Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr

Ο Παύλος Γερουλάνος απότισε φόρο τιμής στους «Δικαίους των Εθνών» και όλους όσοι «μέσα στον απόλυτο τρόμο, έσωσαν συμπολίτες τους, χωρίς να λογαριάσουν κανέναν φόβο» και υπογράμμισε πως «μας αρέσει να μιλάμε για Μνήμη σαν να είναι δεδομένη. Δεν είναι. Χρειάστηκε δεκαετίες για να κατακτηθεί», κάνοντας αναφορά στη συγκλονιστική ομιλία του αείμνηστου Γιάννη Μπουτάρη το 2018, Δήμαρχος τότε Θεσσαλονίκης, ο οποίος είχε πει για τον αφανισμό 60.000 Εβραίων συμπατριωτών μας, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Ποιοι θρήνησαν το 1945 τους εξαφανισμένους γείτονές τους; Ποια μνημεία στήθηκαν; Ποιες τελετές έγιναν; Χρειάστηκε να περάσουν είκοσι περίπου χρόνια, να φτάσουμε στο 1962, για να γίνει ένα μνημείο στη μνήμη των θυμάτων. Έπρεπε να φτάσει το 2004, για να καθιερώσει η Βουλή των Ελλήνων με ψήφισμα, ομόφωνα, την Ημέρα Μνήμης».
«Ο πόλεμος όμως απέναντι στη μισαλλοδοξία, τον φασισμό και τους απολογητές του ναζισμού, δεν τελειώνει ποτέ», συνέχισε ο Παύλος Γερουλάνος και συμπλήρωσε:
«Πόσο μάλλον, σήμερα. Σε έναν κόσμο, που γίνεται ολοένα ευκολότερο να μισείς, παρά να θυμάσαι. Να θυμάσαι ότι το μίσος σκοτώνει. Ότι η ανοχή θεριεύει το θηρίο. Και ότι η αδιαφορία, απλά, θα οδηγήσει το θηρίο να χτυπήσει, μια μέρα, και τη δική σου πόρτα.
80 ακριβώς χρόνια από τότε που συμμαχικά στρατεύματα εισήλθαν στο κολαστήριο του Άουσβιτς-Μπιρκενάου και ποτέ άλλοτε αυτή η Μνήμη δεν κινδύνευε όσο σήμερα.
Κάθε χέρι που υψώνεται ναζιστικά, κάθε σύμβολο μίσους που ζωγραφίζεται, κάθε προσπάθεια να παρουσιαστεί η αλητεία ως μόδα, κάθε λέξη που αποενοχοποιεί τον εφιάλτη, κάθε βανδαλισμός νεκροταφείου ή μνημείου, κάθε εμπρησμός συναγωγής, εκκλησίας ή τεμένους, κάθε φορά που η αξία μιας ανθρώπινης ζωής εκμηδενίζεται, (οπουδήποτε στον κόσμο) επειδή μάθαμε να μισούμε μια θρησκεία, μια καταγωγή, μια εθνικότητα, ένα φύλο, είναι και ένα καρφί στο κορμί της Μνήμης».
Και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής ολοκλήρωσε, αναφερόμενος στην επίσημη εκδήλωση της Ισραηλιτικής Κοινότητας στη Μνήμη του Ολοκαυτώματος και το χρέος μας απέναντι στις εκατομμύρια ψυχές που έφυγαν στο Ολοκαύτωμα:
«Σήμερα η επίσημη εκδήλωση της Ισραηλιτικής Κοινότητας γίνεται στο παλιό αμαξοστάσιο, μπροστά σε ένα από τα βαγόνια που μετέφεραν συμπατριώτες μας, στα στρατόπεδα εξόντωσης. Έχουμε μόνον μια επιλογή απέναντι στα εκατομμύρια ψυχές που έφυγαν, απέναντι στη Δημοκρατία μας, στην ιστορία του Ελληνισμού, απέναντι στην ίδια μας την υπόσταση ως άνθρωποι: Να νικάμε, ξανά και ξανά και ξανά, το τέρας. Να νικάμε, ξανά και ξανά και ξανά, τον φασισμό και κάθε φανατισμό. Κάνοντας τη Μνήμη, όχι μόνο, συνειδητή προσωπική επιλογή. Αλλά καθημερινή, δημόσια πράξη. Απέναντι σε κάθε συνάνθρωπό μας».