Η μεθοδολογική δυσκολία λόγω του κατακερματισμού των πολιτικών δυνάμεων του τόπου, η διαφαινόμενη τάση αποχής, αλλά και τα αντιφατικά δείγματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων κάνουν το έργο των επιτελείων των κομμάτων δύσκολο εν όψει μιας ενδιαφέρουσας βραδιάς. Οι πιθανότητες καταγραφής των δύο μονομάχων με ποσοστά που αθροιστικά θα αγγίζουν το 65% ανοίγει το δρόμο για πολυποίκιλες συνεργασίες και ανακατατάξεις σε όλο το φάσμα των πολιτικών δυνάμεων, καθώς η πιθανότητας να μείνουν εκτός βουλής κάποιοι είναι ισχυρή. Ειδικά μάλιστα αν επιβεβαιωθεί το οριακό της όποιας επικράτησης με ποσοστά κάτω από 34% τα ενδεχόμενα περιπλέκονται δύσκολα σε σημείο που κανείς δεν θα μπορεί να μιλάει για νίκη ή για ήττα.
Με αυτά τα δεδομένα ήδη τα κομματικά επιτελεία έχουν βάλει μπρος τη «μηχανική» των συνεργασιών ώστε το ταχύτερο δυνατό να σχηματιστεί κυβέρνηση. Άλλωστε κάτι τέτοιο το έχει πει τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης σε μια προσπάθεια να καθησυχάσουν την κοινή γνώμη που θέλει άμεσες λύσεις διακυβέρνησης. Στο πλαίσιο αυτό ήδη η κατανομή υπουργείων ένθεν κακείθεν αποτελεί μια δύσκολη «σπαζοκεφαλιά» που σχετίζεται άμεσα με πρόσωπα, που δεν αποτελούν «κόκκινο» πανί για τους πιθανούς μετεκλογικούς κυβερνητικούς εταίρους. Μάλιστα δεν είναι λίγοι εκείνοι που παραπέμπουν ε πρόσωπα της σημερινής υπηρεσιακής σε περίπτωση που υπάρξει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΠΑΣΟΚ ή και Ποτάμι, είτε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι. Τα σενάρια για ενδεχόμενη κατανομή 5 υπουργείων σε μικρότερους κυβερνητικούς εταίρους είναι ανοικτά ανεξαρτήτως ποιος θα είναι πρώτος.
Το ενδεχόμενο του μεγάλου συνασπισμού δε φαίνεται να είναι στις προς στιγμήν στις επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να μπορεί να αποκλειστεί τίποτα μέχρι το οριστικό μέτρημα των ποσοστών. Ειδικά στην Κουμουνδούρου θεωρούν ότι ένα τέτοιο γεγονός μπορεί να αποσυσπειρώσει ακόμη περισσότερο τις δυνάμεις του κόμματος, ιδίως μάλιστα αν συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με τη ΝΔ.
Παράλληλα με τις εκτιμήσεις συνεργασίες τα κόμματα βλέπουν και την επόμενη μέρα των εσωτερικών τους ισορροπιών. Στο ΣΥΡΙΖΑ το μεγάλο θέμα αποτελεί η ενοποίηση του κόμματος στο φόντο της συμπεριφοράς των «53». Μάλιστα ορισμένα στελέχη της συγκεκριμένης συνιστώσας, η οποία βρίσκεται σε μια διαρκή συνεδρίαση, έχουν την άποψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ίσως πρέπει να χάσει και να κάτσει στην αξιωματική αντιπολίτευση, ώστε να του δοθεί χρόνος να επεξεργαστεί και να "χωνέψει" ιδεολογικοπολιτικά αυτό που έχει συμβεί μέσα σε 7-8 μήνες. Όμως δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι η εκλογική επίδοση της Λαϊκής Ενότητας θα είναι βαρόμετρο για το αν θα σηκώσουν μπαϊράκι κάποια στιγμή (εάν η ΛΑΕ πάει καλά) ή θα κατασιγάσουν τις προθέσεις τους (εάν δεν είναι η παρουσία της ΛΑΕ ενθαρρυντική). Στη Ν.Δ. αναμένουν το άθροισμα ψήφων που θα φέρει ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης ώστε ναν κινηθούν οι διαδικασίες νέας ηγετικής ομάδας και αναμόρφωσης του προφίλ του κόμματος. Σε κάθε περίπτωση μια καλή πορεία της Ν.Δ. ανεβάζει τις μετοχές του κ. Μεϊμαράκη, τον καθιστά κυρίαρχο, και δημιουργεί νέα δεδομένα για την κεντροδεξιά. Αντίθετα μια κακή πορεία ανοίγει τον ασκό του Αιόλου.
Αντίστοιχα στη Δημοκρατική Συμπαράταξη και το Ποτάμι μια ενδεχόμενη συμμετοχή σε κυβερνητικό σχήμα από κοινού με τις εκλογικές επιδόσεις θα δείξει ποιος θα έχει τον πρώτο λόγο στην προσπάθεια δημιουργίας πόλου κεντροαριστεράς. Στο πεδίο αυτό με βάση τις δημοσκοπήσεις το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να παίρνει τα πάνω του, αλλά μια ενδεχόμενη συμμετοχή σε κυβέρνηση περιπλέκει τα πράγματα. Ερώτημα παραμένει για την τάση της κοινωνίας απέναντι στο προσφυγικό που εξελίσσεται σε πρώτο θέμα η απόδοση της Χ.Α. μετά και την αποδοχή της πολιτικής ευθύνης της δολοφονίας Φύσσα.
Στο φόντο αυτό ίσως η εκλογή αυτή να είναι πρόκριμα γι’ αυτό που θέλουν οι ξένοι. Να κάνει όλο το πολιτικό σύστημα κτήμα του το νέο μνημόνιο.
Γιώργος Αλεξάκης