Συγκεκριμένα, η βελτίωση φαίνεται μετά από μία μακρά περίοδο συρρίκνωσης (2008-2013), αλλά και τη σταθεροποίηση του 2014. Ωστόσο παραμένει σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα, καθώς ο αριθμός των εργαζομένων είναι μόλις μεγαλύτερος του αντίστοιχου του 1994.

O ρυθμός μεταβολής της απασχόλησης σε ετήσια βάση (β’ τρίμηνο 2016-β’ τρίμηνο 2017) κινείται ανοδικά (2,3%) και μάλιστα επιταχύνεται οριακά σε σχέση με το αντίστοιχο περυσινό διάστημα (2,1%). Η βελτίωση της εικόνας της αγοράς εργασίας την περίοδο 2016-2017 δεν εναρμονίζεται με τη γενικότερη πορεία της οικονομίας, η οποία κατέγραψε οριακά ύφεση (-0,2%) το 2016 και μικρή ανάκαμψη (0,6%, σε ετήσια βάση) το πρώτο εξάμηνο του 2017. Ωστόσο οι εκτιμήσεις της κυβέρνησης  σχετικά με την εξέλιξη της οικονομίας αλλά και της αγοράς εργασίας είναι πολύ θετικές, όπως είναι επίσης και οι αντίστοιχες διεθνών οργανισμών (ΔΝΤ, ΟΟΣΑ και Ευρωπαϊκής Επιτροπής). Ως εκ τούτου η ανοδική πορεία της απασχόλησης αναμένεται να συνεχιστεί βραχυπρόθεσμα.

Η διατήρηση του ρυθμού αύξησης της απασχόλησης σε επίπεδα ανώτερα του 2% σε συνδυασμό με αρνητικές ή αναιμικές αναπτυξιακές επιδόσεις απομακρύνουν το ενδεχόμενο της «ανάπτυξης χωρίς απασχόληση» [jobless recovery]. Αντίθετα οι πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις κάνουν λόγο όχι μόνο για διατήρηση αλλά και για ενίσχυση του ρυθμού αύξησης της απασχόλησης τα επόμενα χρόνια εξαιτίας της ισχυροποίησης της ζήτησης αλλά και της επιτάχυνσης της μεγέθυνσης.

Σε κάθε περίπτωση είναι φανερό πως η αποκατάσταση της κανονικότητας στην εγχώρια αγορά εργασίας θα είναι μια μακροχρόνια και γεμάτη προκλήσεις διαδικασία, χωρίς να αποκλείονται και οι αναταράξεις, ιδιαίτερα αν ληφθούν υπ’ όψιν τα εξής:

• Το γεγονός ότι η διατήρηση της επιτήρησης της οικονομίας ακόμα και μετά την ολοκλήρωση της τρίτης Συμφωνίας Χρηματοδότησης (Μνημόνιο ΙΙΙ) και η υποχρέωση επίτευξης υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων εκμηδενίζουν ουσιαστικά τον δημοσιονομικό χώρο και τα περιθώρια ανάληψης δράσεων κατά της ανεργίας.
• Το γεγονός ότι το μέγεθος των φορολογικών και ασφαλιστικών επιβαρύνσεων και η συχνότητα των μεταβολών τους δεν βοηθούν στη δημιουργία και εμπέδωση φιλικού επενδυτικού και επιχειρηματικού κλίματος, που θα μπορούσε να συμβάλει στη δημιουργία νέων επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας.
• Το μέγεθος των συσσωρευμένων απωλειών που καταγράφηκαν στην ελληνική αγορά εργασίας και μάλιστα σε ένα ιδιαίτερα σύντομο χρονικό διάστημα.
• Το γεγονός ότι η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας είναι πιθανό να οδηγήσει σε υπεραπόδοση των ήδη εργαζομένων ή σε σταδιακή μετατροπή συμβάσεων μερικής απασχόλησης ή εκ περιτροπής εργασίας σε κανονικές συμβάσεις πλήρους απασχόλησης, επιβραδύνοντας τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης.
• Το γεγονός ότι οι διαμορφούμενες νέες οικονομικές συνθήκες μεταβάλλουν τις παραδοσιακές μορφές οργάνωσης της εργασίας εισάγοντας νέες όπως ο πληθοπορισμός, οι συμβάσεις απασχόλησης «μηδενικών ωρών», η εργασία κατά παραγγελία, οι «μικροσυμβάσεις», η εργασία ανά χαρτοφυλάκια κ.ά.