Όπως σημειώνει, η «η κυβέρνηση, το υπουργικό συμβούλιο» είναι αυτοί που αποφασίζουν.

Παράλληλα, επισημαίνει ότι, «το "κυβερνητικό προνόμιο" στη δικαιοσύνη περιορίζει ουσιαστικά τους βαθμούς ελευθερίας της δικαιοσύνης, εφόσον η ηγεσία της διορίζεται εν τέλει από τον υπουργό, δημιουργώντας δεσμεύσεις και αγκυλώσεις».

«Η Διάσκεψη λειτουργεί ως ένα παραπέτασμα δημοκρατικής συναίνεσης και επίπλαστης διαβούλευσης για να καλύψει την παρέμβαση της εκτελεστικής στη δικαστική εξουσία. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να ελέγξει, συνομιλήσει, διαβουλευθεί η Διάσκεψη των Προέδρων με τους υποψήφιους μέσα σε μια διαδικασία δύο ημερών;» διερωτάται, προσθέτοντας πως «η όποια απόφαση της διάσκεψης δεν είναι δεσμευτική για την κυβέρνηση».

Ο συντονιστής πολιτικού σχεδιασμού του ΜέΡΑ25 σημειώνει ότι «η α λα καρτ αντίληψη της δικαιοσύνης του “φύγε εσύ, έλα ‘συ”, υποβαθμίζει την δικαστική εξουσία στο σύνολό της και κυρίως την απαξιώνει στα μάτια των πολιτών».

«Εμείς λοιπόν προτείνουμε η επιλογή να γίνεται δημοκρατικά, με τη συμμετοχή κληρωτών και εκλεγμένων πολιτών, 90 ατόμων, 2/3 κληρωτών και 1/3 εκλεγμένων πολιτών (εκπροσώπους των κομμάτων ανάλογα με την κοινοβουλευτική τους δύναμη). Οι κληρωτοί θα προέρχονται κατά το ήμισυ από τον γενικό πληθυσμό, το εκλογικό σώμα φερ' ειπείν, και κατά το έτερο ήμισυ, από το δικαστικό σώμα. Αυτό το σώμα οργανώνει τη διαδικασία, διαβουλεύεται και ελέγχει τους υποψηφίους, σε έναν ικανό χρόνο, και εν τέλει αποφασίζει, ψηφίζοντας δημοκρατικά, την ηγεσία της δικαιοσύνης» προσθέτει, τονίζοντας πως «έτσι διασφαλίζεται ουσιαστικά η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, εφόσον προκύπτει δημοκρατικά από ένα πλήρως αντιπροσωπευτικό όργανο».