Στην Ελλάδα τα γενόσημα δεν λειτουργούν και παρά τη φιλότιμη -πλην όμως πρόχειρη και αναποτελεσματική- προσπάθεια της κυβέρνησης να τα προωθήσει, λιγότερα από δύο στα δέκα φάρμακα (19%) που καταναλώνονται στη χώρα μας είναι γενόσημα.
Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί ότι η διαφοροποίηση σε σχέση με το παρελθόν είναι ελάχιστη, αφού η διείσδυσή τους στην αγορά αυξήθηκε τα τελευταία δύο χρόνια μόνο 1,5-2 ποσοστιαίες μονάδες.
Το υπουργείο Υγείας έχει δεσμευθεί προς τους πιστωτές της χώρας να αυξήσει αυτό το 19% σε 60% που είναι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος και αυτός ο στόχος πρέπει να υλοποιηθεί έως το τέλος του έτους.
Πως θα επιτευχθεί ο στόχος;

• Έως τέλος Ιουλίου πρέπει να ολοκληρωθούν οι αλλαγές στο σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, ώστε οι γιατροί αναγκαστικά να τηρούν τα προκαθορισμένα όρια συνταγογράφησης δραστικών ουσιών που έχουν γενόσημα και να μπορούν να υποδείξουν τις περιπτώσεις που θα χορηγηθεί γενόσημο φάρμακο.
• Ο ΕΟΠΥΥ θα ελέγχει σε μηνιαία βάση τα δεδομένα εκτέλεσης συνταγών ανά φαρμακοποιό, ώστε να βλέπει ποιος «βοηθάει» στο να επιτευχθεί ο στόχος, και ποιος όχι.
• Και ο ασφαλισμένος θα υπογράφει στη συνταγή ότι εν γνώσει του επιλέγει πρωτότυπο και άρα ακριβότερο φάρμακο.

Όμως τα αυστηρά μέτρα μπορούν να δεσμεύσουν τους εμπλεκόμενους για να επιτευχθεί το ποθούμενο;
Οι ασθενείς έως σήμερα, παρά την οικονομική επιβάρυνση των πρωτότυπων φαρμάκων έναντι των γενόσημων, δεν δείχνουν να πείθονται, ενώ μόλις ένας στους 10 ασφαλισμένους επιλέγουν φάρμακα με βάση τι θα πληρώσουν. Η μεγάλη πλειονότητα ακολουθεί την κατεύθυνση που δίνει ο γιατρός.
Τι λέει η αγορά;
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ούτε γνώση, ούτε κουλτούρα, ούτε κίνητρο για τα γενόσημα. Ο γιατρός γράφει δραστική ουσία, ο φαρμακοποιός πιστεύει ότι το πιο ακριβό φάρμακο θα του φέρει μεγαλύτερη ρευστότητα στο ταμείο ενώ ο ασθενής εμπιστεύεται τον γιατρό και τον φαρμακοποιό του. Εξάλλου στις περισσότερες περιπτώσεις η διαφορά τιμής πρωτότυπου - γενόσημου είναι απειροελάχιστη...

E.K.