Οι πωλήσεις παγίων, οι μειώσεις προσωπικού, το κλείσιμο ζημιογόνων δραστηριοτήτων και η μείωση των αποθεμάτων φαίνεται ότι αποτέλεσαν προτεραιότητα καθώς ο κίνδυνος βιωσιμότητας ακόμα και σε παραδοσιακά εύρωστους κλάδους έκανε ορατή την εμφάνιση του. Επιπλέον η τεχνητή ζήτηση που προκλήθηκε με αφορμή τα προγράμματα απόσυρσης σε διάφορους οικονομικούς κλάδους δεν είχε κάποιο ισχυρό αντίκτυπο πέρα από την διατήρηση των αποθεμάτων και του κεφαλαίου κίνησης σε κάποια ανεκτά επίπεδα.

Την παρτίδα έσωσαν τα έκτακτα αποτελέσματα που προήλθαν από τις χρηματοοικονομικές πράξεις των τραπεζών αλλά και από επιμέρους εταιρίες που είχαν κάποια συνεισφορά κερδών από έκτακτους λόγους. Η συνεισφορά αυτή ξεπερνά ήδη το 1,3 δις ευρώ στο εξάμηνο και παρά το γεγονός ότι θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα μη επαναλαμβανόμενο γεγονός είναι μια καλή ένεση ρευστότητας και αν μη τι άλλο μια ικανότητα διαχείρισης της δύσκολης κατάστασης μετά από ένα πολύ μέτριο α’ τρίμηνο.

Η αναλογία κερδοφόρων-ζημιογόνων εταιριών βελτιώθηκε ανεπαίσθητα από το 59/41 στο 60/40 καθώς το δεύτερο τρίμηνο είθισται να είναι το δυνατότερο από πλευράς παραγωγής κερδών. Η κερδοφορία βελτιώθηκε σαν ποσοστό επιβράδυνσης από -47% στο α’ τρίμηνο στο -39% στο β’ τρίμηνο και η συνολική επίδοση διαμορφώθηκε στα 1,64 δις ευρώ έναντι 1,36 δις ευρώ. Τα λειτουργικά κέρδη περιορίστηκαν στα 5,48 δις ευρώ οριακά χαμηλότερα κατά 3% σε σχέση με το α’ τρίμηνο της χρήσης. Η ζήτηση παρέμεινε αναιμική στο β’ τρίμηνο διαμορφώνοντας χαμηλότερο κύκλο εργασιών κατά 14% βάζοντας σοβαρές υποψίες αποπληθωρισμού καθώς το μεγαλύτερο μέρος των μειώσεων παρατηρείται στα μέταλλα, τα διυλιστήρια και τα τρόφιμα.

Σε ότι αφορά την συνεισφορά των κλάδων κεφαλαιοποίησης οι 20 μεγαλύτερες εταιρίες παράγουν 3,2 δις ευρώ ενώ σε επίπεδο κατηγοριοποίησης με βάση τις κεφαλαιοποιήσεις άνω των 150 εκ. ευρώ οι εταιρίες συνεισφέρουν 3,57 δις ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι οι μικρές και μεσαίες κεφαλαιοποιήσεις δεν προσθέτουν κάτι στην αποτίμηση της αγοράς ενώ όπως γίνεται αντιληπτό οι περισσότερες από αυτές δραστηριοποιούνται περισσότερο για να πληρώσουν τους τόκους παρά μερίσματα στους μετόχους τους.

Αν και το περιθώριο καθαρών κερδών βελτιώθηκε στο 4,95% από 4,56% στο β’ τρίμηνο δεν παρατηρείται το ίδιο και στο περιθώριο λειτουργικής κερδοφορίας το οποίο υποχώρησε στο 13,86% από 15,36%. Η πίεση που παρατηρείται στα περιθώρια είναι απόρροια των πολύ χαμηλών επιδόσεων στον κλάδο μεταλλουργίας και του ανταγωνισμού στο χώρο των κατασκευών. Όπως και να έχει η διαφορά ασφαλείας στην τελική γραμμή από το οριακό 3% δεν έχει μεγαλώσει καθιστώντας αρκετά εύθραυστη την εικόνα στο δ’ τρίμηνο όπου παραδοσιακά τα περιθώρια κινούνται στο χαμηλότερο επίπεδο της χρονιάς.

Τα πρώτα στοιχεία από το δανεισμό των εταιριών δείχνουν μια σταθεροποίηση σε επίπεδο γενικών υποχρεώσεων και κλείσιμο κάποιων γραμμών χρηματοδότησης είτε λόγω μείωσης των αναγκών σε κεφάλαια κίνησης είτε μειώνοντας τα μετρητά στο ταμείο κλείνοντας κάποια ανεπιθύμητα spreads. Στα 2/3 των εταιριών οι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις εμφανίζουν μείωση 11,5%, ενώ τα μακροπρόθεσμα δάνεια έχουν αυξηθεί οριακά κατά 1,5%.

Τέλος επισημαίνουμε την ασυνεπή εικόνα των εταιριών της Εναλλακτικής αγοράς οι οποίες εκτός από την καθίζηση στην κερδοφορία τους άργησαν να δημοσιεύσουν ισολογισμούς ή πλήρεις λογιστικές καταστάσεις επιβραβεύοντας την αδιαφορία του επενδυτικού κοινού για την κατά τα άλλα ελπιδοφόρα αγορά του ΧΑ.

Πρωταγωνιστές

Από τις εταιρίες που ξεχώρισαν πλην του τραπεζικού κλάδου σε επίπεδο μεγάλης κεφαλαιοποιήσης ξεχωρίζουμε την ΔΕΗ, την Ελλάκτωρ, την ΑΒΑΞ, την Folli- Follie, την Aegean, την ΕΥΑΘ, το Υγεία και την Motor oil. Εκτός από την δυναμική των κερδών η ποιότητα των κερδών ήταν κατά κύριο λόγο λειτουργική και η διεύρυνση αφορούσε εκτός των κέρδη, τζίρους και περιθώρια κερδών. Σε μικρότερες και ολίγον εώς πολύξεχασμένες κεφαλαιοποιήσεις ξεχωρίζουμε την Καρέλιας, την Σωληνουργία Κορίνθου, την Moda Bagno, την Sprider, την MLS πληροφορική, τον Κλουκίνα και την κατασκευαστική Αθηνά. Turnaround για τον Ζήνωνα, την