Παραμονή της 17ης Νοεμβρίου, πλήθος κόσμου αλλά και πολιτικών προσώπων συρρέουν στον ιστορικό χώρο του Πολυτεχνείου, προκειμένου να καταθέσουν ένα στεφάνι ή ένα λουλούδι.
Το αυταρχικό καθεστώς του Πολυτεχνείου και οι συχετισμοί με το σήμερα στο επίκεντρο της ανακοίνωσης ΣΥΡΙΖΑ
Από νωρίς το πρωί, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Αλέξης Τσίπρας, συνοδευόμενος από στελέχη του κόμματος όπως η Ράνια Σβίγκου και ο Νίκος Μανιός, παρευρέθηκαν στον ιστορικό χώρο της Πατησίων προκειμένου να καταθέσουν στεφάνι. «Το μήνυμα της έξέγερσης του Πολυτεχνείου, πιο επίκαιρο από ποτέ», αναφέρει σε ανάρτησή του στο Twitter ο Αλέξης Τσίπρας.
{https://twitter.com/atsipras/status/1592770823756353536}
Ολόκληρη η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει ως εξής:
«Αντίσταση – Αλληλεγγύη – Αλλαγή. Η Δημοκρατία θα νικήσει!
Πέρασαν σαράντα εννέα χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ακόμα και σήμερα τα μηνύματα που αντλούνται από την ιστορική επέτειο συγκρατούν μοναδικά τη δυναμική τους.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν ήταν μόνο μια μαζική εναντίωση της νέας γενιάς της εποχής κατά της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών και τα ξένα στηρίγματα τους. Μια εξέγερση ενάντια στον φασισμό και υπέρ της δημοκρατίας. Εκκινούσε από την ανάγκη για τη διαμόρφωση ενός καλύτερου μέλλοντος, όπου θα ικανοποιείται το δικαίωμα όλων στην μόρφωση, στην κοινωνική δικαιοσύνη και ενάντια σε κάθε μορφή αυταρχισμού.
Όλα αυτά συμπυκνώθηκαν στο ιστορικό πλέον σύνθημα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία». Το σύνθημα αυτό δεν αποτέλεσε μόνο πηγή έμπνευσης για ολόκληρες γενιές μετέπειτα, αλλά παράλληλα αποδείχθηκε ένα σύνθημα που προκαλούσε αποστροφή σε κάθε λογής αντιδραστικούς κύκλους, που ακόμα και σήμερα για τους δικούς τους λόγους προσπαθούν σε κάθε ευκαιρία να υποτιμήσουν τη σημασία της εξέγερσης του 1973.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία καλεί όλους τους πολίτες να συμμετέχουν στις εκδηλώσεις μνήμης και διαμαρτυρίας. Το αίτημα για ένα καλύτερο μέλλον παραμένει ζωντανό και ορίζει το σήμερα. Ιδίως σε εποχές που αντιμετωπίζουμε νέες μορφές αυταρχισμού και ανελευθερίας. Μπροστά σε μία πολιτική εξουσία που λεηλατεί την κοινωνία για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων και ταυτόχρονα δεν σέβεται το κράτος δικαίου και την ιδιωτική ζωή των πολιτών. Βρισκόμαστε με άλλο τρόπο σε ένα κομβικό σημείο. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου θα θυμίζει για πάντα ότι κάθε αυταρχικό καθεστώς πέφτει μπροστά στους αγώνες των πολιτών για δημοκρατία και δικαιοσύνη. Ο λαός έχει τη δύναμη να ορίζει το μέλλον του μακριά από αυτούς που δεν σέβονται τις ελευθερίες και τη δημοκρατία. Μακριά από αυτούς που λεηλατούν τη ζωή του. Η Δημοκρατία θα νικήσει!».
Πολυτεχνείο ορόσημο των εθνικών αγώνων, λέει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ
Στο χώρο του Πολυτεχνείου βρέθηκε και ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης που άφησε στο μνημείο ένα κόκκινο γαρύφαλλο. Με δηλώσεις του στις κάμερες είπε για την επέτειο:
«Το Πολυτεχνείο είναι ένα γεγονός παγκόσμιας εμβέλειας, είναι ένα εθνικό ορόσημο αγώνων. Η αλληλεγγύη και η αυταπάρνηση των φοιτητών, η δίψα τους για Ελευθερία και Δημοκρατία, εμπνέει όσους θέλουν έναν διαφορετικό κόσμο με ειρήνη και συνεννόηση των λαών, με σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του περιβάλλοντος, με ισχυρό κράτος δικαίου. Ένα πιο δίκαιο και ανθρώπινο κόσμο. Τιμή, λοιπόν, σε όσους θυσιάστηκαν, σε όσους αγωνίστηκαν εκείνες τις ιστορικές ημέρες του Νοέμβρη».
Τραγικά επίκαιρο δεδομένων των σημερινών συνθηκών το «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» λέει το ΚΚΕ
Στον ιστορικό χώρο του Πολυτεχνείου βρέθηκε και ο γ.γ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, ενώ χθες 15/11 έδωσε το παρόν και σε εκδήλωση που διοργάνωσε η ΚΝΕ προκειμένου να τιμήσει την ιστορική επέτειο.
