Η ευρωζώνη έχει μόλις συμπληρώσει τον πρώτο της ολόκληρο χρόνο οικονομικής ανάκαμψης.
*Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύεται ως guest.
Η ευρωζώνη έχει μόλις συμπληρώσει τον πρώτο της ολόκληρο χρόνο οικονομικής ανάκαμψης, καθώς το ΑΕΠ αυξήθηκε για τέταρτο συνεχόμενο τρίμηνο. Αυτό σίγουρα αποτελεί καλό νέο. Από την άλλη, όμως, είμαστε ακόμα κάπως διστακτικοί καθώς ο ρυθμός ανάπτυξης ήταν μόνο 0,2% (τριμηνιαίως), αμετάβλητος σε σχέση με το Q4. Ευελπιστούσαμε να δούμε μία επιτάχυνση. Δε γνωρίζουμε πολλά σχετικά με τους παράγοντες που οδήγησαν σε αυτό τον ισχνό ρυθμό ανάπτυξης καθώς η Eurostat δημοσιεύει τον καταμερισμό των δαπανών στις 4 Ιουνίου.
Σε αυτό το στάδιο, το πιο αναγνωρίσιμο ίσως αδύναμο στοιχείο στην ευρωζώνη το Q1 ήταν η (τριμηνιαία) ανάπτυξη της βιομηχανικής παραγωγής, η οποία επιβράδυνε στα 0,2% το Q1 από 0,5% που βρισκόταν το Q4 του 2013. Από την άλλη, οι λιανικές πωλήσες ήταν αυξημένες το Q1, υποδηλώνοντας ένα θετικό αποτέλεσμα για την εγχώρια ζήτηση.
Όπως συνήθως, τα συνολικά αποτελέσματα της ευρωζώνης συγκαλύπτουν διαφορές σε επίπεδο χώρας. Ορισμένα μεγέθη χωρών εξελίχθηκαν λίγο διαφορετικά από ότι αναμενόταν δίνοντας αντικρουόμενα συνολικά αποτελέσματα. Στη Γερμανία, η ώθηση στη Q1 δραστηριότητα λόγω των καλών καιρικών συνθηκών ήταν μικρότερη από ότι αναμενόταν, αφήνοντας πίσω την ανάπτυξη του ΑΕΠ στα 0,8% (σε σχέση με κάποιες προβλέψεις για 1%). Δείκτες που προηγούνται της οικονομικής δραστηριότητας (έρευνες και παραγγελίες) σηματοδοτούν μικρότερη ανάπτυξη για το Q2. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της ανάπτυξης ενδεχομένως να οφείλεται σε αναδιοργάνωση της δραστηριότητας λόγω των καιρικών συνθηκών και όχι τόσο σε αλλαγή του momentum. Παρόλα αυτά το σίγουρο είναι ότι η Γερμανία τρέχει σε ρυθμούς ανάπτυξης.
Η συρρίκνωση της Ιταλίας το Q1 ήρθε ως έκπληξη στις προσδοκίες καθώς η αναμενόμενη ανάπτυξη (0,2% τριμηνιαία) τελικά εξελίχθηκε σε 0,1% συρρίκνωση. Τη δεδομένη στιγμή, τα περισσότερα στατιστικά υποδεικνύουν τη βιομηχανία ως τον αδύναμο κρίκο, ενώ η συμμετοχή των υπηρεσιών (πιο αντιπροσωπευτικές της εγχώριας ζήτησης) στην ανάπτυξη ήταν μηδέν. Πιστεύουμε ότι το ΑΕΠ της Ιταλίας θα επανακάμψει το Q2, καθώς η εμπιστοσύνη των καταναλωτών έχει εμφανώς αυξηθεί, η αγοραστική δύναμη έχει επωφεληθεί από το χαμηλό πληθωρισμό και οι εξαγωγές έχουν αυξηθεί.
Η Ολλανδία αποτελεί επίσης μία θετική έκπληξη το Q1 καθώς το ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά μόνο 1,4% (τριμηνιαία). Παρόλο που μία πτώση ήταν αναμενόμενη μετά από την 0,9% αύξηση το Q4 (λόγω της μεγάλη αύξησης των επενδύσεων), το μέγεθος της πτώσης ήρθε ως έκπληξη και φαίνεται ότι ανοίγει το δρόμο για άλλη μία (αν και πιθανώς μικρότερη) πτώση το Q2.
