Μετά την ελάφρυνση χρέους του Ιουνίου 2018, το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι βιώσιμο ακόμα και κάτω από αυστηρές οικονομικές παραδοχές, τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας.
Κριτική σε ΔΝΤ
Ο κ. Τσίπρας άσκησε έντονη κριτική στο ΔΝΤ και στους πολιτικούς που, όπως είπε, επέλεξαν να επιβάλουν ένα πρόγραμμα που συνδύασε «λιτότητα από το ΔΝΤ με ευρωπαϊκό βέτο σε ουσιαστική αναδιάρθρωση χρέους» και εναντιώθηκαν στην αναδιάρθρωση του χρέος για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των τραπεζών. Επέκρινε το ΔΝΤ για σκόπιμες απαισιόδοξες προβλέψεις και εμμονές που λειτουργούσαν υπονομευτικά για την πορεία ανασύνταξης της οικονομίας.
Είπε συγκεκριμένα, σύμφωνα με το ΑΜΠΕ, ότι το ΔΝΤ «επέλεξε να παίξει τα πολιτικά παιχνίδια των κυρίαρχων στην Ευρώπη δυνάμεων», «επέλεξε προς διευκόλυνση της Γερμανίας και της επιλογής της να φέρει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα, να μην ζητήσει ούτε την προκαταβολική αναδιάρθρωση του μη βιώσιμου δημοσίου χρέους, παρότι αυτό αποτελεί πάντα προϋπόθεση προκειμένου να χρηματοδοτήσει πρόγραμμα διάσωσης». Επίσης, «προτίμησε να τροποποιήσει το καταστατικό του, αφήνοντας τη χώρα χωρίς μέτρα αντιστάθμισης απέναντι σε μία τεράστια δημοσιονομική προσαρμογή». Σχολίασε ότι αυτός είναι και ένας από τους λόγους αποτυχίας των δύο πρώτων προγραμμάτων και από τις βασικές αιτίες του μεγέθους και της διάρκειας της ελληνικής ύφεσης.
«Αν όμως η ευθύνη βαραίνει το ΔΝΤ, βαραίνει εξίσου και τους πολιτικούς που επέλεξαν να επιβάλουν ένα πρόγραμμα που συνδύασε το ΔΝΤ και ευρωπαϊκού θεσμούς σε ένα τραγικό χορό που έφερε την Ελλάδα τα χειρότερα και των δύο πλευρών: λιτότητα από το ΔΝΤ με ευρωπαϊκό βέτο σε ουσιαστική αναδιάρθρωση χρέους», υπογράμμισε. «Η ευθύνη», σημείωσε, «βαραίνει τους πολιτικούς που εναντιώθηκαν στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, προκειμένου να προστατευθούν τα συμφέροντα τραπεζών, μεταφέροντας έτσι το βάρος της προσαρμογής μονομερώς στους Έλληνες φορολογούμενους».
Ο κ. Τσίπρας είπε ότι η ιστορία οφείλει να αναγνωρίσει το γεγονός ότι η ΕΕ παρείχε μια μεγάλη οικονομική στήριξη στην Ελλάδα, αλλά ταυτόχρονα και πως αυτή η στήριξη «ήρθε με ένα τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό τίμημα και με προϋποθέσεις που δυσχέραναν την ταχεία ανάκαμψη».
«Δομικές παθογένειες του ελληνικού καπιταλισμού»
Ο κ. Τσίπρας είπε ότι τα πραγματικά αίτια της κρίσης εδράζονται στις δομικές παθογένειες του ελληνικού καπιταλισμού και του τρόπου που λειτούργησε το ελληνικό πολιτικό σύστημα από το 1974, με κορύφωση την περίοδο λίγο πριν και αμέσως μετά την ένταξη της χώρας στη ζώνη του ευρώ: χαμηλές δημόσιες επενδύσεις αλλά υψηλή δημόσια σπατάλη, χωρίς τη δημιουργία ισχυρού τομέα εξαγωγών, δημιουργία εκτεταμένου πελατειακού κράτους, αντί για σύγχρονο κράτος πρόνοιας, διαρκής υστέρηση δημόσιων εσόδων εξ αιτίας της εκτεταμένης φοροαποφυγής και υποφορολόγησης του μεγάλου πλούτου, δημόσια ελλείμματα χωρίς συνεκτική στρατηγική οικονομικής ανάταξης, που διευρύνονταν τόσο σε καιρούς οικονομικής επιβράδυνσης όσο και σε καιρούς ισχυρής ανάπτυξης.
