Η μεταβολή πρωτίστως αφορά στον διαχωρισμό εξόδων ιατρικής και νοσοκομειακής περίθαλψης.

Αναλυτικότερα :

• Τα έξοδα ιατρικής περίθαλψης μεταφέρονται στο άρθρο 8 και η έκπτωση των δαπανών αυτών γίνεται από το συνολικό εισόδημα και όχι από τον φόρο όπως ίσχυε.

Ως έξοδα ιατρικής περίθαλψης θεωρούνται οι αμοιβές που καταβάλλονται σε ιατρούς, όλων των ειδικοτήτων για ιατρικές επισκέψεις και εξετάσεις, καθώς και οι αμοιβές που καταβάλλονται σε οδοντιάτρους, για οδοντοθεραπεία, οδοντοπροσθετική και γναθοχειρουργική. Στις δαπάνες αυτές περιλαμβάνονται και οι δαπάνες για έξοδα ιατρικής περίθαλψης των προσώπων που αναφέρονται στο άρθρο 7 του Κώδικα φορολογίας, τα οποία συνοικούν με τον φορολογούμενο και παρουσιάζουν αναπηρία εξήντα επτά τοις εκατό (67%) και πάνω από νοητική καθυστέρηση, φυσική αναπηρία ή ψυχική πάθηση με βάση τη γνωμάτευση της οικείας πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής, που εδρεύει σε κάθε νομό ή είναι τυφλοί που είναι γραμμένοι στο γενικό μητρώο τυφλών, που τηρείται στην οικεία νομαρχία και έχουν αποκτήσει ετήσιο εισόδημα πάνω από έξι χιλιάδες (6.000) ευρώ. Στην περίπτωση αυτή εκπίπτει το ποσό των εξόδων ιατρικής περίθαλψης που υπερβαίνει το συνολικό ετήσιο καθαρό πραγματικό, φορολογούμενο με τις γενικές διατάξεις ή με ειδικό τρόπο ή απαλλασσόμενο ή τεκμαρτό εισόδημα των προσώπων αυτών. Επίσης, περιλαμβάνονται οι δαπάνες για έξοδα ιατρικής περίθαλψης των τέκνων που ορίζονται στο άρθρο 7, στην περίπτωση που καταβάλλονται από γονέα που δεν συνοικεί μαζί τους, λόγω διάζευξης με τον άλλο γονέα.

 Εκπίπτει το συνολικό ετήσιο ποσό των εξόδων ιατρικής περίθαλψης, του φορολογουμένου και των λοιπών προσώπων που τον βαρύνουν, για δαπάνες που πραγματοποιούνται από την 1η Ιανουαρίου 2009 και μετά.

 - Ως έξοδα νοσοκομειακής περίθαλψης θεωρούνται:

α) τα έξοδα νοσηλείας που καταβάλλονται σε νοσηλευτικά ιδρύματα ή ιδιωτικές κλινικές, στα οποία περιλαμβάνονται και τα έξοδα για φαρμακευτική περίθαλψη μέσα σε αυτά, καθώς και οι δαπάνες που καταβάλλονται για διαρκή κάλυψη ιατρικών αναγκών,

β) οι αμοιβές που καταβάλλονται σε νοσοκόμο για την παροχή υπηρεσιών σε ασθενή κατά τη νοσηλεία του σε νοσοκομείο ή κλινική ή στο σπίτι,

γ) η δαπάνη για την αντικατάσταση μελών του σώματος με τεχνητά μέλη, καθώς και η δαπάνη για την αγορά ή τοποθέτηση στο σώμα του ασθενούς οργάνων, τα οποία είναι αναγκαία για τη φυσιολογική λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού,

δ) τα έξοδα νοσοκομειακής περίθαλψης των τέκνων που είναι άγαμα ή διαζευγμένα ή τελούν σε κατάσταση χηρείας, εφόσον το ετήσιο φορολογούμενο και απαλλασσόμενο εισόδημά τους δεν υπερβαίνει το ποσό των έξι χιλιάδων (6.000) ευρώ και πάσχουν από ανίατο νόσημα, καθώς επίσης και με τις ίδιες προϋποθέσεις η δαπάνη για την περίθαλψη με οποιονδήποτε τρόπο των τυφλών, κωφαλάλων ή διανοητικά καθυστερημένων τέκνων του φορολογουμένου, όπως και η δαπάνη τους για δίδακτρα ή τροφεία που καταβάλλονται γι΄ αυτά τα τέκνα σε ειδικές για την πάθηση τους σχολές ή θεραπευτήρια,

ε) ποσό ίσο με το πενήντα τοις εκατό (50%) της δαπάνης που καταβάλλεται σε επιχειρήσεις περίθαλψης ηλικιωμένων, οι οποίες λειτουργούν νόμιμα.

