Η οργάνωση αναφέρεται στις ξενοφοβικές εκδηλώσεις σε περιοχές της Ελλάδας, μεταξύ των οποίων και οι ρατσιστικές αντιδράσεις γονιών που διαμαρτυρήθηκαν για τη φοίτηση προσφυγόπουλων σε σχολεία στο Ωραιόκαστρο και τη Λέσβο.

Στη συνέχεια η έκθεση ασκεί κριτική στη συμφωνία μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας, λέγοντας ότι «ενώ υπήρξαν επίσημες διαβεβαιώσεις ότι οι αιτούντες άσυλο θα είχαν πρόσβαση σε διαδικασίες εξέτασης των αιτημάτων τους, η συμφωνία επέτρεψε την επιστροφή στην Τουρκία όσων είχαν φτάσει στα ελληνικά νησιά μέσω Τουρκίας χωρίς να έχουν εξεταστεί επαρκώς τα αιτήματά τους, με το σκεπτικό ότι η Τουρκία είναι 'ασφαλής χώρα'».

Ωστόσο σύμφωνα με την εκτίμηση της Διεθνούς Αμνηστίας η Τουρκία δεν αποτελεί ασφαλή χώρα για αιτούντες άσυλο και πρόσφυγες.

Αναφέρει ότι «έως το τέλος του χρόνου είχαν φτάσει διά θαλάσσης στην Ελλάδα 173.450 πρόσφυγες και μετανάστες, ενώ 434 άνθρωποι πέθαναν ή χαρακτηρίστηκαν ως αγνοούμενοι στην προσπάθειά τους να διασχίσουν το Αιγαίο. Στην ενδοχώρα παρέμειναν 47.400 πρόσφυγες ή μετανάστες και 15.384 στα νησιά».

Τέλος, η έκθεση αναφέρεται και στα δικαιώματα των Ρομά στην Ελλάδα, οι οποίοι συναντούν «εμπόδια στην πρόσβασή τους σε βασικά αγαθά όπως η παιδεία και η στέγαση», ενώ βρίσκονται αντιμέτωποι και με την αστυνομική αυθαιρεσία.