Όπως είπε ο ίδιος, «υπάρχει κανονισμός της ΕΕ που καθορίζει τη δημοσιονομική εποπτεία μεταξύ των κρατών-μελών που λέει πως τα κράτη-μέλη παραμένουν στην εποπτεία μέχρι να εξοφληθεί το 75% της οικονομικής βοήθειας που έχει χορηγηθεί».
«Η Ελλάδα» συνέχισε «θα χρωστά για πάρα πολλά χρόνια το 75% της βοήθειας που έχει χορηγηθεί. Η Ελλάδα επίσης έχει συμφωνήσει να έχει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για πάρα πολλά χρόνια. Πρωτογενή πλεονάσματα τέτοιου ύψους έχει αποδειχθεί στατιστικά πως είναι ανέφικτα. Αλλά δεσμά προκύπτουν από την οικονομική κατάσταση της χώρας. Η Ελλάδα έχει οδηγηθεί σε μια παραγωγική αποεπένδυση μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρωζώνης».
Επισημαίνοντας το υψηλό επιτόκιο δανεισμού από τις αγορές σε σύγκριση με ΕΕ και ΔΝΤ, ο κ. Σημίτης τάχθηκε υπέρ της πρότασης της ΤτΕ για προληπτική γραμμή στήριξης.
Τόνισε ακόμη ότι «η ελάφρυνση του χρέους αποτελεί τον κύριο στόχο» συμπληρώνοντας ότι «η ελάφρυνση είναι επιβεβλημένη».
«Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι θα υπάρξει κάποια ρύθμιση, αλλά ο περιορισμός του χρέους θα γίνεται βαθμιαία, ώστε να ασκείται σε εμάς πίεση για τη συμμόρφωση με τα συμφωνηθέντα. Ως συνέπεια θα υπάρχει διαρκής έλεγχος» ανέφερε ο πρώην πρωθυπουργός.
Σημείωσε πως είναι αναγκαίο για την εξέλιξη της χώρας να απαλλαγούμε από «ακραίες πολιτικές αντιπαλότητες», «να είμαστε ειλικρινείς προς τους πολίτες για το τι πρέπει να γίνει», να εφαρμόσουμε μια «νέα εθνική αυτογνωσία».
Ο κ. Σημίτης χαρακτήρισε αρνητικά στοιχεία την αβεβαιότητα που προκαλούν οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί που διαψεύδονται, οι διαξιφισμοί με τους δανειστές: «Όλοι ξέρουμε πως ο πολίτης φοβάται να καταθέσει τα χρήματά του στην τράπεζα γιατί φοβάται πως θα συμβεί αυτό που έγινε στην Κύπρο. Ο επιχειρηματίας φοβάται να επενδύσει» είπε χαρακτηριστικά.
Οι επόμενες εκλογές και η αβεβαιότητα
Στο κλίμα αβεβαιότητας ο κ. Σημίτης εντάσσει και το «χειρισμό των μεθεπόμενων εκλογών, οι οποίες είναι πιθανόν να γίνουν το 2020 λόγω της εκλογής του προέδρου τη Δημοκρατίας. Επειδή θα γίνουν με απλή αναλογική η πιθανότητα για σταθερή κυβέρνηση είναι μηδενική. Θα ακολουθήσουν και άλλες εκλογές κάθε δύο χρόνια. Και όμως η κυβέρνηση υποστηρίζει αυτή την καταστροφική εξέλιξη».
Η θέση της Ελλάδας
«Οι αδυναμίες της χώρας φαίνονται από το γεγονός πως το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Ελλάδα έφτανε το 86% στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ενώ τώρα έχει υποχωρήσει στο 68%. Ο δείκτης της Παγκόσμιας Ανταγωνιστικότητας κατατάσσει την Ελλάδα στην 88η θέση και στην τελευταία θέση των χωρών μελών της Ένωσης. Στο δείκτη κοινωνικής δικαιοσύνης καταλαμβάνει την τελευταία θέση στην ΕΕ. Η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση στην ΕΕ στην ανεργία των νέων ενώ έχει τη χειρότερη επίδοση και στο χρόνο απονομής της δικαιοσύνης. Συγκαταλέγεται ανάμεσα στις δύο περισσότερο διεφθαρμένες χώρες της ΕΕ. Εχει πρωτεία όσον αφορά τις στρατιωτικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ στην ΕΕ» κατέληξε.