Αυτά είναι τα γενικά συμπεράσματα έρευνας του ΚΑΝΕΠ - ΓΣΕΕ, που διενεργήθηκε σε δείγμα 2.401 αποφοίτων δημοσίων και ιδιωτικών Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΙΕΚ) και Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ) της περιόδου 2008-2009, με τη μέθοδο τηλεφωνικών συνεντεύξεων, καθώς αυτή ήταν η τελευταία χρονιά, μέσω προγραμμάτων, συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης στη χώρα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της "πρωτοποριακής", όπως ειπώθηκε, για τη χώρα μας έρευνας, η απορρόφηση των καταρτισμένων σε αυτές τις δομές της επαγγελματικής εκπαίδευσης στην απασχόληση, είναι πολύ χαμηλή και σε ποσοστά διαμορφώνεται για τους αποφοίτους της ανοιχτής επαγγελματικής κατάρτισης (ΙΕΚ) σε 21,8%, ενώ για τους αποφοίτους της συνεχιζόμενης (ΚΕΚ) σε 15,7%.
Η συνάφεια της κατάρτισης με την ειδικότητα στην οποία βρήκαν τελικά δουλειά είναι για τους αποφοίτους ΙΕΚ, μεταφράζεται σε ποσοστό 31% και 21% για τους αποφοίτους των ΚΕΚ. Μέσα σε διάστημα 18 μηνών έχασαν τη δουλειά που είχαν βρει μετά την κατάρτιση τους το 81,2% των αποφοίτων των ΙΕΚ και το 81,5% των αποφοίτων των ΚΕΚ. Αντίστοιχα στο πρώτο εξάμηνο, απώλεσαν τη δουλειά τους το 37,7% των καταρτιζομένων των ΙΕΚ και το 29,3 % των ΚΕΚ.
Για τη σχέση κατάρτισης και εργασίας, σε συνάρτηση με την αξιοποίηση των γνώσεων που αποκτήθηκαν, προκύπτει ότι 32% των αποφοίτων ΙΕΚ βοηθήθηκε στο αντικείμενο εργασίας του από την κατάρτιση, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των καταρτιζόμενων σε ΚΕΚ ήταν μόλις 21%.
Επίσης, μόνο 15 στους 100 καταρτιζόμενους της Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Εκπαίδευσης βρίσκει εργασία σε διάστημα δυόμιση μηνών, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των καταρτιζόμενων της Αρχικής Επαγγελματικής Κατάρτισης είναι 21 στους 100, στο ίδιο διάστημα.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει επίσης το γεγονός ότι σε ό,τι αφορά τα ΙΕΚ ένα ποσοστό 62,3 %, όπως προέκυψε από την έρευνα, δεν πήρε τελικώς πιστοποίηση.
Να βελτιωθεί η επαγγελματική κατάρτιση
Η έρευνα καταλήγει με τη διατύπωση προτάσεων πολιτικής για τη βελτίωση της επαγγελματικής κατάρτισης, μεταξύ αυτών, την υποστήριξη των πολιτών με πολύ χαμηλό εκπαιδευτικό επίπεδο που δεν συμμετέχουν ικανοποιητικά σε προγράμματα δια βίου και επαγγελματικής κατάρτισης, η ανάπτυξη και εφαρμογή εθνικού συστήματος ποιότητας στους τομείς αυτούς, η αποφυγή καταχρηστικών μεθόδων που καθιστούν την πρακτική άσκηση μηχανισμό "υποκατάστασης" ή "αντικατάστασης" εργαζομένων και μείωσης των αμοιβών (προγράμματα voucher), η ανάπτυξη εθνικού πλαισίου προσόντων και συστήματος πιστοποίησης επαγγελματικών προσόντων κ.α.
"Νομίζω, ότι είναι η πιο συστηματική και σε βάθος μελέτη της διασύνδεσης κατάρτισης και απασχόλησης", τόνισε ο καθηγητής του London School of Economics (LSE) και πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής του ΚΑΝΕΠ -ΓΣΕΕ, Νίκος Μουζέλης.
Πρόσθεσε ότι για τη χαμηλή διασύνδεση της κατάρτισης με την εργασία δεν ευθύνεται απαραιτήτως η αδυναμία της κατάρτισης, ή η έλλειψη γενικής παιδείας, αλλά κυρίως η παγκόσμια κρίση, οι πολιτικές λιτότητας και η δομή της μεταβιομηχανικής κοινωνίας. Ο ίδιος τόνισε, ότι πρέπει "να λαμβάνουμε υπόψη όλες τις παραμέτρους για να προτείνουμε λύσεις, όταν μιλούμε για θέματα εκπαίδευσης, κατάρτισης, ανεργίας".