Το τελευταίο διάστημα, δεν περνά ημέρα, που να μην βγαίνει στη δημόσια αγορά κάποιο κυβερνητικό ή κομματικό στέλεχος ενισχύοντας αυτό το διπλό χαρτί. Ο Αλέκος Φλαμπουράρης προ καιρού, ο Γιάννης Δραγασάκης την περασμένη Κυριακή και ο Πάνος Σκουρλέτης χθες (Τετάρτη), ενδεικτικά, έριξαν μπόλικο νερό στο μύλο αυτών των σεναρίων, όταν χρειάστηκε να απαντήσουν στην πιεστική ερώτηση «και τι θα κάνετε σε περίπτωση αδιεξόδου;».

Το γεγονός ωστόσο, ότι κανείς από αυτούς δεν είναι ακριβώς βέβαιος για το ποιο θα είναι το δίλημμα ενός ενδεχομένου δημοψηφίσματος, ή ποιο επιχείρημα θα δικαιολογούσε προσφυγή σε νέες κάλπες- οι οποίες ειρήσθω εν παρόδω, όπως προειδοποιούν σύμφωνα με τον Σταύρο Θεοδωράκη οι Βρυξέλλες «θα γίνουν με τις Τράπεζες κλειστές»- επιβεβαιώνει την πληροφορία ότι μέχρι στιγμής τουλάχιστον το θέμα δεν εντάσσεται σε κανέναν συνεκτικό κυβερνητικό σχεδιασμό.

Ωστόσο, η επίμονη συντήρησή του, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι μακρόσυρτες διαπραγματεύσεις επιτείνουν την έλλειψη ρευστότητας, παράγει μια δευτερογενή, πολιτική αυτή τη φορά αβεβαιότητα, όπως αναγνωρίζουν και οι ίδιοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που σηκώνουν αμήχανα τους ώμους στο περιστύλιο και τους διαδρόμους της Βουλής, αναφορικά με τις προθέσεις του Μαξίμου.

Η μοναδική βεβαιότητα, όπως υπογραμμίζουν, με βάση την ελληνική στάση στις διαπραγματεύσεις και επίσημες δηλώσεις όπως αυτή του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη, ότι «η κυβέρνηση δε βάζει τη δόση πάνω απ΄ όλα», είναι ότι το Μαξίμου, ακόμα κι αν χρειαστεί να στραγγίξει τη χώρα, δεν είναι διατεθειμένο να υποχωρήσει πίσω από κάποιες κόκκινες γραμμές.

Η πρωθυπουργική προσδοκία που φαίνεται να διαγράφεται στην πολιτική σκακιέρα, είναι να φτάσει η κυβέρνηση έστω ασθμαίνοντας και οριακά μέχρι το τέλος Ιουνίου, οπότε μια συμφωνία- πακέτο θα γινόταν δεκτή με ανακούφιση από την ακίνητη αγορά και τους μετέωρους πολίτες της χώρας… 

Γ. Χατζηδημητρίου