Η αυριανή πρώτη ψηφοφορία θα αναδείξει δύο υποψήφιους, οι οποίοι, θα αναμετρηθούν εκ νέου μία εβδομάδα μετά διεκδικώντας το 50% συν μία ψήφο των ψηφισάντων για την εκλογή του Προέδρου.
Πάμε να δούμε όμως ποιοί είναι οι τρεις επικρατέστεροι στην «κούρσα» των εκλογών ξεκινώντας από το Νίκο Χριστοδουλίδη που υπολογίζεται περίπου στο 29%.
Νίκος Χριστοδουλίδης
«Πέραν των είκοσι χρόνων στην υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας». Με αυτό το μότο ο Νίκος Χριστοδουλίδης αποφάσισε να διεκδικήσει την Προεδρία με μια ανεξάρτητη υποψηφιότητα, η οποία ωστόσο έλαβε επίσημη στήριξη από ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και ΔΗΠΑ-Συνεργασία..
Γεννήθηκε στην Πάφο οκτώ μήνες πριν την τουρκική εισβολή και το κυπριακό αποτέλεσε την κύρια ενασχόληση της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας, ως διπλωμάτης καριέρας, αλλά και το βασικό αντικείμενο των τριών βιβλίων που έχει συγγράψει.
Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στη Νέα Υόρκη και εισήλθε στο διπλωματικό σώμα το 1999, από το οποίο αποχώρησε, όταν ανέλαβε επικεφαλής της Κυπριακής διπλωματίας το 2018.
Πριν οριστεί Υπουργός Εξωτερικών ασκούσε παράλληλα τα καθήκοντα του κυβερνητικού εκπροσώπου και του επικεφαλής του διπλωματικού γραφείου του απερχόμενου προέδρου, Νίκου Αναστασιάδη.
Νωρίτερα υπηρέτησε σε κρίσιμα πόστα σε Λονδίνο, Αθήνα και Βρυξέλλες.
Το πρόγραμμα διακυβέρνησης που έχει παρουσιάσει βασίζεται σε τέσσερις πυλώνες:
1) Τον άνθρωπο που θέτει στο επίκεντρο
2) Την Πολιτεία, για την οποία υπόσχεται ανασύνταξη του κράτους, ώστε να γίνει καταλύτης στον ψηφιακό μετασχηματισμό
3)Τις επιχειρήσεις, με στόχο μια βιώσιμη και ανθεκτική οικονομία, αλλά και μια διαφανή διακυβέρνηση
4)Την προστασία του περιβάλλοντος
Δηλώνει ότι εφ’ όσον εκλεγεί, ως πρόεδρος θα επενδύσει στη μεσαία τάξη, η οποία αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της Κυπριακής οικονομίας, και τα τελευταία χρόνια συρρικνώνεται, αλλά και στη νεολαία, η οποία όπως τονίζει αντιμετωπίζει ασφυκτικά προβλήματα, όπως η στέγαση και η εξεύρεση εργασίας με αξιοπρεπείς μισθούς.
Η μεγάλη του φιλοδοξία εφ όσον εκλεγεί είναι στο τέλος της θητείας του να υπάρχει μια Κύπρος ενωμένη, που να αποτελεί ισχυρό εταίρο στην Ευρώπη και στον κόσμο.
Πιστεύει στην αναζωογόνηση της υπαίθρου, την ισότητα όλων στην πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας για όλους τους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, την ανθρωποκεντρική εκπαίδευση και την προαγωγή του πολιτισμού και του αθλητισμού, την κοινωνική πολιτική, την ισότητα, τη διαφορετικότητα και την ένταξη, τη νεολαία καθώς επίσης το μεταναστευτικό.
Προς αυτή την κατεύθυνση, όλα τα θέματα αντιμετωπίζονται στη βάση μια ολιστικής προσέγγισης όπου οι πιο πάνω αρχές όπως και προτάσεις που αφορούν στην και η προώθηση της ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών ενσωματώνονται οριζόντια σε όλες τα πολιτικές.
Aνδρέας Μαυρογιάννης
«Ο διαπραγματευτής του Κυπριακού». Αυτός θα μπορούσε να είναι με δυο λέξεις ο τίτλος της ζωής του 67χρονου σήμερα Ανδρέα Μαυρογιάννη.
