Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στην έκθεση «οι Έλληνες υπερέχουν κάτω από τη θάλασσα ενώ και οι δύο πλευρές στο πεδίο αυτό βασίζονται σε γερμανική ναυτική (σσ: υποβρύχια) τεχνολογία. Θα μπορούσε επομένως, στην περίπτωση ενός πολέμου υποβρυχίων, γερμανικά υποβρύχια να χρησιμοποιηθούν εναντίον γερμανικών σκαφών (…) Aναφορικά με τα υποβρύχια, η Ελλάδα διαθέτει σχετικό προβάδισμα. Και οι δύο πλευρές διαθέτουν αρκετά παλαιότερα μοντέλα υποβρυχίων.

Τα εξαιρετικά αθόρυβα πετρελαιοκίνητα υποβρύχια τύπου 214, το καθένα με οκτώ σωλήνες τορπιλών, θεωρούνται ο πιο σύγχρονος τύπος υποβρυχίου. Η διαφορά των δύο χωρών έγκειται στο ότι η Ελλάδα διαθέτει συνολικά πέντε από αυτά τα υποβρύχια σε ενεργή υπηρεσία από το 2016, ενώ η Τουρκία απέκτησε το πρώτο στο πλαίσιο μεγαλύτερης παραγγελίας μόλις τον περασμένο χειμώνα. Η υποβρύχια συνεργασία αντιπροσωπεύει επί του παρόντος το μεγαλύτερο μέρος των γερμανικών εξαγωγών όπλων στην Τουρκία.», σημειώνει η FAZ.

Σε άλλο σημείο η ανάλυση συσχετίζει την πώληση γερμανικής ναυτικής τεχνολογίας με τη γερμανική διπλωματία στο πεδίο της ελληνοτουρκικής διένεξης: «Η σύγκριση δείχνει ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος γερμανικής ναυτικής τεχνολογίας αναπτύσσεται σε κάθε πλευρά του Αιγαίου, γεγονός που καθιστά την  πολιτική κρίση ακόμη πιο ευαίσθητη για τη γερμανική διπλωματία από ό,τι θα ήταν ούτως ή άλλως».