Στις δαπάνες αυτές περιλαμβάνονται και οι δαπάνες για έξοδα νοσοκομειακής περίθαλψης των προσώπων που αναφέρονται στο άρθρο 7, τα οποία συνοικούν με τον φορολογούμενο και παρουσιάζουν αναπηρία εξήντα επτά τοις εκατό (67%) και πάνω από νοητική καθυστέρηση, φυσική αναπηρία ή ψυχική πάθηση με βάση τη γνωμάτευση της οικείας πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής, που εδρεύει σε κάθε νομό ή είναι τυφλοί που είναι γραμμένοι στο γενικό μητρώο τυφλών, που τηρείται στην οικεία νομαρχία και έχουν αποκτήσει ετήσιο εισόδημα πάνω από έξι χιλιάδες (6.000) ευρώ. Στην περίπτωση αυτή, εκπίπτει το ποσό των εξόδων νοσοκομειακής περίθαλψης που υπερβαίνει το συνολικό ετήσιο καθαρό πραγματικό, φορολογούμενο με τις γενικές διατάξεις ή με ειδικό τρόπο ή απαλλασσόμενο ή τεκμαρτό εισόδημα των προσώπων αυτών.

Επίσης, περιλαμβάνονται οι δαπάνες για έξοδα νοσοκομειακής περίθαλψης των τέκνων που ορίζονται στο άρθρο 7, στην περίπτωση που καταβάλλονται από γονέα που δεν συνοικεί μαζί τους, λόγω διάζευξης με τον άλλο γονέα.

Σύμφωνα με την παρ.5 του άρθρου 7 του Ν 3790/7.8.2009, το ποσό του φόρου που προκύπτει για τον φορολογούμενο, μειώνεται κατά ποσοστό 20% του ετήσιου ποσού των εξόδων της νοσοκομειακής περίθαλψης. Το ποσό της μείωσης δεν μπορεί να υπερβεί τις έξι χιλιάδες (6.000) ευρώ.

Παράδειγμα: Σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν, σε περίπτωση φορολογούμενου μισθωτού  με φορολογητέο εισόδημα 36.000 ευρώ υπόχρεου σε καταβολή φόρου 6.600 ευρώ (σύμφωνα με την κλίμακα μισθωτών-συνταξιούχων 2009), ο οποίος εμφάνισε έξοδα ιατρικής και νοσοκομειακής περίθαλψης κατά το έτος 2009 ύψους 3.600 ευρώ, εκ των οποίων 2.400 ευρώ ιατρική περίθαλψη και 1.200 ευρώ νοσοκομειακή περίθαλψη, με τις προϋπάρχουσες διατάξεις η καταβολή του φόρου θα διαμορφωνόταν στο ποσό των 6.600-720= 5.880 ευρώ (3.600 x 20%= 720 ευρώ).

Με τις νέες διατάξεις το φορολογητέο εισόδημά του μειώνεται αρχικά κατά το ποσό της ιατρικής περίθαλψης δηλ. 36.000 – 2.400=33.600 ευρώ. Ο φόρος που αναλογεί δηλ. 5.760 ευρώ, θα μειωθεί ακολούθως κατά το 20% της νοσοκομειακής περίθαλψης (1.200 x 20%=240)  δηλ. 5.760-240 =5.520 ευρώ. Το αποτέλεσμα είναι η μείωση του φόρου που αναλογεί σύμφωνα με τις νέες διατάξεις κατά 360 ευρώ.

 (Δανάτσκος Χρήστος, Οικονομολόγος, συνεργάτης Επιστημονικής Ομάδας Epsilon Net)