χώρα και η Πολιτική δε χρειάζονται πια μοναχικούς παίχτες, που θεωρούν εαυτούς μοναδικούς, που δε λένε ούτε «καλημέρα» και καθυβρίζονται μεταξύ τους, ομνύουν στο διχασμό και ζητούν γι’ αυτό από το εκλογικό σώμα… αυτοδυναμία! Η χώρα χρειάζεται κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας. Και συστράτευση όλων των Ελλήνων.
Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά την προοδευτική παράταξη και όσους πιστεύουμε στις σταθερές αξίες με πρώτη αυτή του πατριωτισμού, τις οποίες, με επικεφαλής τον Ανδρέα Παπανδρέου, διακηρύξαμε στις 3 Σεπτέμβρη 1974: Έχουμε σήμερα όλοι καθήκον να καλέσουμε σε ιδεολογικό και πολιτικό επαναπατρισμό εκείνους που, για πλείστους όσους λόγους, βρέθηκαν εκεί που δεν είναι ο φυσικός τους χώρος, είτε ταχθούν με το ΠΑΣΟΚ, υπό τον Ε. Βενιζέλο, είτε με το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών, υπό τον Γ. Παπανδρέου.
Δεν έθεσα υποψηφιότητα ειδικώς σ’ αυτές τις εκλογές, για να είναι πιο αποτελεσματικές οι εκκλήσεις μου και προς τις δύο πλευρές για καταλλαγή. Η πατριωτική και προοδευτική μας παράταξη πρέπει να βγει από τις εκλογές αυτές πιο δυνατή. Και να επανενωθεί από την επομένη. Για να υπηρετήσει την Εθνική Ενότητα, που έχει ανάγκη η πατρίδα μας.
Αυτήν την προοπτική, προφανώς, δεν αντιλαμβάνονται και δυναμιτίζουν με τη στάση τους όσοι συνεχίζουν να σπαταλούν χρόνο και «φαιά ουσία» σε απαξιωτικές, άδικες και διχαστικές, «εμφυλιοπολεμικές» αντιπαραθέσεις. Αν δε σιγήσουν τώρα, είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσουν δριμύτεροι την επομένη. Γι’ αυτό πρέπει να αποδοκιμάσουμε στην κάλπη αυτούς που, «σταυροθηρώντας», θα συνεχίσουν να ρίχνουν, «νερό στο μύλο» του κ. Σαμαρά ή του κ. Τσίπρα. Και να τιμήσουμε, είτε στο ένα, είτε στο άλλο ψηφοδέλτιο, όσους σέβονται τις αξίες και την Ιστορία μας.
Στην παράταξή μας πρέπει να είμαστε όλοι υπερήφανοι, όχι για προσωπικές στρατηγικές και εγκληματικά λάθη συγκεκριμένων προσώπων αλλά, για τον ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΙΤΛΟ που της αξίζει. Μείναμε όρθιοι και αποτρέψαμε, την άνοιξη του 2010, την αναπόφευκτη, αλλιώς, χρεοκοπία, σβήνοντας τη φωτιά που οι εκ δεξιών μας άφησαν φεύγοντας και οι εξ «ευωνύμων» θεώρησαν ως ευκαιρία να επιτύχουν ό,τι δεν πέτυχαν από κοινού με το «βρώμικο ‘89». Και το πέτυχαν ως τώρα, σε μεγάλο βαθμό… Προσωρινά, πιστεύω!»