«Ανάκτηση της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους»
Ο κ. Τσίπρας σημείωσε ότι «μετά τις τεράστιες προσπάθειες της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τις θυσίες του ελληνικού λαού που πλήρωσε ένα τεράστιο τίμημα, ήρθε τελικά η πολυπόθητη ρύθμιση του χρέους», ώστε να «μπορούμε να πούμε ότι μετά την συμφωνία ρύθμισης και ελάφρυνσης τον Ιούνιο του 2018 το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι βιώσιμο ακόμα και κάτω από αυστηρές οικονομικές παραδοχές». Είπε πως θεωρεί ότι η ανάκτηση της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους, αποτελεί μία από τις μεγάλες επιτυχίες της κυβερνητικής του θητείας που δίνει έναν καθαρό ορίζοντα για χρόνια στην Ελλάδα.
Σχολίασε ότι δύο βασικά διδάγματα από τα δύο πρώτα προγράμματα διάσωσης ήταν «η σημασία να τεθεί η ελάφρυνση του χρέους ως συστατικό στοιχείο της προσαρμογής» και «η σημασία η αναδιάρθρωση αυτή να είναι γενναία και χωρίς αιρεσιμότητες προκειμένου να είναι αξιόπιστη». Σημείωσε πως παρότι το τρίτο πρόγραμμα «μετέθεσε σκοπίμως την ελάφρυνση χρέους στο τέλος της περιόδου προσαρμογής, παρά τη δική μας επιθυμία αυτή να προηγείται, εντούτοις επέτρεψε εντέλει την υιοθέτηση ενός ρεαλιστικού "μονοπατιού" δημοσιονομικής προσαρμογής ακριβώς λόγω των διαπραγματευτικών προσπαθειών της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ». Πρόσθεσε ότι αυτό συνέβαλε κρίσιμα «στη σταθεροποίηση της οικονομίας, στην επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος, και την επιστροφή της χώρας στις διεθνείς αγορές με τρόπο διατηρήσιμο».
«Χρειάζονται γενναίες αποφάσεις»
Ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε ότι το θέμα του δημόσιου χρέους δεν έχει κλείσει για την Ευρώπη, ειδικά αν δεν επικεντρωθεί στην ανάπτυξη. Τάχθηκε υπέρ της αλλαγής του κυρίαρχου παραδείγματος στην κατεύθυνση της «ειλικρινούς και ουσιαστικής ευρωπαϊκής αλληλεγγύης», σημειώνοντας ότι από αυτή την κοινή ευρωπαϊκή πολιτική «δεν μπορεί να απουσιάζει η αναπτυξιακή πτυχή». Ανέφερε μεταξύ άλλων ότι τα οικονομικά δεδομένα μας προτρέπουν να ξανασκεφτούμε τις βασικές παραμέτρους της ευρωπαϊκής οικονομικής και νομισματικής ενοποίησης. Σχολίασε ως πολύ σημαντικό ότι ο Πρόεδρος Μακρόν άνοιξε τη συζήτηση για αναθεώρηση της ευρωζώνης στην Πνύκα πριν 2 χρόνια και ότι σήμερα επιμένει στην αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας. Είναι σημαντικό, είπε, ότι ο Όλαφ Σόλτς ξανάνοιξε τη συζήτηση για κοινή ευρωπαϊκή ασφάλιση καταθέσεων και είναι σημαντικό ότι η Γαλλία και Γερμανία συμφώνησαν στην αναζωογόνηση του διαλόγου για το μέλλον της Ευρώπης.
«Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν υπάρχει τελικά αυτή η αναγκαία πολιτική βούληση για γενναίες αποφάσεις», υπογράμμισε.