Οι εξαγγελίες για παροχές προς συνταξιούχους και κατοίκους ακριτικών νησιών εν μέσω διαπραγμάτευσης για τη συνέχιση του ελληνικού προγράμματος, ήδη έχουν πυροδοτήσει νέα σενάρια πρόωρων εκλογών, με την κυβέρνηση πάντως να τα απορρίπτει - κατά το αναμενόμενο - και την αντιπολίτευση να προσπαθεί να διαβάσει τις πραγματικές προθέσεις του κ. Τσίπρα.
Με τα κεντρικά του στρατηγήματα να έχουν καταρρεύσει (τηλεοπτικές άδειες, πρόταση του eurogroup για το χρέος) και τον Π. Καμμένο να παίζει ένα ιδιότυπο παιχνιδι ισορροπιών και δοκιμασίας των αντοχών της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, η παρουσία και η ομιλία του Αλ. Τσίπρα το Σάββατο το βράδυ στην Βουλή αναμένεται να προσφέρει μία εικόνα για τα όσα θα πρέπει να αναμένονται στο αμέσως προσεχές διάστημα.
Κατά τις απόψεις εκείνων που θεωρούν τις εκλογές δεδομένες, πάντως, στην ομιλία του κ. Τσίπρα θα πρέπει να αναζητηθεί μία έμμεση έστω περιγραφή της πορείας προς τις κάλπες, που αν εξετάσει κανείς τα χρονοδιαγράμματα, θα μπορούσε να περιγραφεί και ως «οι τελευταίες 100 ημέρες της κυβέρνησης»: η αξιολόγηση φαίνεται πως μετατίθεται ούτως ή άλλως προς το τέλος Ιανουαρίου - στην καλύτερη περίπτωση, που σε συνδυασμό με ένα διάστημα έντασης και τις εβδομάδες μίας προεκλογικής περιόδου έως τα τέλη Φεβρουαρίου - αρχές Μαρτίου, θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την εκτίμηση αυτή.
Εχοντας σπεύσει να εξαγγείλει τις παροχές, οι οποίες αιφνιδίασαν τους πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες στο εσωτερικό και το εξωτερικό, ο κ. Τσίπρας δείχνει να ποντάρει στην αντίδραση της αντιπολίτευσης προκειμένου να αντεπιτεθεί στην λογική ότι αυτός είναι που φροντίζει και υπερασπίζεται τα δικαώματα των αδύναμων κοινωνικών ομάδων και τις «δίκαιες λύσεις» εν γένει.
Από την άλλη πλευρά, ο κ. Μητσοτάκης αναμένεται μεν να επαναφέρει το αίτημά του για εκλογές, όμως καλείται και να παρουσιάσει μία δική του εκδοχή για τον περαιτέρω βηματισμό της χώρας, η οποία φαίνεται πως έπειτα από επτά χρόνια κρίσης, ύφεσης και μνημονίων βρίσκεται σχεδόν στο ίδιο σημείο από το οποίο ξεκίνησε, αν όχι χειρότερο, με μοναδική εξαίρεση την δημοσιονομική προσαρμογή.
Υπό αυτήν την έννοια, τα μάτια θα είναι μοιραία στραμμένα στον κ. Μητσοτάκη κατά την συζήτηση του Σαββάτου, καθώς αυτός θα πρέπει να αντιπροτείνει κάτι στην παροχολογία του κ. Τσίπρα και να απαντήσει στο ερώτημα που θεωρείται βέβαιο ότι θα του τεθεί: αν συμφωνεί με την πρόταση του eurogroup και του Σόιμπλε.
Είναι άλλωστε σαφές ότι η τακτική της κυβέρνησης τις τελευταίες ημέρες έχει ως βασικό στόχο να ρίξει το μπαλάκι των ευθυνών στον κ. Μητσοτάκη και του επιρρίψει τις ευθύνες του 4ου μνημονίου, που κατά πολλούς υποκρύπτεται στην πρόταση για την «ρύθμιση» του ελληνικού χρέους και τα μέτρα που θα πρέπει να την συνοδεύσουν.
Πέραν αυτών, η συζήτηση αναμένεται να έχει ενδιαφέρον και ως προς τη θέση που θα εκφράσουν κυρίως το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι. Με την Φώφη Γεννηματά να έχει πλέον γίνει στόχος του ΣΥΡΙΖΑ και των φιλικά προσκείμενων σε αυτόν εντύπων και τον Στ. Θεοδωράκη να αμφιταλαντεέυεται μεταξύ ενισχυσης ενός διαύλου επικοινωνίας με τον κ. Μητσοτάκη και συμμετοχής σε ένα νέο κόμμα στον μεσαίο χώρο, οι τοποθετήσεις τους και η πολιτική τους στάση εν γένει, αναμένεται να δώσει κάποιες ενδείξεις για τις προθέσεις και τους σχεδιασμούς τους.
Στο σκηνικό αυτό, Χρυσή Αυγή και ΚΚΕ δεν αναμένεται να προσφέρουν εκπλήξεις, αν και οι ενδείξεις για την δική τους προεκλογική τατική θα πρέπει να θεωρούνται αναμενόμενες.