Συμμετείχαν οι πρώην υπουργοί Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη και Βαγγέλης Βενιζέλος και ο πρώην Α/ΓΕΕΘΑ και υπουργός Αμυνας, Βαγγέλης Αποστολάκης.
Ιδιαιτέρως διαφωτιστικές και χρήσιμες για όσους δεν γνωρίζουν, ήταν οι επισημάνσεις του κ. Βενιζέλου για το καθεστώς των ελληνικών νησιών και την πραγματική υπόσταση της συζήτης που προσπαθεί διαρκώς να ανοίξει η Τουρκία περί αποστρατικοποίησης.
Επ’ αυτών ο κ. Βενιζέλος περιέγραψε το ακριβές καθεστώς:
α) για την Λήμνο και τη Σαμοθράκη. Όπως τόνισε: «Τα νησιά μας του Ανατολικού Αιγαίου, η Λήμνος και η Σαμοθράκη πιο συγκεκριμένα, δεν διέπονται από τη Συνθήκη της Λωζάνης την οποία επικαλείται ο κύριος Erdogan, αλλά από τη Συνθήκη του Μοντρέ. Άλλωστε το ίδιο ισχύει και για τα Δαρδανέλια και για το Βόσπορο και για το Μαρμαρά και για την Ίμβρο, για την Τένεδο. Η Συνθήκη του Μοντρέ του 1936 έχει επιτρέψει την στρατιωτικοποίηση της Λήμνου και της Σαμοθράκης και αυτό το έχουν δεχθεί με τον πιο επίσημο τρόπο οι Τούρκοι της εποχής εκείνης, η κυβέρνηση και ο πρέσβης ο Τούρκος στην Αθήνα».
β) Για τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, για τα οποία σημείωσε: «Ως προς τα νησιά μας τα άλλα του Ανατολικού Αιγαίου – δηλαδή Μυτιλήνη, Χίο, Σάμο, Ικαρία– ισχύει η Συνθήκη της Λωζάνης του 1923, αλλά αυτή δεν προβλέπει αποστρατικοποίηση, προβλέπει ορισμένους ειδικούς περιορισμούς για τα ναυτικά οχυρά, τα οχυρωματικά έργα και για τον αριθμό των υπηρετούντων που πρέπει να βρίσκονται σε αναλογία με τον πληθυσμό, αλλά ταυτόχρονα απαγορεύει τις υπερπτήσεις από την Τουρκία στα νησιά και τις δικές μας στην ακτή της Ανατολίας. Αυτά όλα δεν τηρούνται από την τουρκική πλευρά, αλλά πάντως αποστρατικοποίηση, με την έννοια που το θέτει ο κύριος Ergodan και οι υπουργοί του, δεν προβλέπεται ούτε για τα νησιά αυτά».
γ) Για τα Δωδεκάνησα, τα οποία διέπονται από το εξής καθεστώς που περιέγραψε ο κ. Βενιζέλος: «Στα Δωδεκάνησα τώρα ισχύει η Συνθήκη των Παρισίων του 1947 μεταξύ Ελλάδος και Ιταλίας για την παραχώρηση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα. Εκεί προβλεπόταν αποστρατικοποίηση, αλλά, όπως λέμε κατ’ επανάληψη, αυτή η Συνθήκη είναι res inter alios acta, δεν αφορά την Τουρκία, αφορά τη σχέση Ιταλίας και Ελλάδος. Η δε αποστρατικοποίηση ήταν μία λογική του 1947, της πρώτης φάσης του Ψυχρού Πολέμου, την ήθελε τότε η Σοβιετική Ένωση, υπήρχαν ιταλικά νησιά αποστρατικοποιημένα, υπήρχαν χώρες του Συμφώνου Βαρσοβίας αποστρατικοποιημένες ολόκληρες, όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία ή η Ανατολική Γερμανία. Τώρα αυτά δεν ισχύουν, έχουν προ πολλού αλλάξει οι καταστάσεις και υπάρχουν οι απειλές, υπάρχει ο εξοπλισμός των τουρκικών ακτών, υπάρχει το δικαίωμα προστασίας, αυτοάμυνας για την ακρίβεια που έχει η κάθε χώρα. Νομίζω ότι δεν θα δώσει μεγαλύτερη έμφαση ποτέ στο ζήτημα της αποστρατικοποίησης η Τουρκία».
Διευκρίνισε δε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και τα εξής:
«Εμείς είχαμε πάντα και έχουμε ένα πρόβλημα με το ΝΑΤΟ σε σχέση με τη Λήμνο και τη συμπερίληψή της στο σχεδιασμό των ΝΑΤΟϊκών ασκήσεων. Αυτό δεν αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση και το δικό της στρατιωτικό σχεδιασμό, εκεί είναι δηλωμένη από εμάς η Λήμνος – το είχα κάνει αυτό ως Υπουργός Αμύνης, θα θυμάται ο κύριος Αποστολάκης - και όταν έχουμε πραγματικό πόλεμο δεν ισχύει η εξαίρεση της Λήμνου. Όταν έγιναν οι επιχειρήσεις στη Λιβύη οι ΝΑΤΟϊκές το 2011, η Λήμνος εντάχθηκε στο σχεδιασμό, γιατί είναι άλλο η περίοδος ασκήσεων και άλλο η περίοδος πραγματικού πολέμου».