Ήταν μόλις έξι ετών όταν αρρώστησε από πολυομυελίτιδα. Έτσι εγκατέλειψε το παιχνίδι και καθηλώθηκε για μήνες στο κρεβάτι. Η αρρώστια της άφησε το δεξί πόδι μικρότερο από το αριστερό και ημιπαράλυτο. Στη σχολή γνώρισε το πρώτο της φλερτ: τον Αλεχάντρο Γκόμεζ Αρίας. Στις 17 Σεπτεμβρίου 1925, οι δυο τους επέστρεφαν στο σπίτι με λεωφορείο όταν αυτό συγκρούστηκε με το τραμ. Το σφοδρό ατύχημα άφησε στη Φρίντα κληρονομιά ένα ισχίο τρυπημένο από λαμαρίνες και πολλαπλά σοβαρά τραύματα στη σπονδυλική στήλη και τη λεκάνη. Τίποτα από τότε και στο εξής δεν θα ήταν ίδιο.
Η Φρίντα υπέστη δεκάδες χειρουργικές επεμβάσεις και παρέμεινε στο νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού στο Μεξικό για πολλές εβδομάδες. Κι αν κατάφερε να διαχειριστεί την οδύνη ήταν γιατί η παραμονή της στο κρεβάτι της έδινε την ευκαιρία να ζωγραφίζει, να παίζει με τα χρώματα και τα σχέδια, να λύνει και να δένει σχήματα. Έστηνε τον καθρέφτη απέναντι της και ξεκινούσε. Στο κρεβάτι του πόνου φιλοτέχνησε το πρώτο της πορτρέτο το οποίο και χάρισε στον Αλεχάντρο Γκόμεζ Αρίας.
Το «μπλε σπίτι» ή «Casa Azul», όπως είναι η ακριβής του μετάφραση, το οποίο βρισκόταν στην περιοχή Coyoacán του Μεξικό, ήταν αυτό που ενέπνευσε τη Φρίντα Κάλο να δημιουργήσει μέχρι το τέλος της ζωής της, παρά τα όποια προβλήματα. Ο πατέρας της το είχε αγοράσει το 1904, τρία χρόνια πριν γεννηθεί, ενώ πέρασε στην ίδια το 1939. Τα επόμενα χρόνια μαζί με το μεγάλο της τελικά έρωτα και σύζυγό, Ντιέγκο Ριβέρα, ανακαίνισαν την οικία ενώ οραματίστηκαν έναν κήπο που θα έκλεινε μέσα του όλη την ομορφιά του Μεξικό.
Στην πραγματικότητα ήταν ο χώρος που η δημιουργός θα ηρεμούσε ζωγραφίζοντας και ο τόπος συνάντησης με φίλους που η ίδια θα καλούσε στο σπίτι της. Στον ίδιο κήπο έζησε και στιγμές πάθους με τον μετέπειτα εραστή της, Λέων Τρότσκι, το Ρώσο θεωρητικό του Μαρξισμού, ο οποίος έζησε στο Μεξικό εξορισμένος. Κι όταν ξεκίνησε να παραδίδει μαθήματα ζωγραφικής σε νέους ανθρώπους, πάλι ο κήπος της ήταν ο χώρος που φιλοξένησε το λειτούργημα. Η ίδια συνήθιζε να αποκαλεί τους μαθητές της “Los fridos” εξαιτίας της αδυναμίας που τους είχε.
Η αγάπη της Κάλο για τη συλλογή αντικειμένων είναι γνωστή. Κατά τη διάρκεια της ζωής της κατάφερε να συγκεντρώσει δεκάδες αντικείμενα, όπως πορσελάνινα φλιτζάνια, σκεύη μαγειρικής ή πίνακες ζωγραφικής. Με τίποτα ωστόσο δεν μπορεί να συγκριθεί η αγάπη της για τα βιβλία. Συχνά η ίδια τοποθετούσε ανάμεσα στις σελίδες λουλούδια τα οποία «σκορπούσαν» το άρωμά τους κάθε φορά που τα άνοιγε.
πηγή: penna.gr