Η συγκυρία προσφέρεται για ένα τέτοιο εγχείρημα, καθώς η διαχειριστική κόπωση της κυβέρνησης, μέσα σε μόλις δύο χρόνια άσκησης εξουσίας είναι κάτι παραπάνω από εμφανής και προκαλεί συνθήκες ακινησίας και αρρυθμίες ακόμα και σε τομείς της τρέχουσας κυβερνητικής ύλης που δεν σχετίζονται με την εκπλήρωση Μνημονιακών υποχρεώσεων.

Άλλωστε την προσεχή Δευτέρα, ξεκινά η φάση της δεύτερης αξιολόγησης και αν επιβεβαιωθεί το σενάριο που προβλέπει την μακρόσυρτη εξέλιξη των διαπραγματεύσεων- γεγονός σύνηθες για την πρακτική του Μαξίμου το οποίο οδηγεί πάντα τη Βουλή, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, προ τελεσιγράφων «για να πάρουμε τη δόση»- τότε ίσως χρειαστεί να περιμένουμε πολύ και να εξανεμιστεί η όποια δυναμική θα μπορούσε ένας ανασχηματισμός να προσφέρει.

Την ίδια μάλιστα στιγμή, μια πιθανή αναβολή αυτών των αποφάσεων θα «εγκλωβίσει» στο κυβερνητικό σχήμα, κάμποσες ανεπιθύμητες παρουσίες, (όπως λόγου χάρη η Θεανώ Φωτίου και ο Δ. Τόσκας, «κόκκινο πανί» για τον κομματικό μηχανισμό, ο ΥΠΕΞ, Ν. Κοτζιάς, ο Γ. Κατρούγκαλος, ο Π. Πολάκης- αυτός παρά την πρωθυπουργική εκτίμηση που απολαμβάνει κ.άλ.) των οποίων η πολιτική συμπεριφορά, αποδεδειγμένα δημιουργεί ζητήματα στο Μαξίμου και προκαλεί αιματηρή πολιτική φθορά.

Είναι βέβαιο ότι στις μετακινήσεις ή την πανηγυρική επαναβεβαίωση, περιλαμβάνονται τα ονόματα των Ν. Παππά, Όλγας Γεροβασίλη, Ν. Ξυδάκη, Π. Σκουρλέτη, Π. Κουρουμπλή, ενώ ξεχωριστή είναι η περίπτωση των Α. Φλαμπουράη και Γ. Δραγασάκη και με το Οικονομικό επιτελείο να παραμένει στη θέση του.

Γ.Χ.