Πιο αναλυτικά, η συζήτηση διεξάγεται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 108 παράγραφος 1 εδάφιο 2 και επομένως το λόγο δικαιούται να πάρει ο βουλευτής που έχει αντίρρηση στην αίτηση του εισαγγελέα για άρση της ασυλίας του.

Ο λόγος δίνεται πάντα, εφόσον ζητηθεί, στον βουλευτή τον οποίο αφορά η αίτηση και στους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους, οι οποίοι ομιλούν μετά τους τυχόν ομιλητές της κάθε υπόθεσης. Σύμφωνα με το άρθρο 83 του Κανονισμού, η Βουλή δεν εισέρχεται στην ουσία των υποθέσεων, αλλά ερευνάται μόνο αν η πράξη για την οποία ζητείται η άρση της ασυλίας συνδέεται με την πολιτική ή κοινοβουλευτική δραστηριότητα ή η δίωξη ή η μήνυση ή η έγκληση υποκρύπτει πολιτική σκοπιμότητα.

Η Βουλή θα αποφασίσει με ονομαστική ψηφοφορία επί των αιτήσεων άρσης της ασυλίας και προκειμένου να αποφεύγεται η οποιαδήποτε σύγχυση στην καταμέτρηση των ψήφων και στην εξαγωγή του αποτελέσματος, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε αμφισβητήσεις των αποτελεσμάτων και για τη διευκόλυνση και μόνο της ονομαστικής ψηφοφορίας καταρτίζεται ψηφοδέλτιο στο οποίο ο κάθε βουλευτής αναγράφει το όνομά του, την εκλογική του περιφέρεια και την Κοινοβουλευτική του Ομάδα διότι αυτό απαιτεί η φανερή ψηφοφορία.

Οι αιτήσεις άρσης ασυλίας για τους κ.κ. Στάθη Μπούκουρα (προσωρινά κρατούμενος ανεξάρτητος πλέον βουλευτής), Γιώργο Γερμενή (προσωρινά κρατούμενος βουλευτής της ΧΑ) και Νίκο Μίχο (ΧΑ) αφορούν σε παράνομη κατοχή πυροβόλών όπλων και εκρηκτικών με σκοπό τον εφοδιασμό εγκληματικής οργάνωσης. Για το Νίκο Μίχο η αίτηση άρσης ασυλίας αφορά και παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών. Για τον Χρυσοβαλάντη Αλεξόπουλο (ανεξάρτητος) η αίτηση αφορά σε ένταξη και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης.

Να σημειωθεί ότι ο Στάθης Μπούκουρας έλαβε άδεια να παρασταθεί αυτοπροσώπως στη Βουλή. Ο βουλευτής, που διεγράφη πρόσφατα από τη Χρυσή Αυγή, έλαβε άδεια από τον εισαγγελέα του Συμβουλίου της φυλακής που έκανε δεκτό το αίτημά του με βάση το άρθρο 83 παράγραφος 3 του Κανονισμού της Βουλής που ορίζει ότι ο βουλευτής του οποίου συζητείται η άρση της ασυλίας, έχει το δικαίωμα να παρασταθεί αυτοπροσώπως και να αναπτύξει τις θέσεις του. Αντίστοιχη άδεια έχει λάβει και ο προσωρινά κρατούμενος βουλευτής Γιώργος Γερμενής.

Τα κατηγορητήρια των ανακριτριών

Ως εγκληματική οργάνωση με «πολιτικό και επιχειρησιακό σκέλος» περιγράφουν οι ανακρίτριες τη «Χρυσή Αυγή» του 1987 και τη «μετεξέλιξή της σε "Λαϊκό Σύνδεσμο-Χρυσή Αυγή"», στα κατηγορητήρια που συνέταξαν σε βάρος των τεσσάρων νέων κατηγορούμενων βουλευτών του κόμματος που έλαβαν προθεσμίες για τις απολογίες τους για το πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιουνίου.

