Πιο αναλυτικά, η κυρία Γούτα τόνισε ότι οι γυναίκες στην ΕΕ εργάζονται, κατά μέσο όρο, περίπου 60 ώρες την εβδομάδα, ενώ οι 26 από τις 60 αυτές ώρες αφορούν σε μη αμειβόμενη εργασία.

"Οι εξελίξεις των τελευταίων δεκαετιών για την ίδια την γυναίκα, την οικογένεια και τον κοινωνικό της περίγυρο ήταν καταιγιστικές, αν αναλογιστεί κάποιος ότι όλους τους προηγούμενους αιώνες τής αναλογούσε αποκλειστικά ο ρόλος της συζύγου-μητέρας. Με τις μεγάλες αλλαγές των τελευταίων δεκαετιών και τη συμμετοχή της πλέον στην οικονομία, μια νέα ισορροπία έπρεπε να βρεθεί.

Αν το ερώτημα είναι αν έχει βρεθεί, η απάντηση φοβάμαι πως είναι Όχι ακόμα. Και δεν μιλάμε βέβαια για τις εξαιρέσεις, για τις λιγοστές γυναίκες που ήδη τα κατάφεραν, αλλά μιλάμε για τον κανόνα, για τον μέσο όρο, για τις στατιστικές. Όχι ακόμα λοιπόν, αν κρίνει κάποιος από το χάσμα στις ίσες ευκαιρίες, που εξακολουθεί να υφίσταται ανάμεσα σε γυναίκες και άνδρες στην ηγεσία και τις υψηλές θέσεις ευθύνης", πρόσθεσε.

Υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με έρευνα, που είχε διενεργηθεί πρόσφατα από το Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος, για λογαριασμό του ΤΟΓΜΕ Μακεδονίας, στις μεγάλες επιχειρήσεις των χωρών μελών της Ευρώπης των 27, τις θέσεις διευθυνόντων συμβούλων, στη συντριπτική πλειοψηφία, κατέχουν άνδρες (ποσοστό 97,6%), ενώ στις συνθέσεις των διοικητικών συμβουλίων μόνο το 8,9% των μελών είναι γυναίκες.

Κι αυτό παρότι, σύμφωνα με στοιχεία που είχαν παρουσιαστεί το 2012 από στελέχη του Ελληνοβρετανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, οι επιχειρήσεις με συμμετοχή γυναικών στις εκτελεστικές επιτροπές φαίνεται πως έχουν καλύτερες οικονομικές επιδόσεις από τις αμιγώς ανδροκρατούμενες.

Η έρευνα της McKinsey, που αφορούσε το διάστημα 2007-2009, έδειξε ότι οι επιχειρήσεις με μικτές (ως προς τη συμμετοχή των δύο φύλων) εκτελεστικές επιτροπές παρουσίασαν απόδοση ίδιων κεφαλαίων (ROE-Return on Equity), μεγαλύτερη κατά 41%, σε σχέση με τις αμιγώς ανδροκρατούμενες και μέσο περιθώριο λειτουργικού κέρδους (average EBIT margin) υψηλότερο κατά 56%.