Αναλυτικά όσα είπε με τίτλο: Αμέλεια ή συγκάλυψη; Με ποιο στόχο;

Το μεσημέρι ο υφυπουργός Παιδείας κ. Συρίγος ισχυρίστηκε σε εκπομπή της ΕΡΤ όπου συνομιλήσαμε, ότι δεν θυμάται να έχει εκδώσει εγκύκλιο που υπενθυμίζει στις πρυτανικές αρχές την υποχρέωσή τους (ΠΔ 160/2008, άρ. 26, παρ. 1) να ενημερώνουν τον υπουργό, όταν μέλη ΔΕΠ παραπέμπονται στο Πειθαρχικό Συμβούλιο.

Δίνω τώρα στη δημοσιότητα το... λησμονημένο έγγραφο, με ημερομηνία 27 Απριλίου 2021 και φυσικά την υπογραφή του. Βεβαίως, αν τον πρόδωσε στιγμιαία η μνήμη του, το κατανοώ. Δεν αποτελεί σημείο αντιπολίτευσης, αυτό. Αλλού είναι το σοβαρότατο πολιτικό ζήτημα: Ενώ προφανώς η Πρυτανεία του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, σύμφωνα με το νόμο και το έγγραφο Συρίγου, διαβίβασε στο υπουργείο την άσκηση πειθαρχικής δίωξης κατά του καθηγητή που φέρεται ενεχόμενος σε δύσοσμες υποθέσεις, το υπουργείο Παιδείας δεν άσκησε στη συνέχεια την αρμοδιότητά του. Δεν τον έθεσε δηλαδή σε αποχή από τα καθήκοντά του, μέχρι την ολοκλήρωση του πειθαρχικού ελέγχου.

Έκθετη συνεπώς η κα υπουργός, άλλη μια φορά. Αν αμέλησε απλώς να ασκήσει το εκ του νόμου καθήκον της, αποτελεί ήδη βαρύτατο ατόπημα. Το αμείλικτο ερώτημα όμως είναι, μήπως ήταν επιλογή της να καλύψει τον καθηγητή - κυβερνητικό «φίλο», που πέραν των άλλων, έχει διοριστεί από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σε υψηλές θέσεις δύο δημόσιων οργανισμών;

Σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα έχει προεκτάσεις. Γιατί η επίθεση που δέχτηκε ο καθηγητής (που θα έπρεπε να βρίσκεται εκτός τάξεων), αξιοποιείται τώρα από την κυβέρνηση Μητσοτάκη για να προωθήσει τα σχέδιά της για την πανεπιστημιακή αστυνομία. Όπως είχε αξιοποιήσει την εξίσου απαράδεκτη επίθεση στον πρύτανη του ΟΠΑ, για να την εξαγγείλει.

Κι ένα υστερόγραφο: Μην κάνουν τον κόπο να ρωτάνε τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, όπως έκανε ο κ. Συρίγος το μεσημέρι στην ΕΡΤ, αν «καταδικάζουμε την επίθεση»: Από την πρώτη στιγμή, δημόσια, όπως εξάλλου κάνουμε για κάθε βίαιη ενέργεια τέτοιου τύπου. Για αυτό δεν πείθουν κανέναν. Ούτε φυσικά θα επιτρέψουμε στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, που έχει πλήρως αποτύχει στο κρίσιμο, τη διαχείριση της πανδημίας, να αλλάζει την ατζέντα με ό,τι κάθε φορά βολεύει -εν προκειμένω με ολίγη… από «νόμο και τάξη».