Ο Ο. Dowden μη έχοντας τι άλλο να πει, επαναφέρει το επιχείρημα του λεγόμενου φαινομένου «του πακτωλού μαζικών επιστροφών αρχαιοτήτων» από τα, ανά τον κόσμο, Μουσεία στις χώρες προέλευσης τους. Ενα επιχείρημα που δεν υφίσταται, δεδομένου ότι αυτή τη στιγμή ενώπιον της Ειδικής Διακυβερνητικής Επιτροπής της UNESCO εκκρεμεί μόνο ένα αίτημα: Το αίτημα της Ελλάδας για την επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα, που κατατέθηκε το 1984. Πού είναι λοιπόν τα μαζικά αιτήματα των κρατών-μελών;

Ο Βρετανός Υπουργός Πολιτισμού επιχειρεί να υποβιβάσει την αξία των μοναδικών αρχιτεκτονικών γλυπτών του Παρθενώνα συγκρίνοντας το ελληνικό αίτημα με άλλες διεκδικήσεις. Η Ελλάδα διεκδικεί μόνον τις διαμελισμένες μορφές της ζωφόρου, των μετοπών και των αετωμάτων του μνημείου-συμβόλου του δυτικού πολιτισμού, οι οποίες απομακρύνθηκαν βιαίως από το μνημείο και την γενέθλια γη. Η Ελλάδα διεκδικεί μόνον τα Γλυπτά του Παρθενώνα, προκειμένου να επανενωθεί το σύνολο του γλυπτού διακόσμου του και να αποκατασταθεί η ακεραιότητα του εξέχοντος αυτού μνημείου.

Όσο για το επιχείρημα της δήθεν διάσωσης των Γλυπτών από τον Ελγιν –καθώς θα μπορούσαν να έχουν καταστραφεί από άλλους, αν δεν είχαν κλαπεί από τον Λόρδο- θα θυμίσουμε στον κ. Dowden αυτό που ένας συμπατριώτης του χάραξε στην Ακρόπολη την εποχή της διαρπαγής των παρθενωνείων «quod non fecerunt Gothi, hoc fecerunt Scotti» (αυτό που δεν έπραξαν οι Γότθοι, το έπραξαν οι Σκώτοι)...