Τα δύσκολα που είναι μπροστά, αλλά και οι εύθραυστες πολιτικές ισορροπίες στο εσωτερικό οδήγησαν τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να ζητήσει από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου σύγκλιση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών. Με την επιστροφή του κ. Προκόπη Παυλόπουλου από τη Ρώμη όπου βρίσκεται για διμερείς επαφές αναμένεται να οργανωθεί η συνάντηση στην γνωστή αίθουσα του Προεδρικού Μεγάρου.
Στην λήψη της απόφασης στο Μέγαρο Μαξίμου βάρυνε το γεγονός ότι η εσωτερική αλλά και η εξωτερική κατάσταση οδηγείται σε δύσκολα σταυροδρόμια, που απαιτούν αποφάσεις που αναμένεται αν καθορίσουν την πορεία της χώρας για αρκετά χρόνια. Στο εσωτερικό μέτωπο ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να φαντάζει αυτή τη στιγμή πανίσχυρος λόγω της εικόνας διάλυσης που εμφανίζει η Ν.Δ., (κάτι που του δίνει προσωρινό επικοινωνιακό πλεονέκτημα) αλλά τόσο η εύθραυστη κοινοβουλευτική του δύναμη όσο και τα δύσκολα μέτωπα που ανοίγουν οσονούπω θέτουν αυτό το προβάδισμα του Πρωθυπουργού υπό προθεσμία. Στο φόντο αυτό σπεύδει ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας να προλάβει τις εξελίξεις. Στην ατζέντα του κορυφαίο και πιο δύσκολο απ΄ όλα είναι το ασφαλιστικό όπου η κυβέρνηση πιέζεται από τους δανειστές να κλείσει εντός του 2015 ώστε να υπάρξει και το ανάλογο αποτύπωμα στην οικονομική πορεία του 2016.
Οι σχεδιαζόμενες περικοπές συντάξεων – κυρίως επικουρικών –, η αύξηση εισφορών, που ήδη έχουν δημιουργήσει σφοδρές αντιδράσεις στους εργοδότες, αλλά και οι ανατροπές για εκατομμύρια ασφαλισμένους και συνταξιούχους δημιουργούν ένα κοκτέιλ αστάθειας και οργής, αλλά και «ενίσχυσης» του σπιράλ ύφεσης που ταλανίζει τη χώρα. Άλλωστε οι συντάξεις ήταν ο κύριος, αν και στρεβλός, μηχανισμός δημιουργίας πλέγματος πολιτικής προστασίας, κι άρα η μείωσή τους θα εντείνει το κίνδυνο φτωχοποίησης πολλών στρωμάτων. Επίσης η ενδεχόμενη αύξηση των εισφορών κτυπάει στην «καρδιά» την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων που θα δουν και πάλι το μη μισθολογικό τους κόστος να ανεβαίνει.
Τα κεντρικά αυτά ζητήματα του νέου ασφαλιστικού, το ύψος των περικοπών στις ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις, το ποσοστό αναπλήρωσης που θα καθορίσει το ύψος των μελλοντικών συντάξεων, αλλά και η απαίτηση των δανειστών για περιουσιακά κριτήρια (ετέθη στην τελευταία επαφή των τεχνικών κλιμακίων με το υπ. Εργασίας σύμφωνα με πληροφοριες) στη διαμόρφωση των τελικών συντάξεων ειναι ζητήματα που υπερβαίνουν την πολιτική εντολή μιας κυβέρνησης που μάλιστα βασίζεται σε 153 βουλευτές.
Η δημοσιοποίηση των βασικών αρχών της προωθούμενης μεταρρύθμισης προκάλεσε τις πρώτες αντιδράσεις και από τα συνδικάτα. Χθες, η ΓΣΕΕ προκήρυξε 24ωρη απεργία για τις 3 Δεκεμβρίου, αντιδρώντας στις επερχόμενες περικοπές.
Συνδεόμενο με το ασφαλιστικό είναι και το
εργασιακό, καθώς η ενεργοποίηση και πάλι στο πρόγραμμα του ΔΝΤ, που είναι και ο μεγαλύτερος υπέρμαχος της αναδιάρθρωσης του χρέους φέρνει μπροστά τις πάγιες απαιτήσεις του Ταμείου για απελευθέρωση των εργασιακών σχέσεων και το άνοιγμα του θέματος των ομαδικών απολύσεων. Η παρουσία στην Αθήνα του
γενικού διευθυντή του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ILO), Γκάι Ράιντερ, που συναντάται σήμερα, διαδοχικά, με τον υπουργό Εργασίας Γ. Κατρούγκαλο και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη λειτουργεί θετικά για την κυβέρνηση απέναντι στους δανειστές, που πιέζουν είτε ο
ΟΟΣΑ είτε η Παγκόσμια Τράπεζα, που έχουν μια φιλελεύθερη ατζέντα, να εμπλακούν στις διαπραγματεύσεις.
Το θέμα των αποκρατικοποιήσεων και το περίφημου υπερταμείου είναι κι αυτό στις προκλήσεις, που δημιουργούν πονοκεφάλους καθώς πίσω από την αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας κρύβονται τόσο μεγάλα επιχειρηματικά αλλά γεωστρατγηγικά συμφέροντα αλλά και το θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους. Επίσης το άνοιγμα της αναθεώρησης της φορολογικής νομοθεσίας, που θα πλήξει παγιωμένα εσωτερικά συμφέροντα απαιτεί γενναίες αποφάσεις και συμπλεύσεις ειδικά σε ό,τι αφορά τους αγρότες.
Στο διεθνές πεδίο η Ελλάδα αναμένεται να βρεθεί μπροστά σε επιλογές που θα κρίνουν τις ισορροπίες στο μέλλον. Η συσσώρευση έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο, η ενεργειακή συνεργασία με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, το Κυπριακό αλλά και η επανάκαμψη της Ρωσίας με βαρύ οπλισμό και δυνάμεις στην περιοχή δημιουργούν ένα νέο σκηνικό όπου η Ελλάδα θα πρέπει να διερευνήσει ευκαιρίες και κυρίως να αποτρέψει πηγές απειλών για την εθνική ακεραιότητα.
Πεδίο δόξης λαμπρό λοιπόν για ασκήσεις συνεννόησης έστω κι αν εντός των κομμάτων κάτι τέτοιο αναζητείται. Ίσως είναι και η απαρχή για μια νέα κομματική μηχανική.
Γιώργος Αλεξάκης