Το ΚΚΕ αναφέρει σε ανακοίνωσή του ότι:
«49 χρόνια πριν, με τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, μίλησε το οργανωμένο φοιτητικό και εργατικό-λαϊκό κίνημα, κόντρα στις συνθήκες «γύψου» που προσπαθούσε να επιβάλλει το αστικό δικτατορικό καθεστώς της 21ης Απρίλη. Ο ξεσηκωμός αποτέλεσε την εργατική-λαϊκή αντίδραση στις μεθοδεύσεις της δικτατορίας για το “μασκάρεμά” της, αλλά και στα σχέδια αστικών και οπορτουνιστικών πολιτικών δυνάμεων που προετοίμαζαν μια μετάβαση στην αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία με το λαό στο περιθώριο.
Ο ηρωικός φοιτητικός και εργατικός – λαϊκός ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία». Υπήρξε το αποκορύφωμα της αντιδικτατορικής πάλης λαού και νεολαίας, που ξεκίνησε με αργούς ρυθμούς και δυσκολίες από την ημέρα επιβολής του πραξικοπήματος. Δυνάμωσε από το 1972 και μετά, πατώντας στις θυσίες νέων αγωνιστών, αλλά και στις δυνατότητες που δημιουργήθηκαν από το κλείσιμο των εξοριών και την απελευθέρωση των κομμουνιστών που είχαν μεγάλη πείρα από την οργάνωση της πάλης τη δεκαετία του 1940 και από τους κατοπινούς αγώνες.
Τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ αφιέρωσαν όλες τις δυνάμεις τους στην οργάνωση του αντιδικτατορικού αγώνα, παρόλο που η απριλιανή δικτατορία βρήκε το Κόμμα οργανωτικά ανέτοιμο, με διαλυμένες τις Κομματικές του Οργανώσεις από το 1958. Μέσα σε συνθήκες παρανομίας, το ΚΚΕ συγκρούστηκε με την οπορτουνιστική ομάδα στο εσωτερικό του και διαχωρίστηκε από αυτή στη 12η Ολομέλεια (1968). Η διάσπαση συνέβαλε στην αναγκαία ανασυγκρότηση των Κομματικών του Οργανώσεων και στην ίδρυση της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας (ΚΝΕ). Το ΚΚΕ εξέδωσε παράνομα έντυπα και μπήκε στην πρωτοπορία των μικρών και μεγαλύτερων εργατικών, αγροτικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων.
Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, άλλοι περισσότερο ψημένοι στους ταξικούς αγώνες της προηγούμενης περιόδου και άλλοι κάνοντας με νεανικό ενθουσιασμό τα πρώτα τους βήματα στην ταξική πάλη, έδωσαν τη μάχη κατά της δικτατορίας από την πρώτη μέρα της επιβολής της στους χώρους δουλειάς και τις εργατογειτονιές, στα σχολεία και τα αμφιθέατρα, εναντιώθηκαν στην κρατική καταστολή. Άνοιξαν μέτωπο με τις αστικές πολιτικές δυνάμεις που στην πλειοψηφία τους απείχαν από την οργανωμένη μαζική αντιδικτατορική πάλη. Άνοιξαν μέτωπο με τους οπορτουνιστές που δυσφημούσαν το κομμουνιστικό και εργατικό-λαϊκό κίνημα και καλλιεργούσαν την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία.
Γι’ αυτό, ο ηρωικός ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου φέρνει στο μυαλό όλους εκείνους τους κομμουνιστές και τους άλλους ριζοσπάστες αγωνιστές που διώχτηκαν πολύτροπα, που βασανίστηκαν στα μπουντρούμια της ΕΑΤ-ΕΣΑ και αλλού, που φυλακίστηκαν και εξορίστηκαν, που προσέφεραν ακόμα και τη ζωή τους στο εργατικό-λαϊκό κίνημα. Το ΚΚΕ στέκεται με απεριόριστο σεβασμό μπροστά στους αγώνες και τις θυσίες τους και τους τιμά.
Η ιδιαίτερη σημασία του Πολυτεχνείου έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι ο φοιτητικός και ευρύτερα νεολαιίστικος ξεσηκωμός συγκέντρωσε άμεσα την ενεργητική αλληλεγγύη χιλιάδων εργατοϋπαλλήλων και άλλων λαϊκών δυνάμεων στα σημαντικότερα αστικά κέντρα. Οι αγωνιστές του ξεσηκωμού σμπαράλιασαν τα αστικά κηρύγματα περί πολιτικού ρεαλισμού, που επιχειρούσαν να περιορίσουν τα φοιτητικά και εργατικά-λαϊκά αιτήματα στο “στενό ορίζοντα” ανώδυνων για την καπιταλιστική εξουσία επιλογών και αλλαγών.
Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου απέδειξε ότι ο αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων ανατρέπεται μόνο από την οργανωμένη δράση του εργατικού-λαϊκού παράγοντα, ενάντια σε κάθε αναμονή και ψευδαίσθηση ότι οι αλλαγές κορυφών μπορούν να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής των εργατικών-λαϊκών δυνάμεων.
Το Πολυτεχνείο «βάφτηκε» στο αίμα. Ταυτόχρονα, όμως, ενταφίασε οριστικά τα σχέδια της λεγόμενης φιλελευθεροποίησης της χούντας. «Απονομιμοποίησε» τη δικτατορία στη συνείδηση ευρύτερων εργατικών-λαϊκών δυνάμεων, που δε συμμετείχαν έως τότε στο αντιδικτατορικό κίνημα.
