Καταιγισμός δημοσιευμάτων παρατηρείται σήμερα στον γερμανικό Τύπο, με αφορμή την επίσκεψη του Δημήτρη Αβραμόπουλου στο Βερολίνο καθώς και την επικείμενη επίσκεψη του πρωθυπουργού, σύμφωνα με την ελληνόφωνη έκδοση της Deutsche Welle.
Σε έρευνα της Κεντρικής Τράπεζας της Ιρλανδίας αναφέρεται το ρεπορτάζ της Frankfurter Allgemeine Zeitung με τίτλο «Έρευνα: Κανείς δεν κάνει τόσο σκληρές περικοπές όσο η Ελλάδα».
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, «το κλισέ του αργόσχολου Έλληνα είναι ευρέως διαδεδομένο, εντούτοις όμως καμία χώρα της ευρωζώνης που βρίσκεται σε κρίση, δεν καταβάλλει τόσο σκληρές προσπάθειες για την εξυγίανση των δημοσιονομικών της».
«Αγαπητέ μου Δημήτρη» τιτλοφορείται το ρεπορτάζ που φιλοξενεί η Süddeutsche Zeitung στις οικονομικές της σελίδες. «Είναι η τελευταία ευκαιρία, αλλά όπως και να το κάνεις είναι μία ευκαιρία. Είναι σαφές όμως ότι εάν δεν καταφέρει ο Αντώνης Σαμαράς να βελτιώσει την κακή εικόνα που έχει σχηματίσει η Μέρκελ για αυτόν, οι προοπτικές της Ελλάδας να παραμείνει στην ευρωζώνη σχεδόν εκμηδενίζονται» εκτιμά η SZ.
Σε ζοφερά χρώματα κινείται το δημοσίευμα της Kölner Stadt Anzeiger «Η έξοδος της Αθήνας πλησιάζει». Όπως σημειώνει η εφημερίδα, «στην Ευρώπη μιλούν όλο και πιο ανοιχτά για μια πιθανή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Παρά τις μεγάλες θυσίες των Ελλήνων πιθανολογείται ότι η επόμενη έκθεση της Τρόικας θα καταδείξει και νέες τρύπες».
Υποστηρικτικό είναι και το άρθρο της Hannoversche Allgemeine Zeitung, η οποία αναφέρει ότι «Οι Έλληνες δεν θα εγκαταλείψουν οικειοθελώς το ευρώ . Η πλειονότητα θέλει να παραμείνει στο ευρώ. Μπορεί για τον υπουργό Οικονομίας Φίλιπ Ρέσλερ ένα τέτοιο σενάριο να μην φαντάζει τόσο φοβερό, πολλοί οικονομολόγοι όμως εκφράζουν μεγαλύτερο σκεπτικισμό. Θα μπορούσαν να προκληθούν αλυσιδωτές αντιδράσεις που θα τίναζαν το ευρώ στον αέρα».
Από διαφορετικό πρίσμα εξετάζει το ζήτημα της Ελλάδας η Rhein Neckar Zeitung, η οποία εστιάζει στις προσπάθειες που καταβάλλει η Γερμανία με στόχο τη διάσωση της Ελλάδας: «Θα ήταν αντίθετο σε κάθε πολιτική πρακτική που έχει ακολουθηθεί μέχρι σήμερα, εάν η Γερμανία εγκατέλειπε το Σεπτέμβριο την Αθήνα επειδή λείπουν 2,5 δισ. ευρώ. Η τέχνη στην ευρωπαϊκή πολιτική έγκειται στο να ασκείται από τη μια πλευρά πίεση, ώστε οι χώρες μέλη να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους. Από την άλλη πλευρά, δεν μπορεί πλέον να υπάρξει ευρωζώνη, εάν η μια μετά την άλλη, οι αδύναμες χώρες την εγκατέλειπαν. Τουλάχιστον η Μέρκελ και ο Βέστερβέλε φαίνεται να το έχουν καταλάβει αυτό».
Τέλος, η Tagesspiegel του Βερολίνου γράφει ότι « υπάρχουν πειστικά επιχειρήματα ώστε να δοθεί περισσότερος χρόνος στους Έλληνες. Εκτός και εάν η καγκελάριος έχει ξεγράψει τη χώρα, ώστε να συγκεντρώσει τις δυνάμεις 'κατάσβεσης' στην υπεράσπιση της Ιταλίας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας. Μια τέτοια στρατηγική κρύβει όμως σοβαρούς κινδύνους».