Τι ισχύει όμως για την αλλαγή του εκλογικού νόμου και πως μπορεί τα σημερινά δεδομένα να ανατραπούν;
Κατ' αρχάς, για να αλλάξει το εκλογικό σύστημα και να εφαρμοστεί ένα νέο από τις αμέσως επόμενες εθνικές εκλογές, απαιτείται πλειοψηφία 2/3 της Βουλής.
Πρέπει να δηλαδή να συμφωνήσουν 200 βουλευτές - και όχι 180 όπως είτε από άγνοια, είτε σκοπίμως διακινείται.
Αλλιώς, η κυβέρνηση είναι σε θέση να αλλάξει τον νόμο με απλή πλειοψηφία (151), όμως το σύστημα να ισχύσει από τις μεθεπόμενες εκλογές.
Όπως εκτιμούν πολιτικά στελέχη της αντιπολίτευσης, κάτι τέτοιο δεν εξυπηρετεί σε καμία περίπτωση το Μέγαρο Μαξίμου, καθώς είναι αδύνατον αυτή τη στιγμή να προβλέψει κάποιος την συνθήκη που θα διαμορφωθεί έπειτα από δύο εκλογικές αναμετρήσεις και πάντως, η ανησυχία της είναι φανερό ότι εστιάζεται στο εγγύς μέλλον.
Κατ' αυτήν την άποψη, αυτό που απασχολεί το Μέγαρο Μαξίμου σήμερα είναι προφανώς η αμέσως επόμενη αναμέτρηση, την οποία κατά τα φαινόμενα μελετά.
Προκειμένου να συγκεντρωθούν οι 200 ψήφοι, θεωρητικά θα αρκούσε η συμφωνία όλων των κομμάτων, ακόμη και αν η ΝΔ, που σήμερα διαθέτει 75 βουλευτές, διαφωνούσε - ελπίζοντας ή «βλέποντας» ότι στις επόμενες εκλογές θα είναι νικήτρια και επιδιώκοντας τα μέγιστα κοινοβουλευτικά οφέλη.
Συνεπώς, ο Τσίπρας θα μπορούσε να περάσει μία αλλαγή του νόμου με διευρυμένη πλειοψηφία 225 βουλευτών.
Πλην όμως, για να συμβεί κάτι τέτοιο, φαίνεται πως δεν συντρέχει η απαραίτητη προϋποθεση: να αλλάξει ο νόμος και να γίνει αν όχι «απλή και άδολη» αναλογική, τουλάχιστον απλή αναλογική «ολίγον πειραγμένη» - δηλαδή με ένα όριο 3% π.χ. για την είσοδο στη Βουλή. Μόνο υπό αυτές τις προϋποθέσεις, θα ψήφιζαν τα υπόλοιπα κόμματα και κυρίως ΚΚΕ, ΠαΣοΚ - Δημοκρατική Συμπαράταξη, Ενωση Κεντρώων κλπ., υπέρ της αλλαγής του εκλογικού νόμου.
Στο σημείο αυτό και όταν έλθει ή ώρα θα φανεί έως ποιο σημείο είναι αποφασισμένος να φθάσει τους πολιτικούς του ελιγμούς ο κ. Τσίπρας, επιμένουν πολιτικά στελέχη που έχουν κατά το παρελθόν ασχοληθεί με τα «μαγειρέματα» του εκλογικού νόμου.
Όπως εξηγούν, αν είναι αποφασισμένος να κάνει τη ζωή δύσκολη στην ΝΔ - κατά τα πρότυπα του ΠαΣοΚ το 1989, όταν ηταν φανερή η επέλαση της ΝΔ - θα προχωρήσει στην απλή αναλογική, προκειμένου να δυσχεράνει όσο μπορεί τον σχηματισμό κυβέρνησης έπειτα από τις επόμενες εκλογές. Υπενθυμίζουν οι ίδιες πηγές, ότι με το αναλογικό σύστημα του '89 χρειάστηκαν τρεις εκλογικές αναμετρήσεις και ένα ποσοστό που άγγιξε το 47% έως ότου σχηματίσει κυβέρνηση με 150 (+1) έδρες ο Κ. Μητσοτάκης, πατέρας του σημερινού προέδρου της ΝΔ.
Εως ότου όλα αυτά αποκαλυφθούν και καταδειχθεί αν ο κ. Τσίπρας θέλει αναλογική, ή απλώς έναν περιορισμό του μπόνους από τις 50 έδρες στις 20, οπότε και η προσπάθειά του θα πέσει στο κενό, το παράλληλο παιχνίδι που θα εκτυλιχθεί θα αφορά την δέσμευση για συνταγματική αναθεώρηση και την διασύνδεση των δύο διαδικασιών.
Πρόκειται όμως για κάτι που α) προϋποθέτει πλειοψηφία 180 βουλευτών από την σημερινή Βουλή σε ό,τι αφορά τις αναθεωρητέες διατάξεις και
β) κανένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν θα προτάξει ως σημαντικότερο στοιχείο ώστε να «θυσιάσει» την συμφωνία του για αλλαγή του εκλογικού συστήματος, προσαρμοζόμενο στις επιθυμίες του Πρωθυπουργού.
Κατά τα παραπάνω, πολιτικά πρόσωπα με θητεία στο υπουργείο Εσωτερικών σε προηγούμενες κυβερνήσεις εκτιμούν ότι η κίνηση του Πρωθυπουργού έχει νόημα και θα είναι δυνατόν να αξιολογηθεί, μόνον εφόσον η πρότασή του είναι για αλλαγή του νόμου σε απλή αναλογική.
Κ.Αντωνίου