Οι δύο εφέτες ανακρίτριες Ι. Κλάπα και Μ. Δημητροπούλου αναφέρονται στην εγκληματική οργάνωση «Χρυσή Αυγή» στην οποία εντάχθηκαν σταδιακά όλοι οι κατηγορούμενοι για την υπόθεση «από το 1987 και εφεξής». Αναφέρουν δε στα κατηγορητήριά τους ότι η εν λόγω κλειστή ολιγάριθμη ομάδα ιδεολογικής επιμόρφωσης ναζιστών του 1987 «μετεξελίχθηκε σε πολιτικό σχηματισμό υπό την αυτή επωνυμία "Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή"» με την ίδια ιδεολογική κατεύθυνση, κατά τα πρότυπα του κόμματος του Αδόλφου Χίτλερ.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει, σύμφωνα με νομικούς κύκλους, όσα αναφέρουν οι δύο ανακρίτριες στα κατηγορητήρια που συνέταξαν για τους τέσσερις βουλευτές σχετικά με τον πολιτικό σχηματισμό «Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή» ο οποίος όπως αναφέρουν διαχωρίζεται:

• Στο "πολιτικό" τμήμα της οργανώσεως, στις διακηρυσσόμενες αρχές της οποίας περιλαμβάνεται η εξόντωση των "εχθρών του Έθνους", ήτοι των ατόμων με διαφορετικές από τις υπ' αυτής υποστηριζόμενες πολιτικές, ιδεολογικές κ.λπ. θέσεις, αντιλήψεις και επιλογές, ως και των ξένων μεταναστών, ρομά και γενικά όσων δεν ανήκουν στην (Άρια) Λευκή Φυλή, που κατ' αυτήν (την οργάνωση) αποτελεί το "φυλετικό υπόβαθρο του Ελληνικού έθνους", κατά παράβαση των Αρχών του Ελληνικού Συντάγματος αλλά και των Διεθνών Συνθηκών περί απόλυτης προστασίας όσων διαβιούν στην Ελληνική Επικράτεια, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας, θρησκευτικών ή πολιτικών αντιλήψεων. Και
• Στο "επιχειρησιακό" τμήμα αυτής, το οποίο υπό την ίδια ως άνω ηγεσία και την υπό την αυτήν, κατά τόπους διοίκηση (βουλευτές, περιφερειάρχες, πυρηνάρχες) λειτουργούσε με στρατιωτική δομή, απόλυτη πειθαρχία στις εντολές των ιεραρχικά ανωτέρων, με βάση καλά εκπονημένο σχέδιο και προκαθορισμένους κανόνες δράσης, δρούσε εκ των γραφείων της ως άνω οργανώσεως, πάντα, υπό την καθοδήγηση ανώτερου στελέχους, από επίλεκτες ομάδες μελών της ("τάγματα εφόδου") με ιδιαίτερα σωματικά προσόντα, ειδικά εκπαιδευμένων... με σκοπό την διά της βίας επιβολή των αρχών της οργανώσεως».

Οι εφέτες ανακρίτριες καταλογίζουν στους βουλευτές ένταξη και διεύθυνση στην εν λόγω εγκληματική οργάνωση της οποίας τις παράνομες ενέργειες -όπως ανθρωποκτονίες , απόπειρες ανθρωποκτονιών, στοχοποιημένες επιθέσεις εμπρησμούς κ.λπ.- γνώριζαν και επικροτούσαν καθώς επρόκειτο για δραστηριότητα «κατ' εφαρμογή των "καταστατικών αρχών" και επιδιώξεων της οργάνωσης». Ενδεικτικά οι δύο εφέτες περιλαμβάνουν στα κατηγορητήρια μεταξύ άλλων τη δολοφονία του Π. Φύσσα, τη δολοφονία του Σ. Λουκμάν, τις απόπειρες ανθρωποκτονιών σε βάρος μελών του ΠΑΜΕ στο Πέραμα, τις επιθέσεις στους κοινωνικούς χώρους «Αντίπνοια» στα Πετράλωνα και «Συνεργείο» στην Ηλιούπολη κ.λπ.