Το νέο παραγωγικό μοντέλο, θα βοηθήσει τη χώρα να ξεπεράσει το χτες και να ανοιχτεί διεθνώς σε μια περίοδο με πολλές προκλήσεις, όπως αυτές του Brexit, των εντάσεων στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και των μεγάλων εμπορικών πολέμων.

Εξ άλλου το χθες καθορίζει το χρονικό διάστημα από την μεταπολίτευση μέχρι πριν λίγα χρόνια και το αφήγημα όλων των προηγουμένων κυβερνήσεων, για σύγκλιση με την Ευρώπη της τότε ΕΟΚ, αποδείχθηκε ότι ποτέ δεν ξεπέρασε το 50% του μέσου όρου της ΕΕ. 

Γι αυτό ακόμη και σε περιόδους οικονομικής «άνεσης», όπως κατά την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων, η ανεργία παρέμεινε σε υψηλά ποσοστά ενώ η φτώχεια, όπως καθορίζεται από το μέσο οικογενειακό εισόδημα, έφτανε σε επίπεδα άνω του 30%. 

Απόδειξη άμεση, πως είχαμε τότε μία οικονομία που δεν ήταν δυνατή και θωρακισμένη, αλλά  ήταν αποτελέσματα μίας ολόκληρης φιλοσοφίας, ενός αναπτυξιακού υποδείγματος που ακολουθείτο με συστηματικό τρόπο. Εξ άλλου τα προηγούμενα χρόνια μεγάλο μέρος του σχηματισμού ακαθάριστου κεφαλαίου, δηλαδή κάπου 40% έως 42%, ήταν από την οικοδομική δραστηριότητα, που χρηματοδοτείτο από τα Τραπεζικά δάνεια και στη συνέχεια είχαμε την γνωστή καταστροφική κατάληξη και την εκτίναξη των «κόκκινων» δανείων. 

Όταν οι ευρωπαϊκές Τράπεζες έριξαν φτηνό χρήμα στις ελληνικές Τράπεζες, οι τελευταίες ήθελαν να το διοχετεύσουν στην αγορά και το έκαναν χωρίς διασφαλίσεις. Το 2007 λοιπόν που είχε ήδη μειωθεί, η οικοδομή και κυρίως η κατοικία στην Ελλάδα ήταν στο 22% των παγίων, όταν στην ΕΕ ήταν 15%, προέκυψε το πρόβλημα με τα «κόκκινα» δάνεια.

Το δίλημμα

Αυτόματα η χώρα έχει μπροστά της το δίλημμα τι μοντέλο ανάπτυξης θέλει να εφαρμόσει. Δηλαδή θα διαλέξει τον ανταγωνισμό σε προϊόντα και υπηρεσίες ποιότητας με ενσωματωμένη γνώση ήταν παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών στηριζόμενη στο χαμηλό κόστος.

Ξεκινώντας από το δεύτερο θα πρέπει να επισημανθεί, ότι για να ανταγωνιστεί κάποιος επιχειρηματίας ή επιχειρηματικό σχήμα, με βάση το χαμηλό κόστος, θα πρέπει να λάβει υπόψιν ότι υπάρχουν εντός ΕΕ χώρες με χαμηλότερο κόστος παραγωγής, πόσο μάλλον εκτός ΕΕ και ιδίως στην Άπω Ανατολή και Αφρική. Δεν μπορεί λοιπόν να ανταγωνιστεί επιχειρήσεις χαμηλού κόστους σε κράτη των περιοχών αυτών. 

Αντιθέτως το επιχειρηματικό κέρδος που μένει όταν παράγει μία εταιρεία επώνυμο προϊόν υψηλής προστιθέμενης αξίας, είναι υψηλό. 

Πρέπει λοιπόν, να αλλάξουμε αναπτυξιακό μοντέλο, με στροφή στην βιομηχανία, την έρευνα και ανάπτυξη, για παραγωγή προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας με μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους.

