Περιέγραψε ένα «σπουδαίο πολιτικό χώρο», ο οποίος στην ιστορική διαδρομή του «μίκρυνε αλλά είναι οι ρίζες του πολύ βαθιές στην ελληνική κοινωνία. Έρχεται από πολύ πίσω, όπως έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου, για να πάει πάρα πολύ μπροστά…Το έλεγε ένα κίνημα εξουσίας, δηλαδή να κυβερνάει, όχι να είναι Μη Κυβερνητική Οργάνωση ή ένα κόμμα διαμαρτυρίας, όπως πήγε να καταντήσει. Το ΠΑΣΟΚ ζητάει ευθύνες, τις ευθύνες της πατρίδας μας και τις ευθύνες των πολιτών, Ελληνίδων και Ελλήνων…Είμαστε το κόμμα του Κέντρου και της κεντροαριστεράς. Λέμε όχι στο λαϊκισμό της δήθεν Αριστεράς, λέμε όχι στη Δεξιά. Έχουμε κάνει στρατηγικές επιλογές ζωής…Γεννηθήκαμε για να είμαστε το κόμμα των μη προνομιούχων. Το κόμμα της νεολαίας…».
Καλώντας σε μαζική συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία της 5ης Δεκέμβρη, διαχώρισε τη θέση του από όσους «λένε ότι απευθυνόμαστε μόνο σ’ αυτούς που είναι ΚΙΝΑΛ», εκτιμώντας πως ένα κάλεσμα με τον συγκεκριμένο περιορισμό οδηγεί σ’ ένα μικρό ΚΙΝΑΛ και «όποιος θέλει ένα μικρό ΚΙΝΑΛ σκοτώνει ένα μεγάλο ΠΑΣΟΚ. Το δολοφονεί…». Ο κ. Λοβέρδος έκανε εκτενή αναφορά στην απόφαση μετονομασίας του ΚΙΝΑΛ σε ΠΑΣΟΚ, κάτι που όπως είπε συνιστά και τάση της κοινωνίας. «Το βράδυ της εκλογής της 5ης Δεκεμβρίου θα έχουμε πάλι ΠΑΣΟΚ αν είμαι η επιλογή σας, αν η ομάδα μας είναι η επιλογή σας… Σας προτείνω να μας ψηφίσετε επειδή το κόμμα θα γίνει από την πρώτη ημέρα ΠΑΣΟΚ. Έχει ταυτότητα, έχει ρίζες πίσω, υπήρξε πατριωτικός πολιτικός χώρος…», δήλωσε διευκρινίζοντας ότι «Δεν θα διώξουμε κανέναν που δεν είναι ΠΑΣΟΚ, θα είναι μαζί μας. Θα έχει και έκφραση στα όργανά μας, δεν θα τον αδικήσουμε. Δεν θέλει να είναι ΠΑΣΟΚ θέλει να είναι στην παράταξη του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς. Δεκτός αλλά δεν θα μας στερεί και τ’ όνομά μας…».
Ο υποψήφιος για την προεδρία του ΚΙΝΑΛ, έκανε ειδική μνεία στους νέους, τονίζοντας την ανάγκη σχηματισμού οργάνωσης νεολαίας στην παράταξη. «Αυτό που θα γίνει αμέσως είναι η οργάνωση μιας νεολαίας που μας λείπει, που θ’ απευθύνεται στους νέους και στις νέες κι όχι σ’ εμάς. Τα παιδιά σήμερα δεν είναι όπως ήτανε παλιά. Δεν ομαδοποιούνται, είναι χωρισμένα σε ομάδες σκέψης για τη ζωή τους. Υπάρχουν παιδιά που δουλεύουν, οι εποχικοί εργαζόμενοι στην εστίαση, στα μαγαζιά υγειονομικού ενδιαφέροντος. Πολλοί απ’ αυτούς δεν θέλουν να μείνουν σ’ αυτό το επάγγελμα, πολλοί απ’ αυτούς δουλεύουν για να σπουδάσουν. Τους μιλάει η νεολαία μας; Δεν τους μιλάει. Λέει κάτι κεντροπολιτικά η νεολαία μας, όσα νέα στελέχη έχουμε μιλάνε σα νεόγεροι. Εμείς θέλουμε μια νεολαία που θα μιλήσει στους συνομηλίκους της…Να φτιάξουμε μια νεολαία να μιλάει στους νέους, όχι να τσακώνεται για αξιώματα και να μιλάει λες και είναι 60-70-80 ετών».
