Στον Οδηγό φιλοξενούνται τα πιο συνήθη ερωτήματα των ασφαλισμένων όπως για παράδειγμα τι ισχύει για την διαδοχική ασφάλισης αλλά και για τις αλλαγές που επέρχονται στον ασφαλιστικό «χάρτη» από την 1/1/2008 όπου βάσει του νόμου 3029/02 αλλάζει ο τρόπος υπολογισμού των συντάξεων του Δημοσίου και των Ειδικών Ταμείων.
Αναλυτικότερα
Τι πρέπει λοιπόν να προσέχουν οι ασφαλισμένοι;
1.Να μην αφήνουν ούτε μία ημέρα εργασίας ανασφάλιστη.
Αρκετοί εργαζόμενοι, κυρίως νεαρής ηλικίας, βλέπουν την ασφάλισή τους, όχι ως αναφαίρετο δικαίωμά τους, αλλά σαν αναγκαίο κακό. Πολλές φορές μάλιστα υποστηρίζουν ότι «τζάμπα πληρώνω, μήπως πρόκειται να πάρω ποτέ σύνταξη;». Έτσι γίνονται εύκολη λεία στις διαθέσεις ορισμένων εργοδοτών που προσπαθούν να αποφύγουν την ασφάλιση για το προσωπικό των επιχειρήσεών τους. Όμως, τα χρόνια δυστυχώς, περνούν και βλέπουμε πολλούς από αυτούς που συνταξιοδοτούνται σήμερα «να χτυπάνε το κεφάλι τους» γιατί έχουν εργαστεί 30 και 40 χρόνια και έχουν ασφάλιση για τα μισά, με αποτέλεσμα να παίρνουν μικρή σύνταξη.
2.Ασφάλιση για όλο το ποσό των αποδοχών.
Μερικοί εργαζόμενοι, όπως έχει διαπιστωθεί, ασφαλίζονται με μικρότερες αποδοχές από εκείνες που πραγματικά παίρνουν. Έτσι πιστεύουν ότι κοροϊδεύουν το Ι.Κ.Α.. Στην πραγματικότητα αυτό εξυπηρετεί μόνο τον εργοδότη γιατί ο εργαζόμενος δεν γνωρίζει το πότε ακριβώς θα συνταξιοδοτηθεί, όταν μάλιστα υπάρχει και ο κίνδυνος να καταστεί ανάπηρος. Εξάλλου, από τις αρχές του 2005 τουλάχιστον για το Ι.Κ.Α., οι συντάξεις υπολογίζονται με βάση τα 5 καλύτερα χρόνια της τελευταίας δεκαετίας. Επομένως, ο εργαζόμενος πρέπει να επιδιώκει την ασφάλισή του στη μεγαλύτερη δυνατή ασφαλιστική κλάση, έτσι ώστε να πάρει καλύτερη σύνταξη.
3.Έλεγχος του «Αποσπάσματος Ατομικού Λογαριασμού» και του Βιβλιαρίου.
Ειδικά οι ασφαλισμένοι του Ι.Κ.Α. θα πρέπει να ελέγχουν αν ο εργοδότης δηλώνει στοιχεία ασφάλισης:
α) Για το σύνολο των καταβαλλομένων εισφορών
β) Για την ειδικότητα απασχόλησης
γ) Για όλες τις ημέρες εργασίας
δ) Για τις υπερωρίες
Οι ασφαλισμένοι πρέπει να γνωστοποιούν γραπτά στο Ι.Κ.Α., εντός 12 μηνών από αποχώρησή τους ή την απόλυσή τους από την εργασία, τις ημέρες εργασίας που πραγματοποίησαν και για τις οποίες δεν ασφαλίστηκαν, καθώς και κάθε διαφορά των πραγματικών στοιχείων απασχόλησης και των στοιχείων που δηλώθηκαν από τον εργοδότη.
4.Υποβολή της αίτησης στις αρχές του χρόνου αντί στο τέλος του προηγούμενου.
Με δεδομένο ότι, για τον υπολογισμό της σύνταξης από το Ι.Κ.Α., δεν λαμβάνονται υπόψη οι αποδοχές του χρόνου υποβολής της αίτησης και εφόσον, όπως συνήθως συμβαίνει, οι αποδοχές αυτές είναι μεγαλύτερες από προηγούμενα έτη, δεν είναι η καλύτερη επιλογή να αποχωρεί κάποιος από την εργασία του στο τέλος του χρόνου για λίγο καλύτερη σύνταξη.
5.Αποφυγή της πρόωρης συνταξιοδότησης.
Σε ορισμένες κατηγορίες ασφαλισμένων και κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, δίνεται η δυνατότητα πρόωρης συνταξιοδότησης, με μειωμένη σύνταξη. Στις περιπτώσεις αυτές η μείωση της σύνταξης είναι 4,5% για κάθε έτος που υπολείπεται του ορίου ηλικίας για συνταξιοδότηση με πλήρη σύνταξη. Επειδή η μείωση της σύνταξης είναι συνεχής για όλο το συνταξιοδοτικό βίο του εργαζόμενου, εφόσον δεν υπάρχουν σοβαροί λόγοι (οικογενειακοί, ανεργία κ.λ.π.) καλό είναι να αποφεύγεται η πρόωρη συνταξιοδότηση. Το συγκεκριμένο θέμα αφορά όλους τους μισθωτούς ιδιωτικού και Δημόσιου τομέα.
6.Ασφάλιση στη μεγαλύτερη δυνατή ασφαλιστική κατηγορία.
Πολλοί αυτοαπασχολούμενοι και αγρότες ασφαλίζονται σε μικρές ασφαλιστικές κατηγορίες προκειμένου να πληρώνουν μικρές ασφαλιστικές εισφορές και επιλέγουν μεγαλύτερες κατηγορίες λίγα χρόνια πριν τη συνταξιοδότησή τους πιστεύοντας έτσι, ότι θα εξασφαλίσουν μεγαλύτερη σύνταξη.
Όμως, το Τ.Ε.Β.Ε., το Ταμείο Εμπόρων και ο Ο.Γ.Α. υπολογίζουν τις συντάξεις με βάση όλα τα χρόνια ασφάλισης και τις αντίστοιχες κατηγορίες που έχει ασφαλιστεί ο ασφαλισμέ