Η αρχή θα μπορούσε να πει κανείς πως έγινε λίγο πριν από τον ανασχηματισμό, όταν ο Πάνος Καμμένος έδρασε μόνος, με αφορμή το θέμα των θρησκευτικών. Πήρε την πρωτοβουλία να συναντήσει προσωπικά τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και να δεσμευθεί πως δεν πρόκειται να υπάρξει καμία αλλαγή, χωρίς τη δική του συναίνεση.
Εμφανίστηκε μάλιστα να απειλεί ακόμη και με το ενδεχόμενο να ρίξει την κυβέρνηση και τελικά ο Αλέξης Τσίπρας οδηγήθηκε στην απόφαση να διώξει από τη θέση του υπουργού Παιδείας τον Νίκο Φίλη, γεγονός που σχολιάστηκε αρνητικά εντός του ΣΥΡΙΖΑ.
Τις τελευταίες ημέρες και με αφορμή τις τουρκικές προκλήσεις, ο Πάνος Καμμένος βγαίνει και πάλι στο προσκήνιο, με κινήσεις που στην καλύτερη περίπτωση θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως… τραβηγμένες.
Το ταξίδι – σόου σε Στρογγύλη, Καστελόριζο και Ρω πυροδότησε πολλές αντιδράσεις, κυρίως για το γεγονός ότι την αποστολή βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ ακολούθησε και αντιπροσωπεία της Χρυσής Αυγής, με τη δικαιολογία πως συμμετέχουν και αυτοί στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής και δεν ήταν δυνατόν να μη γίνουν δεκτοί.
Η ουσία είναι πως και η συγκεκριμένη δράση έδωσε τροφή για σχόλιο, με τον Αλέξη Τσίπρα να δέχεται πυρά από την αντιπολίτευση, αλλά και από το κόμμα του, μέσω της «Αυγής» και των «53+».
Ο υπουργός Άμυνας, όμως, δεν έδειξε να επηρεάζεται ιδιαίτερα και λίγες ημέρες αργότερα βγήκε στο ραδιόφωνο και επί της ουσίας έβρισε ανοιχτά τον Πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τον οποίον και χαρακτήρισε «στυγνό δικτάτορα».
Απάντηση στις τουρκικές προκλήσεις με ύβρεις, δεν είναι και η πιο σοφή επιλογή, την ώρα που το υπουργείο Εξωτερικών διαχειρίζεται με σύνεση τις «περίεργες» διατυπώσεις των Τούρκων, εξασφαλίζοντας, ωστόσο, τη στήριξη της διεθνούς κοινότητας που ζήτησε από τον Ερντογάν να μαζευτεί.
Ο Πάνος Καμμένος επέλεξε να ρίξει λάδι στη φωτιά, δημιουργώντας ένα επιπλέον πρόβλημα στον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος αναμένεται μάλιστα να συναντήσει σύντομα τον Ερντογάν, στο πλαίσιο των συνομιλιών για την επίλυση του Κυπριακού.
Σπύρος Πολυχρονόπουλος