Ο κ. Σκανδαλίδης, αναφέρθηκε στο γεγονός, πως υπάρχει θεσμικό κενό, το οποίο αφορά, την εφαρμογή του σχετικού άρθρου του Συντάγματος για τη δυνατότητα της Αντιπολίτευσης να προτείνει τη δημιουργία εξεταστικών επιτροπών. Γιατί, δεν είναι δυνατόν η πρώτη ουσιαστικά διαδικασία εφαρμογής αυτής της διάταξης να τιναχθεί στον αέρα τόσο εύκολα και με τόσο έωλα επιχειρήματα και από τη μία, αλλά και από την άλλη μεριά. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται οπωσδήποτε αλλαγή στον Κανονισμό της Βουλής.

Στη συνέχεια, επισήμανε το γεγονός ότι είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί εν τοις πράγμασι, η δυνατότητα άσκησης της ελεγκτικής αρμοδιότητας του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης και η δυνατότητα της Εθνικής Αντιπροσωπείας να αξιολογεί τη λειτουργία αυτού του θεσμού.

Σχετικά με την κατανομή δημοσίου χρήματος, σε ό,τι αφορά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ανέφερε πως πρέπει να υπάρξει ένας έλεγχος και από αντιπροσώπους της ΕΣΗΕΑ και να τεθούν συγκεκριμένα κριτήρια. Τα χρήματα δηλαδή του Ελληνικού λαού, που δίνει το κράτος στα δημόσια μέσα, να διανέμονται με βάση κριτήρια για το πως αξιολογούνται και αξιοποιούνται. Βάση ενός τρόπου ενίσχυσης της πολιτισμικής μας ταυτότητας, της παιδείας, της εκπαίδευσης, και τα λοιπά.

Αναφερόμενος στο πολιτικό πλαίσιο που αφορά τη διαδικασία, ο κ. Σκανδαλίδης δήλωσε κατηγορηματικά, πως «δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Εμείς θεσμοθετούσαμε πάντα βήμα με βήμα –και όχι άρτια- τη διαφάνεια και εσείς αντιστεκόσασταν, ένθεν και ένθεν.»

Και συνέχισε, λέγοντας πως δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι για το ίδιο θέμα, στις δύο πανομοιότυπες προτάσεις εξεταστικών επιτροπών του τελευταίου διαστήματος, η μία είχε ως θύμα της τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος έγινε θύτης της δεύτερης. Ενώ ο θεσμικός εγγυητής της πρώτης, Κυριάκος Μητσοτάκης, έγινε χειραγωγός στη δεύτερη.

Τέλος, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κινήματος, υπογράμμισε ότι: «Η δημοκρατία έχει ανάγκη από θεσμική ανασυγκρότηση. Το πολιτικό σύστημα οφείλει να διδαχτεί επιτέλους ότι οι παθογένειες που το ίδιο δημιούργησε δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν, αν δεν υπάρχουν ριζικές αλλαγές σε θεσμικό επίπεδο, που να προστατεύουν τη διαφάνεια και ταυτόχρονα, να αποτρέπουν τη χειραγώγηση.»