Η συνάντηση παρουσιάστηκε ως... παγοθραυστικό από την ελληνική κυβέρνηση και ακολούθησαν δηλώσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σύμφωνα με τις οποίες εμφανίστηκε πρόθυμος να χτίσει μία προσωπική σχέση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Αυτά, όμως, «μας τα έχουν ξαναπεί» και σίγουρα δεν μπορεί κανείς να «θριαμβολογεί» ή να πιστεύει πως ξαφνικά τα ελληνοτουρκικά περνάνε σε άλλη διάσταση.
Ας βγει το καλοκαίρι χωρίς εντάσεις και βλέπουμε...
Από την άλλη μεριά βέβαια, πρέπει να σημειώσουμε πως πράγματι ο Ερντογάν ήταν «διαφορετικός» στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ και σίγουρα τον επηρέασε η παρουσία του Τζο Μπάιντεν, τον οποίο πρέπει να σημειώσουμε συνάντηση μετά τη συνεδρίαση των ηγετών και μετά τη συνάντηση που είχε με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Συνεπώς, έχει μεγαλύτερη σημασία να δούμε τι θα βγάλει η συνάντηση Ερντογάν- Μπάιντεν, καθώς αυτή η εξέλιξη είναι που ουσιαστικά θα καθορίσει αν θα υπάρξει θετική συνέχεια και στην προσπάθεια για «οικοδόμηση» μίας ειλικρινούς σχέσης με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Η Ελλάδα λοιπόν δεν έχει παρά να περιμένει τα επόμενα βήματα του Ερντογάν και τη ρητορική που θα ακολουθήσει από τη στιγμή που θα επιστρέψει στην Τουρκία.
Στις Βρυξέλλες ήταν πράγματι πολύ «συγκαταβατικός», αλλά δεν είναι πολύ πιθανό αυτή η στάση να παγιωθεί. Το πιθανότερο είναι πως θα «παζαρέψει» την ηρεμία στην ανατολική Μεσόγειο με άλλα οφέλη και κυρίως με μία εξομάλυνση των σχέσεων με τον Μπάιντεν.
Η ελληνική κυβέρνηση ασφαλώς πρέπει να εκμεταλλευθεί αυτή τη διάθεση και να προσέξει ιδιαίτερα για να μη βρεθεί ως η «κακή» της υπόθεσης. Γιατί δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε πως αναφερόμενος στα ελληνοτουρκικά ο Ερντογάν σημείωσε -μεταξύ άλλων- πως «Ένα ένα να αρχίσουμε να καθαρίζουμε το τραπέζι. Αυτό το τραπέζι δεν πρέπει να είναι τραπέζι προβλημάτων, αλλά λύσεων».
Μόνο που η Ελλάδα στο τραπέζι έχει μόνον τις θαλάσσιες ζώνες, αλλά η Τουρκία έχει πολύ περισσότερα και στη διπλωματική σκακιέρα αυτή είναι μία σημαντική παράμετρος που δεν επιτρέπει περιθώρια χαλάρωσης...
Σπύρος Πολυχρονόπουλος