Από το 2013 και για σχεδόν μία δεκαετία, διορίστηκε από τον απερχόμενο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκο Αναστασιάδη, ως διαπραγματευτής της ελληνοκυπριακής πλευράς, στις συνομιλίες για το Κυπριακό.
Νωρίτερα επί κυβερνήσεων Γλαύκου Κληρίδη και Τάσου Παπαδόπουλου αποτέλεσε μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας της ελληνοκυπριακής πλευράς για τις συνομιλίες επίλυσης.
Εντάχθηκε στη διπλωματική υπηρεσία το 1987 και στη μακρόχρονη καριέρα του μέχρι την πρόσφατη συνταξιοδότησή του ανέλαβε σε δύο διαφορετικές περιόδους καθήκοντα πρέσβη μονίμου αντιπροσώπου της Κύπρου στον ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη, και ενδιαμέσως αποτέλεσε μόνιμος αντιπρόσωπος και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, από όπου αποχώρησε το 2011, επί κυβερνήσεως Δημήτρη Χριστόφια, για να αναλάβει τη θέση του Υφυπουργού Προεδρίας για Ευρωπαϊκά Θέματα, έχοντας τη γενική ευθύνη και πολιτική εποπτεία για την επιτυχημένη κυπριακή προεδρία του συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης το δεύτερο εξάμηνο του 2012.
Επιπλέον ο Ανδρέας Μαυρογιάννης υπηρέτησε σε δύο διαφορετικές θητείες, ως διευθυντής γραφείου του Υπουργείου Εξωτερικών.
Από το 2018 είναι Επίκουρος Καθηγητής Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Frederick, ενώ πριν ακόμα εισέλθει στο διπλωματικό σώμα, του απονεμήθηκε το δίπλωμα της Ακαδημίας Διεθνούς Δικαίου της Χάγης, που αποτελεί τη μεγαλύτερη διάκριση στο χώρο του διεθνούς δικαίου.
Σπούδασε στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ και έκανε μεταπτυχιακά και διδακτορικό στο Παρίσι.
Σε σχέση με το πρόγραμμα διακυβέρνησης που παρουσίασε, είναι χωρισμένο σε 23 ενότητες για το 2023 με στόχο όπως επισημαίνει μια ουσιαστική και προοδευτική αλλαγή, καθώς όπως δηλώνει «είναι χρέος και οφειλή στην Κύπρο μας να γυρίσουμε σελίδα».
Το πρόγραμμα αυτό εκτιμήθηκε από το ΑΚΕΛ, το οποίο υποστηρίζει την επισήμως ανεξάρτητη υποψηφιότητά του.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται από την προστασία του Περιβάλλοντος, την αειφόρο ανάπτυξη και την παιδεία, μέχρι την υγεία, την οικονομική δραστηριότητα και την αγροτική ανάπτυξη.
Επίσης στην έρευνα, την καινοτομία, τον ψηφιακό μετασχηματισμό, και το επιχειρείν σε γόνιμες και ασφαλείς συνθήκες.
Στοχεύει στην προστασία των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των ευάλωτων ομάδων με πλήρη διασφάλιση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τερματισμό κάθε μορφής διάκριση.
Υπόσχεται ακόμα τη χρηστή διοίκηση, την ορθή και αποτελεσματική λειτουργία της δημόσιας υπηρεσίας, την πάταξη της διαπλοκής και της διαφθοράς την αποκατάσταση της αξιοπιστίας και την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς το κράτος και τους θεσμούς του.
Τέλος, δηλώνει πως θα επιδιώξει και ως πρόεδρος όπως έκανε και ως διπλωμάτης, την ταχεία και βιώσιμη λύση του Κυπριακού με την απελευθέρωση και την επανένωση του τόπου και των ανθρώπων του.
