«Άλλο πολιτική και άλλο επιχειρήσεις» σχολίασε, μεταξύ άλλων, η Ζωή Κωνσταντοπούλου. «Θα μιλήσω περί των διεθνών συμφωνιών και πώς αυτές συντάσσονται. Πολλές φορές βλέπουμε ότι -όπως συμβαίνει και με τα γνωστά μνημόνια συνεργασίας- μάς δίνουν την αίσθηση ότι δεν μιλάμε, πλέον, περί χωρών, μιλάμε για υπερεθνικές οργανώσεις, μιλάμε για εταιρείες, οι οποίες τελικά υπογράφουν και θα πρέπει κάθε φορά να θυμόμαστε ότι αυτοί που διαπραγματεύονται και αυτοί που καταλήγουν σε αυτές τις συμφωνίες, πολλές φορές δεν είναι τα κράτη μέλη, αλλά είναι οργανισμοί και εταιρείες» ανέφερε η ίδια.

«Πρέπει κάποτε αυτά τα δύο πράγματα να τα διαχωρίσουμε. Άρα, λοιπόν, όταν τελικά φτάνουμε και μιλάμε περί του μέλλοντος των Ευρωπαίων και το μέλλον της ΕΕ, νομίζω ότι τα εθνικά Κοινοβούλια θα πρέπει να αναλάβουμε, επιτέλους, τον δημοκρατικό ρόλο που προβλέπεται, ήδη, από τα εθνικά Συντάγματα και φυσικά από τις ευρωπαϊκές Συνθήκες», πρόσθεσε η κα. Κωνσταντοπούλου.