Αυτό υποστηρίζουν παράγοντες της αγοράς από το οργανωμένο κομμάτι της μαζικής εστίασης.
Σύμφωνα με τους ίδιους, τα ποσοστά της φοροδιαφυγής που στις μικροεπιχειρήσεις είναι υψηλά, θα εκτιναχθούν περαιτέρω, διαμορφώνοντας συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού με το οργανωμένο κομμάτι του κλάδου, το οποίο αποτελεί μόλις το 25% της συνολικής αγοράς, αντιπροσωπεύοντας ένα συνολικό τζίρο 2 δισ. ευρώ.
Μάλιστα παραπέμπουν στα όσα το Υπ. Οικονομικών έχει πει για υστέρηση εισπραξιμότητας του ΦΠΑ ειδικά σε τουριστικές περιοχές. Σύμφωνα με παλαιότερα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών για την είσπραξη στο ΦΠΑ η υστέρηση έφτασε το 30%.
Κατά τους ίδιους, η αύξηση του ΦΠΑ στο 23% θα οδηγήσει σε επαναφορά των τιμών σε επίπεδα του 2013, πριν δηλαδή τις μειώσεις που έκανε η οργανωμένη εστίαση στις τιμές και είχε αποτυπωθεί με ειδικά σήματα στα καταστήματα. Παράλληλα, η αύξηση του ΦΠΑ θα οδηγήσει 120.000 εργαζομένους εκτός αγοράς, ενώ θα μειώσει την ανταγωνιστικότητα του τουρισμού. Σημειώνεται ότι εάν το σενάριο για ΦΠΑ στον τουρισμό τελεσφορήσει, δηλαδή στην εστίαση του 23% και στη διαμονή το 13% θα οδηγήσει σε ένα μέσο όρο ΦΠΑ για τον ξενοδοχειακό κλάδο στο 16%, σύμφωνα με το ΣΕΤΕ (75% του τζίρου είναι η διανομή και το υπόλοιπο 25% εστίαση). Σημειώνεται ότι το ΦΠΑ εστίασης σε ανταγωνιστικές χώρες (Τουρκία, Κύπρος, Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία) κυμαίνεται από 8 έως 10.
Τα στελέχη της οργανωμένης εστίασης υπογραμμίζουν μάλιστα, ότι οι αυξήσεις σε ΦΠΑ θα επηρεάσουν την κατανάλωση. Οι ίδιοι υπενθυμίζουν τι είχε γίνει στη Γαλλία όταν μείωσε τον ΦΠΑ στην εστίαση από 19,5% σε 5,5% και πέτυχε ανάπτυξη του κλάδου και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Ενώ η Ιρλανδία, όταν βρισκόταν υπό την εποπτεία του ΔΝΤ, είχε προχωρήσει σε μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση κατά 30%, από 13% σε 9%.
«Είναι ένα σκληρό αντιλαϊκό μέτρο που προκαλεί πλήρη στρέβλωση σε ένα κλάδο που προσφέρει 600.000 θέσεις εργασίας και υποστηρίζει τον ελληνικό τουρισμό. Τα απόνερα μιας πιθανής απόφασης για το 23% θα είναι ανεξέλεγκτα. Δυστυχώς τα αποτελέσματα μιας τέτοιας απόφασης έχουν ήδη κριθεί.
Γι αυτό άλλωστε ήταν το μόνο αντιμνημονιακό μέτρο που πάρθηκε πίσω με τη σύμφωνη γνώμη τότε της κυβέρνηση (ΝΔ) και της αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ)», σημειώνουν οι ίδιοι.
Γ.Α.