Αβέρωφ Νεοφύτου
«23 προτάσεις για το 2023». Με αυτό το κεντρικό σύνθημα, ο Αβέρωφ Νεοφύτου, κωδικοποίησε τους συνολικά εκατό άξονες πολιτικής που υπόσχεται να υλοποιήσει εφ’ όσον εκλεγεί Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ανάμεσά τους το σπάσιμο του αδιεξόδου στο Κυπριακό, συνδυάζοντας ενέργεια και ασφάλεια. Φορολογικές ελαφρύνσεις και μειώσεις εισφορών στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, άμεση καταβολή επιδομάτων και ψαλίδισμα του δημόσιου χρέους στο 30%.
Υπόσχεται επίσης ολοκληρωμένο πλαίσιο στήριξης της οικογένειας και κάθε παιδιού, με βρεφονηπιακούς σταθμούς στους χώρους εργασίας και μετατροπή όλων των σχολείων σε ολοήμερα.
Ακόμα, προσιτή στέγη και προσιτό ενοίκιο για τους νέους και τους πρόσφυγες, στέγαση όσων προσφύγων δεν έχουν τίτλους ιδιοκτησίας ή οικία σε καλή κατάσταση, αλλά και επιστροφή των παράτυπων μεταναστών στις χώρες τους.
Δεσμεύεται για 50% γυναίκες στο Υπουργικό Συμβούλιο και στα κέντρα λήψης αποφάσεων, αλλά και παραχώρηση δικαιώματος στην ομογένεια να εκλέγει εκπροσώπους της στη Βουλή.
Προαναγγέλλει συνταγματική αναθεώρηση, θεσμική αναβάθμιση και ριζική αναδιοργάνωση του κράτους.
Μάλιστα, φιλοδοξεί όλο το κράτος να βρίσκεται στην οθόνη του κινητού, έως το 2025. Και αυτή η ψηφιακή μετάβαση να αποτελέσει τη βάση για ένα νέο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης, βιώσιμης, διαφανούς και πράσινης.
Ως οικονομολόγος υποστηρίζει ότι είναι ο καταλληλότερος υποψήφιος για να πετύχει κάτι τέτοιο, διαδεχόμενος στην Προεδρία το Νίκο Αναστασιάδη. Εκείνον δηλαδή που ο Αβέρωφ Νεοφύτου διαδέχτηκε στην ηγεσία του Δημοκρατικού Συναγερμού το 2013.
Την ακριβώς προηγούμενη δεκαετία, το 2003, ο Αβέρωφ ήταν αναπληρωτής πρόεδρος του ΔΗΣΥ.
Νωρίτερα είχε διοριστεί Υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων στην κυβέρνηση Γλαύκου Κληρίδη, θέση στην οποία παρέμεινε από τον Αύγουστο του 1999, μέχρι και το τέλος της θητείας της κυβέρνησης, το 2003.
Και ακόμα πιο πριν, καθώς μπλέχθηκε από μικρή ηλικία με την πολιτική, εξελέγη στα 30 του δήμαρχος Χρυσοχούς. Πρώτη φορά αναδείχθηκε βολευτής το 1996 στην Πάφο αλλά από το 2006 εκλέγεται χωρίς διακοπή βουλευτής στην Περιφέρεια Λευκωσίας, πάντα με τον ΔΗΣΥ.
Γεννήθηκε στην Αργάκα το καλοκαίρι του 1961 και ήταν το 5ο παιδί πολύτεκνης οικογένειας. Μετά την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας στη θέση του Υπαξιωματικού, σπούδασε οικονομικά και λογιστική στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο Νέας Υόρκης.
Εκείνη την περίοδο εργαζόταν ως σερβιτόρος, ενώ με την επιστροφή του στην Κύπρο ασχολήθηκε με τον τουριστικό κλάδο και τις επιχειρήσεις.
O Αβέρωφ Νεοφύτου αποφάσισε την κάθοδο στις εκλογές δεσμευόμενος για μια νέα γενιά οικονομικά, στεγαστικά και οικογενειακά αυτόνομη.
Με ευκαιρίες εργοδότησης, ανάπτυξης νέας επιχειρηματικότητας και με εισοδήματα που ανταποκρίνονται στις σημερινές ανάγκες. «Σε μια χώρα αντάξια της εποχής αλλά και των προσδοκιών των νέων», όπως ο ίδιος λέει.
