Στο ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΣΥ, οι τόνοι υποχώρησαν, αφού όμως πρόλαβαν να αποκαλύψουν και πάλι αγεφύρωτες διαφορές που υπάρχουν στο εσωτερικό του και οι οποίες προφανώς υποδαυλίζονται, όπως είναι κοινή πεποίθηση στην πολιτική αγορά, και από τις ιδιαίτερες προσωπικές επιδιώξεις στα ρετιρέ της ηγετικής πυραμίδας προκαλώντας σύγχυση για το ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα του χώρου.
Στη ΝΔ αφετέρου, η οποία επανακάμπτει τώρα στη δημοσιονομική αντιπολίτευση, διολίσθησαν σε μετριοπαθέστερες θέσεις, επιτρέποντας να ακουστούν περισσότερο ήπιες φωνές σαν του έτερου αντιπροέδρου Κωστή Χατζηδάκη ο οποίος κάνοντας τις αναγκαίες διακρίσεις, επισήμανε ότι «ακόμα και ο Χρουστσόφ καταδίκασε τα εγκλήματα της “σταλινικής περιόδου”»…
Κατόπιν τούτων, οι πολιτικές δυνάμεις, ξεκίνησαν την πυρετώδη προπαρασκευή για την «μάχη της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης», η έκβαση της οποίας θα διαμορφώσει όπως εκτιμάται, την πολιτική ατμόσφαιρα του επόμενου διαστήματος.
ΔΕΘ: Δεν Έχει Θα…
Σε ένα περιβάλλον υπέρμετρης και εξοντωτικής φορολόγησης που αποτυπώνεται στην φοροδοτική κόπωση και σκιαγραφεί μια ριζικά διαφορετική εικόνα από τις «επαγγελματικά αισιόδοξες» κυβερνητικές προσεγγίσεις, το Μαξίμου σχεδιάζει, σύμφωνα με τις πληροφορίες να κινηθεί με βάση το οραματικό τρίπτυχο: «έχουμε οδικό χάρτη εξόδου από τα Μνημόνια-χτίζουμε τώρα τη δίκαιη ανάπτυξη- βελτιώνουμε την καθημερινότητα του πολίτη».
Οι πρώτες κινήσεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα μετά τις περιπετειώδεις θερινές διακοπές, σηματοδοτούν ακριβώς αυτό, καθώς σε διαδοχικές συναντήσεις με τον Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη και τους υπουργούς Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου και Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου, συζητήθηκαν:
*η επιτάχυνση της διαδικασίας για την ίδρυση της Αναπτυξιακής Τράπεζας,
*οι ρυθμίσεις που αφορούν θέματα κοινωνικής ασφάλισης, αδήλωτης/ απλήρωτης εργασίας και δικαιωμάτων των αναπήρων οι οποίες θα κατατεθούν στη Βουλή την προσεχή εβδομάδα, και
*το νέο σύστημα εισαγωγής σε ΑΕΙ και ΤΕΙ που σκοπεύει να εξαγγείλει ο πρωθυπουργός από το βήμα της ΔΕΘ.
Τι θα φέρει ο Γαλάτης φίλος
Γνωρίζοντας ότι έρχεται ένα δύσκολο φθινόπωρο, το Μαξίμου, θεωρητικά τουλάχιστον, διακηρύττει, ότι επιδιώκει την ταχεία ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης-την οποία θέλοντας και μη αποσυνδέει από τη συζήτηση του χρέους, ενόψει γερμανικών εκλογών- προκειμένου να συντηρηθεί η ατμόσφαιρα θετικών προσδοκιών στην Οικονομία ιδίως μετά και τις θετικές αξιολογήσεις των διεθνών οίκων που απομακρύνουν σε ασφαλές βάθος το ενδεχόμενο πολιτικών εξελίξεων.
Στο πλαίσιο αυτό, αναμένεται να αξιοποιηθεί στο έπακρο πολιτικά και επικοινωνιακά η έλευση του Γάλλου Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν στις 7 και 8 Σεπτεμβρίου, επικεφαλής πολυμελούς συνοδείας υπουργών και επιχειρηματικών στελεχών.
Στόχος, όχι μόνο να αναβαθμιστεί το ιδιαίτερο γαλλικό επενδυτικό ενδιαφέρον σε τομείς όπως το λιμάνι Θεσσαλονίκης, η ενέργεια, δίκτυα και υποδομές, τουρισμός καθώς και ο αγροτοδιατροφικός τομέας, αλλά και να σταλεί από τον υψηλό επισκέπτη ένα μήνυμα εμπιστοσύνης στις διεθνείς αγορές για τις προοπτικές της ελληνικής Οικονομίας.
Θα είναι η τελευταία ανηφόρα;
Είναι προφανές, όπως έχει διαμηνύσει και το ΔΝΤ ότι η κυβέρνηση –και φυσικά και οι πολίτες…- βρίσκονται στην αφετηρία ενός ακόμα ανηφορικού δρόμου που υπό προϋποθέσεις του χρόνου τέτοιον καιρό, είτε θα οδηγήσει πραγματικά στην έξοδο από τα Μνημόνια, είτε θα είναι η απαρχή νέων δεινών και επαχθών δεσμεύσεων.
Μέχρι τον Δεκέμβριο, η κυβέρνηση θα πρέπει να υλοποιήσει 35 από τα 113 συνολικά προαπαιτούμενα μέτρα, ορισμένα από τα οποία είναι ιδιαίτερης πολιτικής σημασίας για τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως οι αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο και η μεταφορά ΔΕΚΟ στο Υπερταμείο, όπου συγκεντρώνεται η «πελατεία» του «βαθέος κράτους».
Την ίδια ώρα, το οικονομικό επιτελείο, θα πρέπει να έχει ήδη ξεκινήσει την προσπάθεια για την συγκέντρωση πόρων που καλύψουν τις χρηματοδοτικές ανάγκες της επόμενης μέρας (μετά την 18η Αυγούστου 2018), ενώ συνολικά η κυβέρνηση να προωθήσει μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές-και όχι νέα φορολογικά μέτρα…- πράγμα που όπως έχει αποδειχθεί, δεν είναι και το πιο δυνατό της σημείο.
Ο ανασχηματισμός στις συνθήκες αυτές θα ήταν μια κάποια λύση. Αλλά ο πάγκος του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι βέβαιο ότι έχει το απαιτούμενο βάθος…
Γιώργος Χατζηδημητρίου