Η μόνη χώρα από τις «μεγάλες πέντε» όπου οι προσδοκίες επιβεβαιώθηκαν πλήρως ήταν η Γαλλία. Η μηδέν τριμηνιαία ανάπτυξη ήταν το αποτέλεσμα της αλλαγής της δημοσιονομικής θέσης, ειδικά η αύξηση του ΦΠΑ τον Ιανουάριο και οι επακόλουθες συνέπειες στην εγχώρια ζήτηση. Καθώς όμως η εγχώρια ζήτηση σιγά σιγά ενσωματώνει τις όποιες εκπλήξεις πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη κατά το Q2 θα επιστρέψει θετική.
Συνολικά, θα λέγαμε ότι η οικονομία της ευρωζώνης ωθήθηκε λιγότερο από τον ευνοϊκό καιρό και περισσότερο από εφάπαξ μη αναμενόμες θετικές εξελίξεις. Το Q2 η ανάπτυξη το πιο πιθανό θα είναι μεγαλύτερη σε σχέση με το Q1, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα επιτρέψει τη συνολική επαναφορά της δραστηριότητας στην ευρωζώνη. Αν και τα Q1 αποτελέσματα ήταν λιγότερο θετικά από ότι αναμενόταν συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι η οικονομική δραστηριόητα στην ευρωζώνη είναι σε ανοδική τροχιά. Μπορεί να χρειαστεί λίγο ακόμα χρόνο για να κερδίσει momentum αλλά οι προαπαιτούμενες συνθήκες είναι ήδη ορατές: το συναίσθημα (το οποίο οφείλεται κυρίως στο θετικό «καταναλωτικό συναίσθημα»), για παράδειγμα, έχει αυξηθεί σημαντικά και έχει αποδειχθεί ανθεκτικό σε καταστάσεις πανικού σε σχέση με οπουδήποτε αλλού στον κόσμο.
Και άλλες, όμως, πιο δομικές εξελίξεις δείχνουν προς μία επιτάχυνση. Η δημοσιονομική χαλάρωση του 2013 θα συνεχίσει και το επόμενο έτος ενώ η αγορά εργασίας ανέκαμψε γρηγορότερα από ότι αναμενόταν και η απασχόληση δείχνει να βελτιώνεται. Ο πληθωρισμός έχει μειωθεί δραματικά υποδηλώνοντας σαφέστατα μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη το οποίο μεταφράζεται σε μεγαλύτερη αύξηση της κατανάλωσης. Καθώς η ανάπτυξη επιταχύνεται, η χρησιμοποίηση της παραγωγικής ικανότητας πρέπει επίσης να αυξηθεί. Οι δηλώσεις για περαιτέρω επενδύσεις σύντομα θα μεταφραστούν σε πραγματικές επενδύσεις.
Όλα τα παραπάνω μαζί διαμορφώνουν την άποψη μας ότι το 2015 η ανάπτυξη του ΑΕΠ στην ευρωζώνη θα κυμανθεί περίπουν στο 1,9%. Φυσικά οι διάφοροι κίνδυνοι παραμένουν. Η εγχώρια ζήτηση της ευρωζώνης μπορεί να εκτροχιαστεί λόγω της κλιμάκωσης των γεωπολιτικών εντάσεων ή λόγω μιας ανώμαλης προσγείωσης της κινεζικής οικονομίας. Η συνεχιζόμενη ενδυνάμωση του ευρώ, ή απλά η μη περαιτέρω χαλάρωση από την ΕΚΤ, θα μπορούσε να αποτρέψει την ανάπτυξη. Στον αντίποδα, μία μεγαλύτερη αύξηση στην παγκόσμια ζήτηση, κυρίως από τις ΗΠΑ και το ΗΒ, και μία γρηγορότερη χαλάρωση των πιστωτικών συνθηκών θα μπορούσαν να δώσουν ώθηση στις καθαρές εξαγωγές και στην εγχώρια ζήτηση πέρα από τις προσδοκίες και να οδηγήσουν σε γρηγορότερη ανάπτυξη από το δέυτερο εξάμηνο του 2014 και μετά.