Οι νέες επενδύσεις

Είναι γεγονός καταγεγραμμένο από την Γενική Γραμματεία Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων πως τα τελευταία χρόνια αργά αλλά σταθερά υπάρχει μια βελτίωση στον τομέα των επενδύσεων ιδιαίτερα των ξένων, κόντρα στην δυσφημιστική συκοφάντηση και  καταστροφολογία της αντιπολίτευσης και δη των στελεχών της ΝΔ.

Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδας τα αποθέματα άμεσων ξένων επενδύσεων έχουν φτάσει στο 16% του ΑΕΠ, από το 10% και της «περίοπτης» θέσης της ουραγού στην ΕΕ που διατηρούσε η Ελλάδα μέχρι πριν λίγα χρόνια. 

Ενδεικτικά η Γ.Γ Στρατηγικών & Ιδιωτικών Επενδύσεων έδωσε στη δημοσιότητα κάποιες μεγάλες επενδύσεις που ήδη έχουν γίνει: 

·         300 εκατ. ευρώ από την Philip Morris (στην Παπαστράτος)

·         150 εκατ. ευρώ από την British American Tobacco

·         150 εκατ. ευρώ από την Elval Halcor

·         78 εκατ. ευρώ από την Bic

·         67 εκατ. ευρώ από την Coca Cola 3E

·         67 εκατ. ευρώ από την Αθηναϊκή Ζυθοποιΐα

Ολοκληρώθηκαν επίσης, τονίζει,  σειρά από επενδυτικά σχέδια μέσω του Αναπτυξιακού Νόμου, μεταξύ άλλων:

·         27 εκατ. ευρώ από την Χάλυψ Δομικά Υλικά

·         27 εκατ. ευρώ από την Symetal

·         22 εκατ. ευρώ από εταιρεία κατασκευής οπτοπλίνθων

·         15 εκατ. ευρώ από την Crown Hellas

Στις πολύ μεγάλες, στρατηγικές επενδύσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη, ο κ. Λαμπριανίδης αναφέρει  ως παράδειγμα τα

·         408 εκατ. ευρώ της Mirum Hellas

·         200 εκατ. ευρώ της RSR

·         150 εκατ. ευρώ της Amberland

·         120 εκατ. ευρώ της ΑΕ Μυκηνών

·         100 εκατ. ευρώ των Κεραμείων Χίου

·         95 εκατ. ευρώ της Panita

·         62 εκατ. ευρώ της Panafon

·         40 εκατ. ευρώ για μαρίνα στην Σαντορίνη

Αλλαγή ρότας στην οικονομία

Αυτό, που δείχνει την αλλαγή ρότας της οικονομίας, είναι τα στοιχεία για τις δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις, την έρευνα και την ανάπτυξη, ενώ ο σχηματισμός παγίου κεφαλαίου των επενδύσεων έχει φτάσει περίπου στο 12,9% του ΑΕΠ, όταν το 2014 ήταν στο 11,5%. Επίσης είναι πολύ σημαντικό γεγονός ο διπλασιασμός της έρευνας και ανάπτυξης από την πλευρά των επιχειρήσεων, όταν επένδυσαν το 2014 κοντά στα 500 εκατ. Ευρώ, ενώ μόνο τρία χρόνια μετά, το 2017 επένδυσαν 1 δισ. ευρώ.

Η εμπιστοσύνη λοιπών των σημαντικών επιχειρήσεων στο σύστημα και την οικονομία της χώρας, αλλά και η συνειδητοποίηση από την πλευρά τους, ότι η κατεύθυνση πρέπει να είναι στην αλλαγή του αναπτυξιακού υποδείγματος προς την έρευνα και ανάπτυξη, αποτελούν την επιβεβαίωση της επιτυχίας των Κυβερνητικών επιλογών για μια οικονομία βασισμένη σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης.

Νίκος Ξυδάκης,

Υποψήφιος Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Νοτίου Τομέα της Β΄ Αθήνας.